Λάρισα: Οι συγκινητικοί επικήδειοι Αρχηγού και Διοικητή στο τελευταίο «αντίο» της 19χρονης δοκίμου

Με στρατιωτικές τιμές το τελευταίο αντίο στη 19χρονη ναυτική δόκιμο Θάλεια, η οποία πέθανε σε εκπαιδευτικό ταξίδι στην Ιταλία.

Έξω από την εκκλησία βρίσκονταν παραταγμένο ναυτικό άγημα το οποίο απέδωσε τις δέουσες τιμές, όπως αναφέρει το Onlarissa.gr.

Το παρών στην τελετή έδωσαν μεταξύ άλλων ο Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης, ο Διοικητής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων Υποναύαρχος Ιωάννης Πάττας και συμμαθητές της Θάλειας από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Επίσης παρίστανται ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός, ο βουλευτής Λάρισας της Ν.Δ. Χρήστος Κέλλας και η βουλευτής Λάρισας του ΚΙΝΑΛ Ευαγγελία Λιακούλη.

Τραγικές φιγούρες ο πατέρας, η μητέρα και ο αδελφός της άτυχης ναυτικής δοκίμου.

Ο επικήδειος του Αρχηγού Ν. Δοκίμων ΣΝΔ

Ο επικήδειος του Αρχηγού Ναυτικών Δοκίμων συγκίνησε τον ναό στον οποίο τελέστηκε η κηδεία της 19χρονης. Μετέφερε την όρεξη για ζωή και το πόσο ψηλά προσπαθούσε να φτάσει η άτυχη δόκιμος, ενώ στο τέλος θυμήθηκε καλές στιγμές που είχαν ζήσει όσο καιρό η Θάλεια υπηρετούσε στο Πολεμικό Ναυτικό.

«Ήρθαμε όλοι σήμερα εδώ, οι συγγενείς, οι φίλοι σου και όσοι είχαν τη τιμή και την ευτυχία να σε γνωρίζουν για το βαρύ αυτό τελευταίο αντίο. Ήρθαμε να σε αποχαιρετίσουμε συγκινημένοι για τον αναπάντεχο, άδικο και πρόωρο χαμό σου. Ο πόνος μας, αβάσταχτος, απαρηγόρητος. Και εγώ εδώ, έχω τη μεγάλη τιμή και ευθύνη να σε αποχαιρετήσω εκ μέρους όλων των Ναυτικών Δοκίμων.

Φοβούμαι όμως μήπως με τα φτωχά και ταπεινά λόγια μου δεν αποδώσω τα πρέποντα στο μεγαλείο της ψυχής σου, για το σεμνό ευγενικό και πράο χαρακτήρα σου. Αγωνίστηκες πολύ, ξεπέρασες κάθε εμπόδιο και κατάφερες να εισαχθείς στη σχολή μας. Πέτυχες αυτό που αναζητά κάθε νέος, να βρεις τον δρόμο σου. Μα δε σταμάτησες εκεί, με τους κόπους και τις θυσίες σου έγινες πρότυπο δοκίμου, με αποτέλεσμα να έχεις την αποδοχή όλων.

Σηκώθηκες όσες φορές κι αν χρειάστηκε, ανέπτυξες τις αρετές σου και έμαθες, να είσαι συγκροτημένη, να πονάς χωρίς να υποφέρεις, να νικάς χωρίς να θριαμβολογείς, να απαντάς με λίγα λόγια και πολλά έργα.

Έμαθες να μη γονατίζεις στις κακουχίες παρά να 'χεις το κεφάλι σου ψηλά. Η στάση σου σε όλα αυτά απέδειξε πως ήσουν παράδειγμα προς μίμηση όχι μόνο δοκίμου αλλά και ανθρώπου.

Θα σε θυμόμαστε να χαίρεσαι, να συνεχίζεις να χορεύεις μαζί μας και να μας γεμίζεις όλους με ζωντάνια, λεβεντιά και δύναμη για ζωή.

Μας έκανες να νιώθουμε υπερήφανοι που είμαστε δόκιμοι. Μετανιώνω όμως προσωπικά, που δεν είμαι καλός χορευτής και δεν πρόλαβα να χορέψω κι εγώ μαζί σου ένα χορό, και να νιώσω μαζί σου αυτή τη χαρά που ξεχείλιζε από τα μάτια σου. Δε θα ξεχάσω το χαμόγελο σου σε εκείνη τη φωτογραφία σου στη βαρδιόλα με έναν συμμαθητή σου. Αυτό θα με συνοδεύει στα μελλοντικά μου ταξίδια.

