Μαρίνα Μόσχου: Η τελευταία ανθοκόμος στην Αττική που μένει όρθια παρά τις φωτιές και τα χιόνια
Ποιες είναι οι επιπτώσεις από τις καταστροφικές φωτιές στην ανθοκομία της Αττικής και κατ’ επέκταση στην ελληνική οικονομία
Αν «τελειώσουν» τα θερμοκήπια τότε ένας κλάδος γίνεται εξαρτώμενος από τους ξένους κυρίως τους Ολλανδούς και τους Ιταλούς.
Το καλοκαίρι είδε τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη, λίγους μήνες μετά όρθωσε το ανάστημα τους αλλά ο χιονιάς «πάγωσε» την παραγωγή της προκαλώντας της ζημιές.
O λόγος για την Μαρίνα Μόσχου την τελευταία –ίσως- γυναίκα που ασχολείται με την ανθοκομία στην Αττική.
Το Newsbomb.gr βρέθηκε στα κτήματα της στο Τατόι λίγο πιο κάτω από την βάση της πολεμικής αεροπορίας. Τα χώματα ακόμη μυρίζουν στάχτη και οι εικόνες από τα καμένα θερμοκήπια δηλώνουν τι συνέβη πριν λίγους μήνες.
Κάτσαμε κάτω από ένα υπεραινώβιο πεύκο που και αυτό παραδόθηκε στις φλόγες, «δεν μπορούσαμε να το σώσουμε», λέει με αίσθημα ευθύνης στο Newsbomb.gr η Μαρίνα Μόσχου που είδε την φωτιά να σταματάει στην μάντρα του κτήματος της.
Τουλίπες, αμάραντους, αστράκια, φρέζιες παράγει, εδώ και δεκαετίες αφού την καλλιέργεια των λουλουδιών της την εμφύσησε ο πατέρας της.
Μετά από τις αλλεπάλληλες καταστροφές, είναι ακόμη όρθια αλλά σίγουρα θέλει στήριξη γιατί αν μαραθεί η παραγωγή της θα σταματήσει να υφίσταται ένας από τα τελευταία θερμοκήπια λουλουδιών εντός της Αττικής. Η Μαρίνα Μόσχου παρά τις δυσκολίες και τις βιβλικές καταστροφές που έχει υποστεί η περιουσία της ακόμη παλεύει με νύχια και με δόντια. «Όταν ένα λουλούδι ανθίζει, ανθίζει και η ελπίδα», μας λέει και συνεχίζει, «Εγώ εδώ έμαθα να φυτεύω λουλούδια και να καλλιεργώ την ελπίδα».
Η φωτιά
Όταν ξέσπασε η φωτιά η Μαρίνα Μόσχου βρέθηκε μόνη της με την οικογένεια της να παλεύει με τις φλόγες. Δεν το σκέφτηκε στιγμή. Έπρεπε να σώσει ό,τι μπορούσε. Οι πύρινες γλώσσες έγλυψαν την μάντρα του σπιτιού της εκεί όπου έχει τα θερμοκήπια. Η ίδια θυμάται και λέει στο Newsbomb.gr
«Ολική καταστροφή ήταν αυτή της 6ης Αυγούστου, οι δυνάμεις της πυροσβεστικής είχαν διασκορπιστεί σε άλλες περιοχές κατοικήσιμες. Εμείς εδώ ήμασταν μόνοι μας, με τα τρακτέρ, με τα ραντιστικά που ήταν γεμάτα νερό και ό,τι νερό είχαμε ακόμη και από τα λουλούδια το ρίχναμε στη φωτιά, βγάζαμε τα λουλούδια από τους κουβάδες και ρίχναμε το νερό στην φωτιά. Όλη η παραγωγή μας έγινε στάχτη και κάρβουνα, ευτυχώς τη σβήσαμε μόνοι μας και με τη βοήθεια ενός ελικοπτέρου που σηκώθηκε από το Τατόι».
