Κατερίνα Βρανά: «Καλά αυτή η κοπέλα δεν έχει να μας πει τίποτα άλλο;»
Ότι η Κατερίνα Βρανά έχει αστείρευτο χιούμορ το ξέρετε. Ότι δεν σταματάει να αστειεύεται και να αυτοσαρκάζεται και κάτω από τη σκηνή, ίσως να μην το γνωρίζετε. Εγώ πάντως το διαπίστωσα στην κουβέντα που κάναμε και πραγματικά περάσαμε πολύ καλά!
«Πιστεύω ότι ο κόσμος σκέφτεται "καλά αυτή η κοπέλα δεν έχει να μας πει τίποτα άλλο;"», μου λέει γελώντας, αναφερόμενη στο θέμα της παράστασής της «Staying Alive (Σχεδόν Πέθανα)» στην οποία παρουσιάζει με κωμικό τρόπο τον... σχεδόν θάνατό της όταν αρρώστησε βαριά στη Μαλαισία.
Η Κατερίνα είναι το αστείο, αισιόδοξο και πολύ δυνατό κορίτσι που όλοι θα θέλαμε να είχαμε φίλη. Είναι η γυναίκα που δεν μασάει (και συνεχώς δέχεται τις παρατηρήσεις του γιατρού της ώστε να τρώει πιο αργά) και που δεν θα σε πιάσει στο στόμα της, απλά και μόνο για να σατιρίσει το πρόβλημά σου.
Μέσα από την κουβέντα μας, θα μάθεις με τι έκλαψε πρόσφατα και ποιος την κάνει να γελάει! Ακόμα θα διαβάσεις για το όνειρό της, τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει, τι είναι αυτό που την κάνει έξαλλη και τι κάνει όταν το κοινό δεν γελάει με τα αστεία της.
Η αγαπημένη κωμικός που κόντεψε να πεθάνει στη Μαλαισία την άνοιξη του 2017, αισθάνεται πλέον πολύ καλύτερα και η κατάσταση της υγείας της βελτιώνεται. Η αλήθεια είναι ότι κάπως την έχει κουράσει να μιλάει συνέχεια για αυτό, ενώ σύντομα ετοιμάζεται να κλείσει τον κύκλο των παραστάσεων «Staying Alive» και να μας παρουσιάσει τη νέα της πρόταση.
Στις 13 Μαΐου θα τη δεις στο Anodos Live Stage, την αφετηρία της καλοκαιρινής της περιοδείας, με το sold out -προσβάσιμο σε όλους- solo της «Staying Alive (Σχεδόν Πέθανα)».
Κατερίνα, θέλω να ξεκινήσουμε από το θρυλικό τραγούδι «Stayin' Alive» των Bee Gees που δανείζει τον τίτλο στην παράστασή σου.
«Βέβαια! To ακούω με παραπάνω χαρά τώρα τελευταία. Όπως είπες, ο τίτλος της παράστασης προέρχεται από το γνωστό τραγούδι των Bee Gees και ήταν μια πολύ καλή δικαιολογία για να παίζω το τραγούδι στην παράσταση! (γέλια)».
Θυμάμαι παλαιότερες δηλώσεις σου ότι θα άφηνες πίσω σου αυτή την παράσταση. Ωστόσο επιστρέφεις ξανά σε αυτή.
«Ναι, γιατί πάρα πολύς κόσμος έχει μείνει με το παράπονο ότι δεν το είδε. Μάλιστα, ήθελα να την έχω πάει περιοδεία από το καλοκαίρι του 2020, αλλά δεν ξέρω αν θυμάσαι, συνέβη κάτι σαν... πανδημία νομίζω! (γέλια)».
Ναι, τώρα που το λες, κάτι μου θυμίζει!
«Μπράβο! Η πανδημία λοιπόν μου έκοψε τη ροή και το 2020 και το καλοκαίρι του 2021 και έτσι δεν μπορούσα να βγω. Όπως και σε πολύ κόσμο, μας άλλαξε τα σχέδια. Θέλω πάω την παράσταση σε όσα περισσότερα μέρη καταφέρω, ώστε να το κλείσω. Δηλαδή, όπου παίζω τώρα θα είναι οι τελευταίες παραστάσεις. Είχα μάλιστα σκοπό να το πάω και εξωτερικό τον Μάιο του 2020, αλλά δεν έγινε τίποτα. Όσο προλάβω λοιπόν τώρα, γιατί δεν ξέρω τι θα γίνει από Σεπτέμβριο».
