Η κυρία Λίνα Μενδώνη ούτε βλέπει, ούτε ακούει…
Κατά περίεργο τρόπο εδώ και μια εβδομάδα που το θέμα της αποφυλάκισης Λιγνάδη έχει σηκώσει την κοινωνία και τον καλλιτεχνικό κόσμο στα κάγκελα, η υπουργός Πολιτισμού κάνει σα να μην συμβαίνει απολύτως τίποτα.
Από την Επίδαυρο έως την Καλαμάτα και την Αλεξανδρούπολη, ηθοποιοί, χορευτές, συγκροτήματα αλλά και το ίδιο το κοινό παίρνουν θέση για την υπόθεση αποφυλάκισης του σκηνοθέτη και εκφράζουν την οργή και την αγανάκτησή τους.
Παρά του γεγονός ότι πλέον οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στις θεατρικές παραστάσεις για την αποφυλάκιση Λιγνάδη έχουν πάρει μορφή τσουνάμι η κυρία Μενδώνη απλά σηκώνεται και φεύγει, όπως έκανε στο φεστιβάλ χορού στην Καλαμάτα όταν αναρτήθηκε πανό από τους ίδιους τους καλλιτέχνες που έγραφε: «Oι βιαστές πρέπει να είναι στη φυλακή». Η αντίδραση του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού ήταν να ισχυριστεί ότι η άτακτη φυγή της πολιτικής προϊσταμένης του από την πρεμιέρα του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας «ήταν απολύτως συνειδητή επιλογή, προκειμένου να μη νομιμοποιήσει με την παρουσία της την εργαλειοποίηση του πολιτισμού». Λες και το σκάνδαλο για το οποίο βοά η ελληνική κοινωνία είναι ζήτημα εργαλειοποίησης του πολιτισμού.
Θα μου πείτε την ίδια στάση είχε η υπουργός Πολιτισμού και όταν πρωτοήρθε στο φως της δημοσιότητας το σκάνδαλο Λιγνάδη, όπως και το θέμα του διορισμού του. Δήθεν δεν ήξερε τίποτα και δήθεν δεν είχε καμία απολύτως σχέση μαζί του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Ηλιόπουλος της έδωσε πληρωμένη απάντηση: «Η κυρία Μενδώνη δεν χρειαζόταν να φύγει άρον άρον από την παράσταση στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας… Μπορούσε απλά να σηκώσει το δικό της πανό: “Τον διόρισα δίχως διαγωνισμό, τον κάλυψα όσο μπορούσα, αμφισβήτησα τα θύματα και τώρα απλά κάνω την ανήξερη”…».
Βέβαια η κυρία Μενδώνη βρίσκει και τα κάνει όλα αυτά αφού ως φαίνεται είναι ακλόνητη πολιτικά. Όσες αποκαλύψεις κι αν έρθουν στο φως της δημοσιότητας προφανώς δεν είναι ικανές να οδηγήσουν στην παραίτησή της ή ενδεχομένως στην αποπομπή της. Το «γιατί;» είναι ένα ερώτημα, ίσως το κρισιμότερο. Είναι σαφέστατα έκθετη στα μάτια της κοινής γνώμης και ταυτόχρονα εκθέτει μια ολόκληρη κυβέρνηση όταν επιλέγει τη σιωπή. Επίσης προκαλεί τεράστια αίσθηση το γεγονός ότι το όνομά της εμπλέκεται σε μια τέτοια υπόθεση και δεν επιλέγει η ίδια για λόγους ευθιξίας να παραιτηθεί.
Η οργή και το ανικανοποίητο «κοινό περί δικαίου αίσθημα» ουρλιάζει για όσα η κυρία Μενδώνη προσπαθεί να σιωπήσει. Υπάρχει ένα αίσθημα αγανάκτησης που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εξισωθεί με κανιβαλισμούς και αυτόκλητους τιμωρούς. Όμως η ανάγκη για απονομή δικαιοσύνης και ισονομίας είναι αυτή που οπλίζει με δύναμη τους ηθοποιούς, αλλά και όλους τους καλλιτέχνες να ενώσουν τη φωνή τους κατά των συμφερόντων που θέλουν να κυκλοφορεί ελεύθερος ένας -με πρωτόδικη απόφαση δικαστηρίου- βιαστής παιδιών.
.jpg?t=LQo_uX-eRo_dTP6pqvjozQ)
