Λαχαναγορά Ρέντη: Οι ιστορίες των ανθρώπων μεταξύ Πειραιώς και Κηφισού
Φωτογραφίες/Βίντεο: Νίκος Χριστοφάκης
Ανάμεσα στον Κηφισό και στην Πειραιώς, στο ύψος του Μοσχάτου, η Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών αποτελεί το πιο κομβικό κομμάτι.
Εκεί η ζωή ξεκινά πριν τις 2 τα ξημερώματα κάθε μέρα. Τις πύλες της οδού Αγ. Ιωάννη Ρέντη 182 περνούν κάθε μέρα εκατοντάδες οχήματα, τα περισσότερα από αυτά μεγάλα φορτηγά. Έμποροι, παγκίτες των λαϊκών αγορών, οδηγοί μεγάλων οχημάτων παρελαύνουν κυριολεκτικά, ασταμάτητα.
Το Newsbomb.gr βρέθηκε στην αγορά του Ρέντη για να καταγράψει αυτή την καθημερινότητα που είναι δίπλα μας και οι ρυθμοί της πρέπει να είναι υψηλοί για καταλήξουν τα φρούτα και τα λαχανικά στα τραπέζια μας.
Σε περισσότερα από 260 στρέμματα «φιλοξενούνται» περισσότερες από 300 επιχειρήσεις οι οποίες έχουν έναν και μόνο σκοπό, να φέρουν στα τραπέζια μας φρούτα και λαχανικά.
Ποια είναι όμως η ρουτίνα των ανθρώπων πάνω στις πλατφόρμες; Πως βίωσαν το κύμα της ακρίβειας σε ότι αφορά το κόστος παραγωγής και το αντίστοιχο των μεταφορών;
Φώτης Αντωνάκης: Μια ζωή στα φρούτα και το success story από τους πάγκους των λαϊκών στου Ρέντη
Όπως μπαίνει κανείς στην λαχαναγορά πρέπει να πάει στην άλλη άκρη και λίγο πριν βγει στον Κηφισό θα δει στο δεξί του χέρι με μεγάλα γράμματα το όνομα Αντωνάκης.
Εκεί είναι το μικρό (επαγγελματικό) βασίλειο του Φώτη Αντωνάκη. Ο Φώτης είναι μόλις 36 χρονών αλλά έχει εικόνες από την παιδική του ηλικία, αφού από τα 6 του χρόνια ακολουθούσε τον πατέρα του στους πάγκους των λαϊκών. Αγαπούσε από τότε την επικοινωνία με τον κόσμο και ίσως ήταν ο παράγοντας που συντέλεσε για να ακολουθήσε το επάγγελμα του. Ο ίδιος λέει στο Newsbomb.gr ότι βρίσκεται 15 χρόνια στο Ρέντη και αυτή την περίοδο βιώνει την πιο δύσκολη συνθήκη καθώς η ακρίβεια έχει «παγώσει» το κοινό.
«Ο πατέρας μου με έπαιρνε από τότε που ήμουν μικρός μαζί του στις λαϊκές αγορές. Ήταν ανήσυχο πνεύμα. Κατέβηκε από το χωριό από την Άρτα επειδή δεν υπήρχαν δουλειές τότε. Νοίκιασε χωράφια, έκανε παραγωγή δικιά του και μετά μπήκε στις λαϊκές αγορές. Στην πορεία έβγαλε επαγγελματική άδεια και σιγά-σιγά με το πέρασμα των χρόνων αποφάσισε να ασχοληθεί με την χονδρική. Μαζί του εγώ δίπλα, πάντα. Πηγαίναμε επαρχία για να βρούμε τα καλύτερα προϊόντα για τον πάγκο μας, το κυνηγούσαμε από τότε πολύ. Εγώ από έξι χρονών είμαι σε αυτό το επάγγελμα. Το αγάπησα, όπως αγαπώ πολύ την επαφή με τον κόσμο. Ήμουν πολλά χρόνια πωλητής στις λαϊκές αγορές και πάντα προσπαθούσα να δώσω στον κόσμο το καλύτερο για το τραπέζι του, για τα παιδιά του, ήταν η τρέλα μου αυτή από τότε», λέει χαρακτηριστικά και συνεχίζει, «Ο κόσμος θέλει τα ποιοτικά φρούτα στο σπίτι του, μα όλα έχουν πάρει την ανιούσα, καθώς έχουν αυξηθεί τα κόστη παραγωγής και τα μεταφορικά. Έχουμε προσπαθήσει και έχουμε απορροφήσει μεγάλο μέρος όλων των ανατιμήσεων για να φθάνουν στους πάγκους στις λαϊκές τα προϊόντα φθηνά. Αλλά να σας θυμίσω τι λέγαμε πριν 15 χρόνια; Βλέπαμε στο εξωτερικό να πουλάνε το καρπούζι φέτες και γελούσαμε, δείξτε μου έναν που δεν το έχει αγοράσει με αυτόν τον τρόπο τα τρία τελευταία χρόνια; Να προσθέσω εδώ ότι η λαχαναγορά απευθύνεται σε όλη την Αθήνα σε κάποιες επαρχίες και στα νησιά και είναι το πιο εξιδεικευμένο μέρος για να αναζητήσει κανείς φρούτα ή λαχανικά», είπε στο Newsbomb.gr.
Κώστας Μπέτσας, Φορτοεκφορτωτής στου Ρέντη από το 1987
Ο κ. Κώστας Μπέτσας είναι μια ζωή στην λαχαναγορά του Ρέντη. Από το 1987 μέχρι σήμερα κάθε πρωί είναι στο πόστο του. Και ποιο είναι αυτό, η φορτοεκφόρτωση, μια νευραλγική θέση για την εντός πυλών ζωή στην λαχαναγορά.