Γνωρίζουμε την Κατερίνα πάνω στη σκηνή, αλλά εγώ θέλω να μάθω καλύτερα πώς είναι κάτω από τη σκηνή…
«Είμαι το ίδιο πάνω και κάτω από τη σκηνή. Πάνω στη σκηνή είμαι όσο περισσότερο γίνεται ο εαυτός μου, μέχρι ενός σημείου βέβαια. Μπορείς να μου κάνεις οποιαδήποτε συζήτηση και πάνω και κάτω από τη σκηνή. Επίσης υπάρχουν μερικά πράγματα που με κάνουν να γελάω εγώ και κανείς άλλος, σαν σάχλας, σαν χαζοχαρούμενη. Αλλά είμαι το ίδιο άτομο, όπως μιλάω πάνω μιλάω και κάτω από τη σκηνή. Επίσης προσπαθώ λίγο να... κάμψω την αθυροστομία μου, αλλά δεν πάει πολύ καλά αυτό το πρότζεκτ!».
Τι σε έχει κάνει να γελάσεις και να κλάψεις πρόσφατα;
«Αυτό που με έχει κάνει να κλαίω, όσο κλισέ και αν ακούγεται, είναι η περίοδός μου. Τα νεύρα που έχω καμιά φορά πριν την περίοδο ξεσπάνε σε μαύρο δάκρυ! Πάρα πολλά πράγματα με κάνουν να γελάω! Η μητέρα μου, η οικογένειά μου γενικά, συζητήσεις με φίλους, ξέρεις. Πρέπει να σου πω ότι η οικογένειά μου είναι πολύ πιο αστεία από εμένα, απλά αυτοί δεν σκέφτηκαν να το κάνουν επάγγελμα (γέλια)».
Έχουμε χιούμορ οι Έλληνες;
«Έχουμε πάρα πολύ χιούμορ! Αυτοσαρκασμό δεν έχουμε».
Αυτά τα δύο τελευταία χρόνια που ήταν δύσκολα για όλους, πιστεύεις καταφέραμε να διατηρήσουμε το χιούμορ μας;
«Από τα διάφορα αστεία που έχω δει online, από ατάκες που διάβασα στο Twitter, ή από ελληνικά memes, το έχουμε διατηρήσει ναι, απλώς πάσχουμε από αυτοσαρκασμό, δεν το έχουμε καθόλου να γελάμε με τους εαυτούς μας».
Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο δύσκολο κοινό και ποιο το καλύτερο;
«Στην Ελλάδα το καλύτερο κοινό είναι της Θεσσαλονίκης. Δεν ξέρω γιατί, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι οι αναθυμιάσεις του Θερμαϊκού τους μαστουρώνουν και είναι μέσα στο τρελό κέφι! Είναι μια εξήγηση αυτή, παρακαλώ να την κοιτάξουμε επιστημονικά (γέλια). Έχει πολύ κέφι και είναι πολύ δοτικό το κοινό της Θεσσαλονίκης.
Από εκεί και πέρα, το καλό κοινό είναι αυτό που έχει έρθει να δει κάτι επειδή του αρέσει. Γιατί στην Ελλάδα οι μισοί άνθρωποι που έρχονται να δουν δει stand up τους αρέσει και οι άλλοι μισοί είναι οι φίλοι τους που τους έχουν κουβαλήσει να δουν stand up για πρώτη φορά. Αυτό λοιπόν είναι λίγο δύσκολο κοινό… Μπορεί να γίνει καλό, αλλά ποτέ δεν ξέρεις που θα πάει και πώς.
Το καλύτερο κοινό είναι αυτό που σε ξέρει, ξέρει το stand up και έρχεται να δει εσένα. Ξέρουν τον τρόπο που εκφράζεσαι πάνω στη σκηνή. Όταν δεν σε ξέρει το κοινό, πρέπει να κάνεις λίγη δουλειά μαζί του να σε γνωρίσει, να νιώσει άνετα, να χαλαρώσει και να γελάσει».
