Πανελλήνιο πένθος για τον Κώστα Καζάκο - Η πορεία του σπουδαίου ηθοποιού
Ο σπουδαίος ηθοποιός, με μακρά και πολύτιμη καριέρα στο θέατρο , στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» καθώς αντιμετώπιζε αναπνευστικά προβλήματα.
Η ΓΝΑ «Ευαγγελισμός» για το θάνατο του Κωνσταντίνου Καζάκου
Τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του Κωνσταντίνου Καζάκου εκφράζει η Διοίκηση του Νοσοκομείου "Ευαγγελισμός", στο οποίο και νοσηλευόταν από 26 Ιουλίου με αναπνευστικά προβλήματα. Απεβίωσε λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας.
Η ανακοίνωση της Διοίκησης του Ευαγγελισμού αναφέρει:
«Ο Κωνσταντίνος Καζάκος εισήχθη στο Γ.Ν.Α « Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ-ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ» στις 26-7-2022 με αναπνευστικά προβλήματα.
Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε ραγδαίως, όπου και την Τρίτη 13-9-2022 απεβίωσε λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας.
Τα θερμά συλλυπητήρια μας στους οικείους του».
Η διαδρομή
Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε στον Πύργο Hλείας το 1935. Σε νεαρή ηλικία μετακόμισε για να σπουδάσει στην Αθήνα. Ήταν απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου και της Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.
Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Ήταν επίσης ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Άδειας Άσκησης επαγγέλματος του Ηθοποιού, συνιδρυτής του Ελεύθερου Θεάτρου (μαζί με τον Λέοντα Τριβιζά) και ιδρυτής του ιδρύματος «Τζένη Καρέζη».
Τιμήθηκε με τον «Χρυσό Απόλλωνα», βραβείο ηθοποιού Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών το 1967, και Α΄ Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1973 για την αρτιότερη θεατρική παραγωγή («Λυσιστράτη»). Τιμήθηκε ακόμα με το Βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και Κριτικών για το σύνολο της προσφοράς του.
Η πολιτική
Πολιτικοποιημένος και στρατευμένος στις τάξεις του ΚΚΕ, ο Κώστας Καζάκος εκλέχτηκε βουλευτής του ΚΚΕ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 και του Οκτωβρίου 2009, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.
Οι τρεις γάμοι
Παντρεύτηκε πρώτη φορά το 1962, με την εικαστικό Νερίνα Λυμπεροπούλου, αδερφή της ηθοποιού Μάγιας Λυμπεροπούλου.
Από το 1968 μέχρι το 1992 υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε τον γιο τους, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο. Από το 1997 έως σήμερα είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά.
Ο μεγάλος έρωτας με την Τζένη Καρέζη και… το τάβλι
Τον Κώστα Καζάκο σημάδεψε η σχέση του με τη Τζένη Καρέζη. Μια σχέση που γεννήθηκε μέσα από τα γυρίσματα μιας ταινίας και εξελίχθηκε σε έναν μεγάλο έρωτα.
Τους δύο ηθοποιούς χώρισε ο θάνατος όταν στις 26 Ιουλίου 1992 έφυγε από τη ζωή η Τζένη Καρέζη μετά από μεγάλη μάχη με τον καρκίνο.
Όλα ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 1966 στα γυρίσματα της ταινίας, «Κοντσέρτο για πολυβόλα», μια μεγάλη και δαπανηρή παραγωγή της Φίνος Φιλμ όπου οι δύο ηθοποιοί είχαν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Μάλιστα η επιλογή του Κώστα Καζάκου δεν ήταν στις αρχικές προτιμήσεις του Φίνου. Και χρειάστηκε να καταφύγει ο σκηνοθέτης (Δημόπουλος) σε «πονηριά» προκειμένου να αλλάξει τη γνώμη του ισχυρού κινηματογραφικού άνδρα της εποχής.
Ο Φίνος πρότεινε στον Δημόπουλο πολλούς γνωστούς ηθοποιούς, αλλά ο σκηνοθέτης επέμενε να θέλει για το ρόλο τον Καζάκο. Μάλιστα, όταν τον πρότεινε στον Φίνο εκείνος αιφνιδιάστηκε, φέρνοντας αντίρρηση. «Μα αυτός είναι καρατερίστας» του είπε.