Ο ίδιος μιλάει στο Newsbomb.gr και τονίζει: «Φορτώνουμε και ξεφορτώνουμε τα κιβώτια. Αυτή είναι η δουλειά μας. Ωστόσο αυτή την στιγμή έχουμε μόνο την εκφόρτωση των προϊόντων, την φόρτωση την είχαμε παλιά. Νευραλγικό κομμάτι η δουλειά μας για την αγορά εδώ. Εμείς δουλεύουμε με το τονάζ με το τελάρο. Η αγορά από το 1987 που είμαι εγώ εδώ άλλαξε πολλά πρόσωπα. Η δουλειά έχει πέσει-χωρίς υπερβολές - 60% και αυτό συμβαίνει επειδή πλέον γίνονται τυποποιήσεις και έρχονται παλεταρισμένα τα πράγματα. Και το δεύτερο είναι ότι πλέον οι νοικοκυρές οι σημερινές δεν προλαβαίνουν να μαγειρέψουν λόγω της ροής της καθημερινότητας».
Ηλίας Λάλας: Η ελπίδα, ή αλλιώς η δεύτερη γενιά
Ο Ηλίας Λάλας, μαζί με τα δύο αδέρφια του αποτελούν τη δεύτερη γενιά της οικογένειας που δραστηριοποιείται στη Λαχανογαρά του Ρέντη. Ο νεαρός επιχειρηματίας μιλά στο Newsbomb.gr για τις προκλήσεις της εποχής, αλλά και για τις καθημερινές δυσκολίες.
«Ο κόσμος έχει μια ροπή προς τα σούπερ-μάρκετ και αυτό λόγω των ωραρίων και του τρόπου ζωής του. Όμως αυτό έχει ως αποτέλεσμα η λαϊκή να έχει χάσει την αξία της. Εμείς από την πλευρά μας προσπαθούμε να έχουμε και να δίνουμε στον κόσμο τα καλύτερα ποιοτικά προϊόντα. Η ζωή στην λαχαναγορά δεν είναι εύκολη. Είμαστε σε ένα διαρκή pressing και αυτό επειδή έχουμε να κάνουμε με τα φρούτα και τα λαχανικά που έχουν προορισμό τα τραπέζια του κόσμου.
Η ακρίβεια λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων, της πανδημίας, του πολέμου ήταν υψηλή καθώς αυξήθηκε το κόστος παραγωγής (πετρέλαια για τα θερμοκήπια, λιπάσματα κ.α), αλλά και οι μεταφορές.
Προσπαθήσαμε να απορροφήσουμε μέρος όλης αυτής της τιμής για την ώρα.
Πολύ φοβάμαι πως αν επικρατήσουν οι δεδομένες συνθήκες οι παραγωγοί θα δυσκολευτούν πολύ και αυτό θα συμπαρασύρει και άλλο τις τιμές προς τα πάνω. Το μήνυμα που στέλνω είναι ο κόσμος να αγοράζει προϊόντα ελληνικά από τους πάγκους των λαϊκών αγορών για να επιστρέψει η ανάπτυξη στον πρωτογενή τομέα».
Πως «ρίζωσε» η λαχαναγορά στου Ρέντη
Περί τα μέσα της δεκαετίας του 1950 διεξαγόταν η συζήτηση για την ίδρυση σύγχρονης κι ενιαίας Λαχαναγοράς για την Αθήνα, μιας κι η παλιά λαχαναγορά Αθηνών καθώς κι εκείνη του Πειραιά -που λειτουργούσαν απ’ το Μεσοπόλεμο- δεν επαρκούσαν πλέον, αφού δεν μπορούσαν ν’ ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του Λεκανοπεδίου.
Η νέα λαχαναγορά ήταν σκόπιμο: α) να δημιουργηθεί σε σημείο άμεσα προσπελάσιμο απ’ τις νέες πηγές των κηπευτικών προϊόντων: την Κορινθία, τη Βοιωτία, την Πελοπόννησο και την Κεντρική Ελλάδα, β) να βρίσκεται στην τομή των εθνικών οδών Λαμίας και Κορίνθου, οι οποίες είχαν προσφάτως κατασκευασθεί γ) να ήταν ο επιλεγμένος τόπος -τουλάχιστον ως ένα βαθμό- παραγωγός περιοχή.
Ενδεικτική περίπτωση, που συνδύαζε τις παραπάνω παραμέτρους ήταν ο Άγιος Ιωάννης Ρέντη. Εκεί σχεδιαζόταν να κατασκευασθούν 800 μαγαζιά και ψυγεία σε χώρους 60 στρεμμάτων, υποκαταστήματα τραπεζών κι ότι άλλο θα μπορούσε ν’ αναζωογονήσει την οικονομία της περιοχής.
Το έργο αναμενόταν ν’ αναδείξει την περιοχή του Δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη και του Πειραιά σε κέντρο εμπορικής συναλλαγής ολόκληρης της πρωτεύουσας. Και από τότε μέχρι σήμερα αποτελεί το σημείο αναφοράς για τα φρούτα και τα λαχανικά και όχι μόνο.
Δείτε κι αυτά από το Weekend Edition:
Παιδικές χαρές: Πόσο ασφαλείς είναι για τα παιδιά μας - Αυτοψία του Newsbomb.gr σε όλη την Αττική
Ο Street Artist Devoidness εξηγεί γιατί έκανε γκράφιτι την Τζωρτζίνα από την Πάτρα