Έχει τύχει να μην έχει γελάσει ο κόσμος σε παράστασή σου;
«Αυτό συμβαίνει πάρα πολύ συχνά! Όταν ξεκινάς συμβαίνει συνέχεια γιατί δεν έχεις ιδέα τι κάνεις. Όσο πιο καλός γίνεσαι και όσο μεγαλύτερη εμπειρία μαζεύεις, συμβαίνει λιγότερο, αλλά δεν παύει. Απλώς δεν σε απασχολεί. Την πρώτη φορά που δεν θα γελάσει κάποιος με ένα αστείο τρελαίνεσαι με τον εαυτό σου, ψάχνεις να δεις που φταις εκείνη την ώρα. Σε πιάνει άγχος και πανικός και το μεταδίδεις αυτό και στο κοινό, το καταλαβαίνει και αγχώνεται, σκέφτεται "δεν ξέρει τι κάνει αυτός-ή, χάλια θα περάσουμε". Και ενώ εσύ ψάχνεις και λες ακόμα ένα αστείο αυτοί ήδη είναι σφιγμένοι, αγχωμένοι και δεν γελάει κανείς με ό,τι και αν πεις. Ένας φαύλος κύκλος λοιπόν με φόβο, τσαντίλα, όλα. Όταν έχεις αποκτήσει εμπειρία, και δεν πετύχει ένα αστείο, δεν σε νοιάζει γιατί ξέρεις ότι έχεις τόσα άλλα που θα πετύχουν. Οπότε, σταματάς συνεχίζεις και το κοινό ούτε που καταλαβαίνει κάτι».
Πλέον σε τι επίπεδο είναι το stand up comedy στην Ελλάδα;
«Από πλευράς κωμικών είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Έχουμε πολύ καλούς κωμικούς που κάνουν διαφορετικό είδος κωμωδίας. Και είναι πολύ ευχάριστο. Εκεί όμως που πήγε να αρχίσει κάτι σημαντικό το 2019 και είχαμε το comedy club όπου μπορούσες να δεις πολλούς κωμικούς μαζί και όχι ως σόλο παραστάσεις, ήρθε η πανδημία και μας πήγε πίσω. Μεταξύ των κωμικών υπάρχει ειρήνη, συναγωνισμός, εμπνέεται ο ένας από τον άλλον και γινόμαστε καλύτεροι».
Τι δεν σηκώνει χιούμορ, κατά τη γνώμη σου;
«Δεν θα κάνω κωμωδία που είναι βασισμένη σε κοροϊδία κάποιου ο οποίος είναι σε πιο αδύναμη θέση από εμένα. Δεν μου αρέσει όταν η κωμωδία στρέφεται εις βάρος ενός προσώπου που έχει ανάγκη και εσύ να τον δουλεύεις. Στη σάτιρα σατιρίζεις και καυτηριάζεις κάποιον που έχει όλη τη δύναμη, την ισχύ, την εξουσία. Όταν θες να κάνεις κωμωδία ξεκίνα από εσένα, από τον εαυτό σου, από τον αυτοσαρκασμό και μετά πήγαινε προς τα πάνω, προς τα άτομα που έχουν παραπάνω ισχύ από εσένα, όχι προς τα κάτω. Ζούμε σε μια χώρα που ο αυτοσαρκασμός δεν υπάρχει μέσα μας, κρυβόμαστε πίσω από μια σοβαροφάνεια και το να αυτοσαρκάζεσαι νομίζεις ότι μειώνεις τον εαυτό σου, ενώ είναι το αντίθετο».
Στην Ελλάδα τι βρίσκεις πραγματικά αστείο;
«Πάρα πολλά πράγματα. Το πώς τρώμε. Το πόσο large γίνεσαι όταν σε καλούν να φας, όταν βγαίνεις με κάποιον να φας. Μου αρέσουν πολύ αυτές οι ατάκες που βγαίνουν συχνά, όπως ας πούμε το "δεν νομίζω Τάκη" που με έχει κάνει να γελάω πάρα πολύ. Πολλά μικρά πράγματα που βγαίνουν ξαφνικά και μπαίνουν στην καθημερινότητά μας».