Από την άλλη ο Δημόπουλος τον ήθελε πολύ στην ταινία και κατέφυγε σε ένα «τέχνασμα» που αποδείχθηκε… μοιραίο. Έντυσε λοχαγό τον Καζάκο και τον πήγε στον Φίνο. Εκείνος, μόλις τον είδε θαμπώθηκε με το αποτέλεσμα, λέγοντας επιτέλους το «ναι».
Ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη γνωρίζονταν από παλιά. Όπως έχει εξομολογηθεί ο ίδιος ο ηθοποιός σε συνέντευξή του, είχαν συναντηθεί αρκετές φορές σε δουλειές, αλλά η κινηματογραφική τους συνάντηση στο «Κοντσέρτο» ήταν σα να επρόκειτο για την πρώτη φορά.
Στα γυρίσματα της ταινίας κατάλαβαν ότι ήταν πλασμένοι ο ένας για τον άλλο… Μέχρι να ξεκινήσει το πρώτο γύρισμα, κάθισαν με την Τζένη κάτω από μία ελιά και ξεκίνησαν να παίζουν τάβλι.
Αυτό συνεχίστηκε σε κάθε διάλειμμα των γυρισμάτων και η μία παρτίδα έφερε την άλλη και μετά τον έρωτα. Η Καρέζη εξομολογήθηκε τον έρωτά της πρώτα στον Δημόπουλο, όταν εκείνος τη ρώτησε γιατί ήταν άκεφη.
Η σχέση επισημοποιήθηκε στις 5 Αυγούστου 1968, με το γάμο τους να τελείται παρουσία λίγων και αγαπημένων ανθρώπων τους
Τον Απρίλιο του 1969, η ευτυχία του ζευγαριού ολοκληρώθηκε με τον ερχομό του γιου τους, Κωνσταντίνου. Μάλιστα, υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο να γεννιόταν στις 21 Απριλίου, κάτι που σήμαινε πως θα τον βάπτιζε ένας από τους συνταγματάρχες της Χούντας. Και όπως λέγεται Καρέζη και Καζάκος είχαν καταστρώσει ολόκληρο σχέδιο σε περίπτωση που το μωρό γεννιόταν εκείνη την ημέρα, προκειμένου να αποφύγουν την ανεπιθύμητη κουμπαριά.
Κώστας Καζάκος και Τζένη Καρέζη υπήρξαν συνοδοιπόροι και στο θέατρο πρωταγωνιστώντας σε πολλές παραστάσεις!
Το θέατρο και η τηλεόραση
Στη μακρά προσφορά του στο θέατρο ανεξίτηλη σφραγίδα άφησε η θρυλική παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο» με την Τζένη Καρέζη και τον θίασο τους το 1973, μετά την άλλη κοινή επιτυχία τους «Θεοδώρα η μεγάλη» 1968, κι αργότερα «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» (1982) του Έντουαρντ Άλμπι σε σκηνοθεσία του Ζιλ Ντασέν, «Διαμάντια και μπλουζ» (1990) της Λούλας Αναγνωστάκη, που ήταν και η τελευταία κοινή τους εμφάνιση.
Πρωταγωνίστησε σε πολλές ακόμα θεατρικές επιτυχίες όπως «Ο θάνατος του εμποράκου» (1993) του Άρθουρ Μίλερ και «Η όπερα της πεντάρας» (1993) του Μπέρτολτ Μπρεχτ σε σκηνοθεσία Ζιλ Ντασέν, «Αντιγόνη» (1995) του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολανάκη, «Βασιλιάς Λιρ» (1996) του Σαίξπηρ, «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμιουελ Μπέκετ (1997), κ.ά. Στην τηλεόραση συμμετείχε συχνά ως ηθοποιός ή σκηνοθέτης σε τηλεοπτικές σειρές όπως Μαρίνα Αυγέρη, Μεγάλη Περιπέτεια, Ο μεγάλος ξεσηκωμός, Μαύρη Χρυσαλλίδα, Κλειστά Παράθυρα, Τμήμα Ηθών, Το Γελοίον του Πράγματος, Εκτός Πορείας, Βέρα στο Δεξί, Ζωή Ξανά κ.ά.