Η αρχή και η κληρονομιά
Η Μαρίνα Μόσχου μυήθηκε στην τέχνη της καλλιέργειας λουλουδιών από τον πατέρα της. Την σαγηνεύει η διαδικασία και χαίρεται που μπορεί να προσφέρει την ελπίδα και την χαρά στον κόσμο. Η ίδια θυμάται:
«Ο πατέρας μου την δεκαετία του 90 κατάφερε να φτιάξει ένα γυάλινο θερμοκήπιο καλής κατασκευής, που με μια συντήρηση εμείς δουλεύουμε ακόμη. Εμείς θα έπρεπε να το ρίξουμε αυτό και να φτιάξουμε ένα πιο σύγχρονο για να δουλέψουμε τα επόμενα 40 χρόνια αλλά με τις υπάρχουσες συνθήκες αυτό δεν γίνεται». Στην συνέχεια κάνει λόγο για τις τιμές που έχουν ανέβει σε όλα και αυτό το καθεστώς το τιμολογιακό τους προκαλεί πολλά προβλήματα στην παραγωγή. Ειδικότερα λέει, «Έχουμε μια πίεση από τις τιμές που ανεβαίνουνε είτε αυτές αφορούν τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα, ή ακόμη τα λάστιχα. Από την άλλη δεν μπορούμε να ανεβάσουμε τις τιμές, το ελληνικό λουλούδι είναι υποτιμημένο, δεν είναι ολλανδικό δεν είναι ιταλικό οπότε ο έμπορας δεν το πλασάρει στο ανθοπωλείο».
Οι φωτιές άλλαξαν το μικροκλίμα της περιοχής
Άλλη μια συνέπεια από τις φωτιές ήταν και η αλλαγή του μικροκλίματος της περιοχής, ένα ακόμη πρόβλημα που ήρθε στην επιφάνεια. «Μετά τις φωτιές άλλαξε το μικροκλίμα της περιοχής. Για παράδειγμα εγώ είχα το καλοκαιρινό μου λουλούδι το αστράκι το οποίο έφθασα να το πουλάω Δεκέμβριο, ενώ έπρεπε να είχε ανθίσει Σεπτέμβριο».
Ανταγωνισμός λόγω…ακριβής ενέργειας
«Επειδή εμείς δεν έχουμε την στήριξη από το κράτος για να έχουμε φθηνό φυσικό αέριο ή πετρέλαιο επικεντρωνόμαστε σε πέντε εποχιακά είδη τα οποία ευδοκιμούν από το κλίμα που έχουμε. Αυτό όμως μας αναγκάζει σε έναν ανταγωνισμό άνευ προηγουμένων, όλοι το καλοκαίρι έχουμε αμάραντο, όλοι έχουμε φρέζια το Μάιο. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε άλλες καλλιέργειες».
Ελληνικές τουλίπες και θέσεις εργασίας
Η Μαρίνα Μόσχου μιλάει στο Newsbomb.gr για το προϊόν της που κερδίζει τις εντυπώσεις που δεν είναι άλλο από την τουλίπα. Διερωτάται γιατί οι έμποροι και τα ανθοπωλεία δεν επιλέγουν την ελληνική τουλίπα και προτιμούν αυτή που είναι εισαγωγής. «Η ελληνική κρατάει στο βάζο 2-3 εβδομάδες, ενώ η εισαγόμενη 3 ημέρες το πολύ. Δεν υπάρχει διαφορά; Γιατί αν ο κόσμος και οι έμποροι στην πλειονότητα τους επέλεγαν τις ελληνικές τότε θα ήταν και πολύ μεγαλύτερη η καλλιέργεια της στην Ελλάδα και αυτό αυτόματα θα σήμαινε περισσότερες θέσεις εργασίας».
Μετά τις φωτιές και η εξάρτηση από τους ξένους
«Χάνουμε την επόμενη σεζόν από τις καθυστερήσεις της Πολιτείας. Ήρθαν εδώ κατέγραψαν την καταστροφή και έχουμε μείνει εκεί. Έχουν την καλή διάθεση και την πρόθεση μα ο μηχανισμός είναι πολύ αργός και όταν εγώ θέλω να προχωρήσω για να φυτέψω αυτή την στιγμή δεν μπορώ. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει ότι αν σταματήσουμε εμείς τότε η αγορά θα είναι πλήρως εξαρτημένοι από τους Ολλανδούς και τους Ιταλούς. Το λουλούδι δεν πρωτεύουν όμως σε δύσκολους καιρούς το λουλούδι είναι αυτό που φτιάχνει την ψυχολογία του ανθρώπου. Δεν θα μπορεί να πάει στη λαϊκή να πάρει ένα ματσάκι με 2€ ή με 3€ γιατί απλά δεν θα υπάρχουν παραγωγοί», ολοκληρώνει η κα. Μόσχου θέτοντας ένα θέμα ιδιαιτέρως σημαντικό που έχει επίπτωση ακόμη και στην οικονομία της χώρας. Θα πρέπει αυτό και μόνο να προβληματίσει έντονα για την επόμενη ημέρα ή μάλλον για να υπάρξει επόμενη ημέρα θα χρειαστεί εύφορη γη και όχι καμένη.
Δείτε επίσης το βίντεο:
Trending
.jpg)