Θέλω να μου μιλήσεις για την εμπειρία και την αίσθηση που σου άφησε η θεατρική παράσταση που συμμετείχες δίπλα στον Γιώργο Καπουτζίδη.
«Ήταν μια μαγεία. Ήταν απίστευτη εμπειρία από όλες τις απόψεις. Ο θίασος, όλα τα παιδιά ήταν φοβερά υποστηρικτικά. Ήταν καταπληκτικοί όλοι και έχουμε διατηρήσει επαφές, μιλάμε στο τηλέφωνο. Και βέβαια ήταν μαγεία να δουλέψω με τον Γιώργο που τον εκτιμούσα αφάνταστα. Απίστευτη εμπειρία λοιπόν, ανέλπιστη χαρά και χαίρομαι που έχω τον Γιώργο στη ζωή μου θέλει δεν θέλει, τέλειωσε τώρα την πάτησε! (γέλια)».
Θα συμμετείχες ξανά σε θεατρική παράσταση;
«Άνετα! Μου άνοιξε πολύ την όρεξη. Μου θύμισε γιατί σπούδασα ηθοποιία, οπότε ναι θα συζήταγα μια ενδιαφέρουσα πρόταση».
Ένα τεράστιο κομμάτι μέσα σου, που σε έχει διαμορφώσει, είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Γεωργία Βασιλειάδου, η Σπαφώ Νοταρά.
«Ναι ασυναίσθητα, αλλά μου είναι τόσο οικείες, είμαι σίγουρη ότι είναι ο λόγος που έγινα ηθοποιούς. Η Γεωργία Βασιλειάδου, η Σαπφώ Νοταρά ακόμα και η Μαίρη Χρονοπούλου, όλα αυτες έχουν διεισδύσει βαθιά μέσα στο DNA μου. Είχαν τόση πλάκα, οι ατάκες, γυναίκες και άντρες. Έχουμε πολλές δυνατές γυναικείες φιγούρες στην κωμωδία. Ακόμα και οι όμορφες πρωταγωνίστριες, όλες έκαναν κωμωδίες: η Βουγιουκλάκη, η Καρέζη, η Λάσκαρη, η Κοντού, η Χρονοπούλου».
Και με τη Μiss Piggy τι σχέση έχεις;
«Είναι το ίνδαλμά μου. Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω η Miss Piggy. Τη λατρεύω είναι τέλεια!».
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζεις τώρα πια, πάνω και κάτω από τη σκηνή;
«Το μόνο θέμα που αντιμετωπίζω μόνιμα πλέον, είναι θέματα πρόσβασης. Πάντα πρέπει να τσεκάρω αν μπορώ να πάω κάπου, αν έχει πρόσβαση και για εμένα. Είναι κουραστικό που δεν είναι αυτονόητο το γεγονός ότι θα έπρεπε παντού να έχουμε εύκολη πρόσβαση! σε θέατρα, εστιατόρια, καφετέριες, μαγαζιά, παντού! Είμαστε πάρα πολύ πίσω ως χώρα και έχουμε τρομακτική άγνοια».
Επίσης, δεν ξέρουμε πώς να αντιμετωπίσουμε έναν άνθρωπο με προβλήματα όρασης, ακοής ή με κινητικά προβλήματα.
«Για τα προβλήματα ακοής και όρασης έχουμε μαύρα μεσάνυχτα. Το κινητικό είναι πιο εύκολο, ως πρώτο στάδιο, να το λύσουμε. Υπάρχει πολύ κόσμος πρόθυμος να βοηθήσει σε προσωπικό επίπεδο, απλά δεν υπάρχει τίποτα από την πολιτεία, δεν υπάρχει παιδεία, σεβασμός».
Και γνωρίζω πόσο εκνευρίζεσαι όταν ακούς τον όρο «ειδικές ανάγκες».
«Πολύ κουραστικό πράγμα και πολύ λάθος να το λέμε αυτό. Δεν θέλουμε να πούμε το πρόβλημα όπως πραγματικά είναι, με το όνομά του! Τι πάει να πει "ειδικές ανάγκες" ή "ειδικές ικανότητες"; Όλοι έχουμε ειδικές ανάγκες! Πιστεύω όμως ότι όλα θα φτιάξουν σιγά-σιγά».