Οι 40 κινηματογραφικές ταινίες
Ο πρώτος κινηματογραφικός ρόλος του Κώστα Καζάκου ήταν στην ταινία Η Αρπαγή της το 1956 και ενώ ήταν ακόμα σπουδαστής στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν και στη σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου. Ο Καζάκος έπαιξε τον ρόλο του Πλούτωνα δίπλα σε ηθοποιούς όπως ο Ορέστης Μακρής, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, ο Λαυρέντης Διανέλλος και η Αλέκα Κατσέλη.
Ο Κώστας Καζάκος έπαιξε σε 40 περίπου κινηματογραφικές ταινίες, ενώ σκηνοθέτησε ο ίδιος πάνω από 15 φιλμ.
Κοντσέρτο για πολυβόλα (1967)
Η ταινία στην οποία γεννήθηκε ο μεγάλος έρωτας του με την Τζένη Καρέζη. Μια ταινία του Ντίνου Δημόπουλου σε σενάριο Νίκο Φώσκολου. Πρωταγωνιστούν οι Τζένη Καρέζη, Μάνος Κατράκης, Κώστας Καζάκος, Ανδρέας Μπάρκουλης, Ζώρας Τσάπελης και Σπύρος Καλογήρου.
Η ταινία απέσπασε δύο κρατικά βραβεία από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου: σκηνοθεσίας για τον Νίκο Φώσκολο και ερμηνείας για τον Κώστα Καζάκο.
Στα γυρίσματα της ταινίας, κατά τη διάρκεια μιας παρτίδας τάβλι, ξεκίνησε το ειδύλλιο Καζάκου - Καρέζη, το οποίο οδήγησε στον γάμο τους.
Μια γυναίκα στην αντίσταση (1970)
Το ζευγάρι πλέον, Καζάκος - Καρέζη, πρωταγωνιστεί σε μια ακόμα ταινία του Ντίνου Δημόπουλου με παρόμοιο θέμα, εμπνευσμένη από την ηρωική δράση της αντιστασιακής Μαρίας Δημάδη που εκτελέστηκε το 1944.
Η ταινία έκοψε πάνω από 450 χιλιάδες εισιτήρια και εκτός από τους Καρέζη-Καζάκο, πρωταγωνιστούν ακόμα οι Άγγελος Αντωνόπουλος, Λαυρέντης Διανέλλος, Άλκης Γιαννακάς, κ.ά.
Πεθαίνω κάθε ξεμέρωμα (1969)
Ο Κώστας Καζάκος συμπρωταγωνιστεί με τους Μάρθα Καραγιάννη, Μάρθα Βούρτση, Άγγελο Αντωνόπουλο, Νόρα Βαλσάμη, Νίκο Γαλανό, Σπύρο Καλογήρου, Σωτήρη Μουστάκα, κ.ά.
Η ταινία του Νίκου Φώσκολου έκοψε 241.668 εισιτήρια και μάλιστα εδώ η Μάρθα Καραγιάννη υποδύεται την τραγουδίστρια Πέρσα, στον μοναδικό δραματικό της ρόλο στο σινεμά.
Η λεωφόρος του μίσους (1968)
Μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες του Νίκου Φώσκολου που κυκλοφόρησε στις 14 Οκτωβρίου του 1968 κόβοντας 550.847 εισιτήρια.
Στην ταινία εκτός από τον Κώστα Καζάκο πρωταγωνιστούν ακόμα οι Μαίρη Χρονοπούλου, Νίκος Γαλανός, Μάνος Κατράκης, Σπύρος Καλογήρου, Ελένη Ζαφειρίου, Νόνικα Γαληνέα, Μιράντα Ζαφειροπούλου, κ.ά.
