ΚΕΘΕΑ: Πέθανε ο επίτιμος πρόεδρος του οργανισμού Γεράσιμος Νοταράς

Ο Γεράσιμος Νοταράς, επίτιμος πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ, έφυγε από την ζωή, όπως έγινε σήμερα γνωστό έπειτα από δήλωση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Αρβανίτη.

Το όνομά του είχε συνδεθεί με το εγχείρημα του οργανισμού ήδη από το 1990. Ο ίδος είχε διατελέσει πρόεδρος για τρεις θητείες ενώ υπήρξε μέλος του ΔΣ για σχεδόν 14 χρόνια, ενώ υπήρξε εθελοντής στο ΚΕΘΕΑ για πάνω από 33 χρόνια.

Μετά τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Λοζάνης (μεταπτυχιακό στην πολιτική και την κοινωνιολογία), επιστρέφει στην Ελλάδα το 1965 και δουλεύει στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Η δικτατορία του 1967 τον συλλαμβάνει και μένει στη φυλακή για 5,5 χρόνια. Στην πολυτάραχη ζωή του διετέλεσε μεταξύ άλλων και επικεφαλής του Ιστορικού Αρχείου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. Υπήρξε ενεργό μέλος του Συνασπισμού από την ίδρυσή του και μέλος στις τρεις πρώτες ΚΕ του κόμματος, υπεύθυνος των εξωτερικών σχέσεων.

Βοήθησε όσο κανείς στο κτίσιμο του ΚΕΘΕΑ

Όπως γράφει ο κ. Αρβανίτης, «το πρωινό τηλεφώνημα του Νίκου Παρασκευόπουλου αυτήν την φορά δεν ήταν παρέμβαση, ώθηση και τεκμηρίωση. Δεν ήταν για νέα δράση» και συνεχίζει: «Τα μαντάτα ήταν για την απώλεια του Πρόεδρου του ελεύθερου ΚΕΘΕΑ Γεράσιμου Νοταρά. Του διανοούμενου, αγωνιστή, οραματιστή Γεράσιμου που πίστεψε όσο κανείς άλλος στην θετική αλλαγή των ανθρώπων. Που βοήθησε όσο κανείς άλλος στο κτίσιμο του ΚΕΘΕΑ . Που μας ενέπνευσε να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις το πρόγραμμα τις αξίες του και τους ανθρώπους του».

«Και μετά την αποχώρηση του από τα διοικητικά του Οργανισμού πάντα – μα πάντα! – θα ζητούσαμε την γνώμη του» προσθέτει ο Κώστας Αρβανίτης, συμπληρώνοντας ότι «με την αυστηρότητα, το χιούμορ και τις φωνές του ο Γεράσιμος κατάφερνε πάντα να βάζει τα θέματα στην σωστή τους διάσταση».

«Δύο μεγάλες απώλειες μέσα σε λίγες ώρες. Του Ηλία Νικολακόπουλου και του Γεράσιμου Νοταρά. Δεν ξέρω αν οι λέξεις «μεγάλες απώλειες» αρκούν. Δύσκολο πράγμα η διαχείριση της απώλειας. Πολύ δύσκολο» σημειώνει επιπλέον ο ευρωβουλευτής και καταλήγει με τη φράση: «Έχω ανάγκη όσο ποτέ την συμβουλή σου, αγαπημένε μου Πρόεδρε…».