Έχεις μιλήσει πάρα πολλές φορές για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισες και έφτασες έως τον θάνατο. Και νομίζω ότι σε έχουμε κουράσει πολύ εμείς οι δημοσιογράφοι που σε ρωτάμε συνέχεια για αυτό.
«Εντάξει, είναι μέρος της ζωής μου, και σε όλους αρέσει να μιλάμε για τον εαυτό μας αλλά φοβάμαι ότι το κοινό έχει αρχίσει να κουράζεται. Φοβάμαι ότι λένε "καλά αυτή η κοπέλα δεν έχει να μας πει τίποτα άλλο;". Ισχύει ότι επαναλαμβάνω τα ίδια αναγκαστικά, το κάνω και στην παράστασή μου.
Πρέπει να σου πω ότι είμαι πολύ καλύτερα τώρα από ό,τι ήμουν το 2019 που ξεκίνησα. Μιλάω λίγο πιο καθαρά, κινούμαι με λίγο περισσότερη άνεση, βλέπω λίγο καλύτερα. Έχω κάνει την παράσταση άλλες λίγες φορές και έχει αλλάξει λίγο το πώς βλέπω τα πράγματα. Αλλά ναι, ο λόγος που κάνω αυτές τις παράστάσεις είναι επειδή θέλω να κλείσει αυτός ο κύκλος! Εντάξει ξέρουμε για την Κατερίνα και τι έπαθε το κορίτσι και έγινε ανάπηρη, αλλά να πάμε στο τι καινούριο έχει να μας πει η Κατερίνα!».
Τι έχεις βαρεθεί να σε ρωτάμε;
«Δεν μου αρέσει πολύ να με ρωτάνε αν οι γυναίκες έχουν χιούμορ και αν οι γυναίκες είναι αστείες. Είναι μια ερώτηση που δεν αντέχω να ακούω! Όλοι μπορούν να έχουν χιούμορ! Το χιούμορ είναι ένα τελείως υποκειμενικό πράγμα. Στην Ελλάδα έχουμε πολύ δυνατό παρελθόν στις δυναμικές κωμικές γυναίκες. Επίσης ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να κάνουν stand up! Είναι κουραστικές οι ερωτήσεις αυτές. Με κουράζει ακόμα όταν με ρωτούν αν η πολιτική ορθότητα έχει χαλάσει το χιούμορ. Βέβαια καταλαβαίνω γιατί γίνεται η ερώτηση και αυτό που απαντώ είναι ότι θα έπρεπε η πολιτική ορθότητα να χρησιμοποιείται ως οδηγός. Σου δείχνει τι θα ήταν καλό να αποφύγεις αν δεν θες να προσβάλεις κάποιον άθελά σου. Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις κάποιον να γελάσει, ενώ να κάνεις κάποιον να κλάψει είναι πανεύκολο».
Δίνεις πάντως δύναμη σε πολύ κόσμο, σίγουρα το έχεις ξανακούσει αυτό.
Ναι, και με χαροποιεί πάρα πολύ αυτό! Και η δύναμη που παίρνω εγώ από τον κόσμο είναι ατελείωτη. Όλη αυτή η αγάπη και η στήριξη είναι φοβερή!».
Πώς ήταν η περίοδος του lockdown για εσένα;
«Για εμένα η καραντίνα ήρθε ακριβώς στη φάση που ήμουν έτοιμη να μπορώ να ταξιδέψω πιο άνετα, να βγω έξω πιο εύκολα και δυστυχώς μου επιμήκυνε για άλλα δύο χρόνια τη ζωή που έκανα μέχρι τότε. Δεν έκανε φοβερή αλλαγή σε εμένα δηλαδή. Νομίζω ό,τι δυσάρεστο συμβαίνει, μας δείχνει πόσο σημαντικό είναι να έχουμε στη ζωή μας και γύρω μας άτομα που αγαπάμε και μας αγαπούν και μας στηρίζουν. Όπως και το να κάνουμε στη ζωή μας πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους και μας γεμίζουν. Όταν με ρωτάνε για δύναμη ψυχής, απαντώ ότι είναι η οικογένειά μου, οι γονείς μου, οι φίλοι μου αλλά και άσχετος κόσμος που με στήριξε και μου έδειξε άπειρη αγάπη και πρακτικά και συναισθηματικά».