Ερωτική συμφωνία (1972)
Ο Κώστας Καζάκος σκηνοθετεί και η Τζένη Καρέζη υπογράφει το σενάριο. Το ζευγάρι πρωταγωνιστεί για ακόμα μια φορά στο μεγάλο πανί.
Η ταινία προβλήθηκε τη σεζόν 1971-1972 και έκοψε 165.179 εισιτήρια. Ήρθε στην 31η θέση ανάμεσα σε 90 ταινίες.
Κοινωνία ώρα μηδέν (1966)
Μια ταινία που έχει αφήσει εποχή με το μοναδικό σενάριο του Νίκο Φώσκολου και τις ερμηνείες των Νίκου Κούρκουλου, Μαίρης Χρονοπούλου, Φλωρέττας Ζάννα, Ανδρέα Μπάρκουλης, Κώστα Καζάκου, Άγγελου Αντωνόπουλου, κ.ά. Η σκηνοθεσία ανήκει στον Ντίνο Δημόπουλο.
Η ταινία κυκλοφόρησε στις 5 Δεκεμβρίου του 1966 και έκοψε 596.289 εισιτήρια.
Υποβρύχιον: Παπανικολής (1971)
Η ταινία περιγράφει την ιστορία του υποβρυχίου «Παπανικολής» και τη δράση του κατά τον ελληνο-ιταλικό πόλεμο. Ο Κώστας Καζάκος υποδύεται τον κυβερνήτη Μίλτο Ιατρίδη, ενώ ο Γιάννης Φέρτης τον υποπλοίαρχο Βασίλη Ασλάνογλου.
Παίζουν ακόμα οι Σταύρος Ξενίδης, Αρτέμης Μάτσας, Νέλλη Γκίνη, Αιμιλία Υψηλάντη, κ.ά.
Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο (1980)
Η άκρως πολιτικοποιημένη ταινία του Νίκου Τζήμα συγκέντρωσε ένα καστ ηθοποιών που αρκετοί εξ αυτών ανήκαν στον χώρο της Αριστεράς (Κώστας Καζάκος, Αλέκος Αλεξανδράκης, Μάνος Κατράκης, Αντώνης Αντωνίου). Η ταινία προκάλεσε αίσθηση όταν κυκλοφόρησε, παρ' όλα αυτά η εμπορική της επιτυχία ήταν τεράστια. Επίσης, βραβεύθηκε από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφων Αθήνας, αλλά και από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας, με ειδικό βραβείο.
Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τη δράση και την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, δίνοντας έμφαση στη γνωστή απολογία του. Τοποθετείται μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, και εξιστορεί τη δράση όχι μόνο του Μπελογιάννη αλλά και των υπόλοιπων συντρόφων του, ενώ σχολιάζει και το πολιτικό κλίμα που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα.
Ηλέκτρα (1962)
Το 1962 ο Κώστας Καζάκος συμμετέχει στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη δίπλα στην θρυλική Ειρήνη Παπά και άλλους εξαιρετικούς ηθοποιούς όπως οι Γιάννης Φέρτης, Αλέκα Κατσέλη, Μάνος Κατράκης, κ.ά.
Η ταινία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης τραγωδίας του Ευριπίδη και πρόκειται για την πιο άρτια και υποδειγματική μεταφορά αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στον κινηματογράφο, που σάρωσε τα βραβεία σε παγκόσμια φεστιβάλ κινηματογράφου, όπως στο Στο Φεστιβάλ των Καννών που κέρδισε το βραβείο καλύτερης κινηματογραφικής μεταφοράς αρχαίου δράματος, ενώ ο Φίνος βραβεύτηκε για την ηχητική επένδυση της ταινίας.
Ο Ευγένιος Ιονέσκο αποθέωσε την ταινία στη «Le Figaro» γράφοντας πως είναι η ωραιότερη ταινία που έχει δει ποτέ και το Φεστιβάλ Καννών θέσπισε το βραβείο Καλύτερης Κινηματογραφικής Μεταφοράς για να την τιμήσει. Η ταινία κέρδισε 24 ακόμη Διεθνή Βραβεία και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας.