Ήσουν μια από μας, και ο σεβασμός και οι δεσμοί που μας διέπουν δε θα μας επιτρέψουν να σε ξεχάσουμε ποτέ. Θα σε αγαπάμε για πάντα και είμαστε περήφανοι για σένα. Το ξέρω πως η θάλασσα θα είναι ήρεμη και γαλήνια σε αυτό το τελευταίο σου ταξίδι. Καλό παράδεισο. Θα ζήσεις για πάντα στις καρδιές μας.»

Ο επικήδειος του διοικητή της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων

«Η σημερινή μέρα είναι μέρα θλίψης και οδύνης για όλους μας, για όλο το Πολεμικό Ναυτικό. Τα λόγια πολύ σπάνια μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα που μας πλημμυρίζουν σε αυτές τις περιστάσεις και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αποδειχθούν ανεπαρκή.

Οι συγγενείς, οι φίλοι σου και όσοι είχαμε την τιμή και την ευτυχία να σε γνωρίσουμε, είμαστε σήμερα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής σε σένα αλησμόνητη Θάλεια.

Στη σύντομη πορεία σου στη Σχολή, κατόρθωσες να ξεχωρίσεις για το ήθος σου, τον δυναμισμό σου και τη συνέπειά σου στο λειτούργημα που τόσο έντονα επιδίωξες να υπηρετήσεις. Ανταπεξήλθες σε πολλές αντιξοότητες και δυσκολίες κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής σου, τις οποίες αντιμετώπισες με σύνεση πίστη και σεβασμό στον όρκο σου. Υπήρξες αξιοπρεπής και έχαιρες της εκτίμησης των συμμαθητών, των Αξιωματικών, αλλά και των καθηγητών σου.

Το κενό που αφήνεις στην οικογένεια σου, αλλά και στη μεγαλύτερη οικογένεια, τη δική μας, αυτήν του Πολεμικού Ναυτικού στην οποία ανήκες είναι δυσαναπλήρωτο, αλλά η μεγαλύτερη παρακαταθήκη κάθε ανθρώπου είναι η μνήμη.

Στη σύντομη ζωή σου να ξέρεις ότι επηρέασες πολλούς με τον δυναμικό σου χαρακτήρα και είναι βέβαιο ότι εκτός της οικογενείας σου θα μείνεις για πάντα χαραγμένη στις μνήμες και τις καρδιές όλων όσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν ή να συμπορευθούν μαζί σου είτε στο χώρο της Σχολής, είτε στον ευρύτερο κοινωνικό σου περίγυρο.

Ως ο τελευταίος σου Διοικητής, αλλά και όλη η οικογένεια του Πολεμικού Ναυτικού, συμμεριζόμαστε απόλυτα τον πόνο της οικογενείας σου και εκφράζουμε τα βαθύτατα και ειλικρινή μας συλλυπητήρια. Ευχόμαστε, να είναι ελαφρύ το χώμα της Λαρισινής γης που θα σε σκεπάσει. Θάλεια, καλό σου ταξίδι, στις θάλασσες των αγγέλων που από σήμερα θα κοσμείς τον κόσμο τους.»

Τα συγκινητικά λόγια του πατέρα της

«Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο για την αγάπη που πήρα όλες αυτές τις ημέρες, για τον Γολγοθά που τράβηξα μια εβδομάδα στην Ιταλία και για αυτό που ζω τώρα. Όλοι μας περιμένουμε το πόρισμα.

Ήσουν και θα είσαι πάντα ένας άγγελος στις ψυχές μας, στη καρδιά και στο μυαλό μας.

Τα 20 χρόνια σου είναι λίγα για να πει κάποιος ότι πρόλαβες να ζήσεις μια πλούσια ζωή, αλλά μας κληροδοτείς τόσο υπέροχες αναμνήσεις, τόσα συναισθήματα αγάπης, συντροφιάς, που πλέον θα αποτελούν την παρηγοριά μας για αυτόν τον άδικο χαμό σου. Από μικρά πάντα ήμασταν μαζί, στις χαρές και τις λύπες. Γευτήκαμε τις χαρές της εφηβείας μας και ονειρευτήκαμε στην Αθήνα, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον. Σε όλη σου τη ζωή παραστάτες ήτανε οι γονείς σου, ο θείος Στέλιος και η θεία Μαρία. Σε στήριξαν, σχεδίασαν το μέλλον σου, σε καμάρωσαν, αλλά η ζωή είχε αλλά σχέδια για εσένα.

Το ναυτικό για εσένα ήταν όνειρο ζωής, ένας στόχος ζωής. Δεν φεύγουν οι άνθρωποι, φυλαχτά γίνονται και τους κουβαλάς μαζί σου. Φυλαχτό θα είσαι για τους γονείς σου, για τον αδελφό σου τον Θανάση και για όλους εμάς που σε αγαπήσαμε πάνω στη γη».