Έχει δώσει νέα ώθηση στο χιούμορ σου η περιπέτεια που πέρασες;
«Αφαίρεσε άλλη μια στρώση φόβου, αν θες. Στη σκηνή όσο πιο ευάλωτη και ειλικρινής είσαι, τόσο πιο αστεία μπορείς να γίνεις. Το ότι δεν φοβάμαι να αυτοσαρκαστώ γύρω από αυτό μου συνέβη, έχει δώσει κάτι. Και προφανώς όσο πιο συχνά παίζω, ελπίζω ότι γίνομαι όλο και καλύτερη. Έμαθα να παίζω υπό νέες συνθήκες, για παράδειγμα δεν μπορώ να δω το κοινό τόσο καλά. Δεν μπορώ να κινούμαι πάνω στη σκηνή τόσο πολύ. Ελπίζω όλο αυτά να με έχουν κάνει καλύτερη stand up comedian».
Υπάρχει προοπτική να σε δούμε ξανά σε σκηνές του εξωτερικού;
Ναι βέβαια. Επρόκειτο να γίνει και το 2020 αυτό, αλλά με εμπόδισε η πανδημία. Ελπίζω λοιπόν τον Οκτώβριο να μπορώ να πάω Αγγλία και ίσως να κάνω μια ευρωπαϊκή περιοδεία και λίγο Αμερική».
Με το Staying Alive θα πας;
«Θα είναι άλλη πρόκληση να γίνει στα αγγλικά. Αυτή η παράσταση εμπνεύστηκε και γράφτηκε στα ελληνικά. Το μεγαλύτερο μέρος της επίσης είναι στην Ελλάδα, οπότε πρέπει να δω πώς θα δουλέψει στα αγγλικά, τελείως διαφορετική γλώσσα με άλλους ρυθμούς και κώδικες. Επίσης δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει η λέξη «μ@λ@κ@» ώστε να καταλάβουν το αστείο ότι πήγα να πεθάνω σε μια πόλη της Μαλαισίας που λέγεται Malacca! Αυτό λοιπόν δεν είναι αστείο για το εξωτερικό, ενώ είναι από τα μεγάλα μου αστεία εδώ. Οπότε η πρόκληση είναι πώς μπορώ να πάρω το υλικό και να το κάνω αρεστό και ταιριαστό σε διαφορετικές κουλτούρες».
Σου ταιριάζει η αγγλική ψυχοσύνθεση.
«Έτσι είναι, αλλά έχω να παίξω στα αγγλικά 4-5 χρόνια. Και θα πρέπει να το δουλέψω πριν το κάνω. Θα δούμε. Είναι άλλη μια πρόκληση, άλλο ένα challenge».
Αλλά όπως ξέρουμε, δεν μασάς!
«Είναι αυτό που μου λένε οι γιατροί μου. Σε μια συζήτηση με τον γαστρεντερολόγο, μου λέει ότι "ένα από τα προβλήματα που σε κάνουν να ταλαιπωρείσαι τόσο πολύ είναι ότι δεν μασάς". Και του απαντώ: "νόμιζα ότι είναι καλό αυτό!". Τότε μου ρίχνει ένα βλέμμα του στιλ «μην κάνεις πλάκα με την υγεία σου!». Τρώω πολύ γρήγορα και δεν μασάω καλά... Προσπαθώ να το αλλάξω αυτό. Μην πεις στο γιατρό μου ότι το διαπίστωσες κι εσύ! (γέλια)».
Ένα σχέδιο ή όνειρο που έχεις στο μυαλό σου;
«Είμαι φαν του να κάνεις σχέδια και ας τα ακυρώσεις, δεν πειράζει. Κάτι που πρέπει να μας διδάξει και η καραντίνα είναι ότι πρέπει να μάθουμε να είμαστε πιο ευλύγιστοι, πιο ευπροσάρμοστοι. Πρέπει να μάθουμε ότι τα πάντα ρει, να μην μας ρίχνει η αλλαγή όσο δύσκολο και αν είναι. Πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε και να προσαρμοζόμαστε με τις αλλαγές. Οπότε κάντε σχέδια, κάντε όνειρα. Και ας τα προσαρμόζετε ανάλογα με τις συνθήκες, την εποχή, τα οικονομικά, όλα.
Εμένα το όνειρό μου είναι να γίνω διεθνής αστέρας της κωμωδίας και ηθοποιός και να πάρω Όσκαρ και Νόμπελ Ειρήνης και να γίνω βασίλισσα του πλανήτη! (γέλια)».
Ισχύει ότι το πρόβλημα της υγείας σου σε βρήκε πάνω στο άνοιγμα που έκανες διεθνώς;
«Ναι, μόλις είχα γυρίσει από tour στην Κροατία, έκανα συγχρόνως περιοδεία στην Ελλάδα, πήγα Μαλαισία και μετά είχα να πάω Σιγκαπούρη, με είχαν καλέσει να πάω Πακιστάν, Καναδά, Φιλιππίνες και Βραζιλία. Ήμουν ενθουσιαμένη που ανοιγόμουν. Και ο οργανισμός μου ήταν του στιλ ότι εδώ και ένα χρόνο σου λέω ότι είμαι πτώμα και δεν με ακούς...».
Μετά την παράσταση στην Αθήνα τι έρχεται;
«Μετά έχουμε Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα, Αλεξανδρούπολη, Ορεστιάδα, Κομοτηνή, Γιάννενα, Καστοριά, Ζάκυνθο, Κύπρο.
Και επίσης χαίρομαι πάρα πολύ για την επόμενη παράσταση. Θέλω να αρχίσω να το δοκιμάζω ήδη».
Η οποία θα είναι;
«Η νοσοκόμα σκότωσε τη Βρανά! Έτσι θα λέγεται ο τίτλος από ό,τι φαίνεται. Θα με σκοτώσει. Έχω μια νοσοκόμα τη Φωτεινή και μια φορά κάποιος μου ζήτησε να πάρει συνέντευξη και από τη νοσοκόμα μου. Έχει γίνει σταρ, θα με αφήσει. Είναι στη σκηνή μαζί μου, στο Stayin' Alive βγαίνει και μιλάει κιόλας. Δεν μπορείς να τη συγκρατήσεις πια. Είναι άτομο το οποίο δεν το βουλώνει, σοβαρά, δεν φοβάται τη σκηνή, πετάει ατάκες συνέχεια και μου τη λέει και πάνω στη σκηνή».
Πληροφορίες
Κατερίνα Βρανά- Staying Alive (Σχεδόν Πέθανα)
Πού: Anodos Live Stage, Πειραιώς 183, Αθήνα, Τ.Κ: 118 53
Πότε: Παρασκευή 13 Μαΐου
Ώρα έναρξης: 21:15
Διάρκεια: 90 λεπτά
Εισιτήρια: 15 € (γενική είσοδος) και 12 € ΑμεΑ
Προπώληση: : hahcomedy.com / Viva.gr και στα φυσικά σημεία πώλησης:
Link προπώλησης: ΕΔΩ
Ο χώρος λειτουργεί ως COVID FREE.
Ταυτότητα προσβασιμότητας
Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα: Σοφία Ρομπόλη
Εισαγωγική ακουστική περιγραφή και ζωντανή αποτύπωση του ακουστικού καναλιού με υπερτιτλισμό: Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη (ATLAS E.P.)
Σύμβουλος προσβασιμότητας: ATLAS E.P.
Η ΑΝΟΔΟΣ έχει διαμορφωθεί για τη συγκεκριμένη παράσταση προκειμένου να είναι ανεμπόδιστη η ισότιμη πρόσβαση και η χρήση των υπηρεσιών και των αναγκαίων χώρων από όλους τους ανθρώπους. Στο εξωτερικό του χώρου και στα πλάγια (Οδός Πάλλαντος) διατίθενται θέσεις στάθμευσης για αναπηρικά οχήματα. Ενημερώστε για την κράτηση θέσης στάθμευσης στο 2114185217 ή στο 6955212751. Ο χώρος διαθέτει περιορισμένες θέσεις parking