Λυσιστράτη (1972)
Η ταινία, Λυσιστράτη προβλήθηκε τη σαιζόν 1972-1973 και έκοψε 191.459 εισιτήρια. Ήρθε στην 3η θέση ανάμεσα σε 64 ταινίες.
Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Ζερβουλάκος, το σενάριο ο Γιάννης Νεγρεπόντης και τη μουσική ο Σταύρος Ξαρχάκος. Η παραγωγή ανήκει στον Κώστα Καζάκο.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τζένη Καρέζη (Λυσιστράτη), Κώστας Καζάκος (Κινησίας), Άννα Φόνσου (Μυρίνη), Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (Πρόβουλος), κ.ά.
Το «αντίο» του πολιτικού κόσμου
Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος έσπευσε να αποχαιρετήσει με συγκινητικά μηνύματα τον εκλιπόντα.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Πληθωρική και δυναμική προσωπικότητα ο Κώστας Καζάκος
Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, με μήνυμά του στο Twitter αναφέρθηκε στον θάνατο του σπουδαίου ηθοποιού και συγγραφέα, αναφέροντας πως επρόκειτο για μια σημαντική προσωπικότητα που διακρίθηκε τόσο ως καλλιτέχνης όσο και ως βουλευτής.
«Με θλίψη πληροφορήθηκα τον θάνατο του Κώστα Καζάκου. Μιας πληθωρικής και δυναμικής προσωπικότητας, που υπήρξε διαρκώς παρούσα στην Τέχνη, όπως και στη δημόσια ζωή ως βουλευτής. Και από τις δύο θα λείψουν, τώρα, τόσο η επιβλητική του εμφάνιση, όσο και η χαρακτηριστική φωνή του», έγραψε ο κ. Μητσοτάκης και πρόσθεσε:
«Αυτήν, με την οποία απέδιδε τους σημαντικούς ρόλους του, αλλά και διατύπωνε τις απόψεις στις οποίες πίστευε. Εκφράζω τα συλλυπητήρια μου στους δικούς του ανθρώπους».
Αλέξης Τσίπρας: Ο πολιτισμός έχασε έναν σπουδαίο καλλιτέχνη και αγωνιστή
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, στο δικό του μήνυμα για τον θάνατο του Κώστα Καζάκου, υπογράμμισε τη σπουδαιότητα του εκλιπόντος. Τόσο σε ό,τι έχει να κάνει με την καλλιτεχνική του υπόσταση, όσο και για την πολιτική του σταδιοδρομία.
«Ο κόσμος του πολιτισμού έχασε σήμερα έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, έναν ακούραστο αγωνιστή. Ο Κώστας Καζάκος έδεσε το θέατρο με τις αγωνίες του λαού μας. Κόσμησε όχι μόνο το θέατρο αλλά και το κοινοβούλιο μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ. Τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του», έγραψε στο Twitter ο κ. Τσίπρας.
ΣΥΡΙΖΑ: Άνθρωπος πληθωρικός και ευθύς
Για ένα άνθρωπο πληθωρικό και ευθύ που δεν έχασε ποτέ το ενδιαφέρον του για τα δημόσια πράγματα, κάνει λόγο στην ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ.
«Ο Κώστας Καζάκος υπήρξε ένας ηθοποιός και σκηνοθέτης που συνδύαζε με δυναμισμό την καλλιτεχνική με την πολιτική δραστηριότητα», τονίζει χαρακτηριστικά και συνεχίζει:
«Από την παράσταση "Η μικρή μας πόλης" μέχρι τον Μπέκετ και τους αρχαίους Έλληνες τραγικούς, προσδιόριζε με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο τα μεγάλα θεατρικά κείμενα, αφήνοντας εποχή με τις ερμηνείες του.
Στο "Μεγάλο μας τσίρκο" εν μέσω δικτατορίας, σε κείμενο του Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου, έχοντας στο πλευρό του την Τζένη Καρέζη, πραγματοποίησε μια πράξη αντίστασης στο ελληνικό θέατρο με συγκλονιστική απήχηση. Η έμπνευσή του για την υλοποίηση αυτής της παράστασης αποδείχθηκε τομή στην ιστορία του πολιτικού θεάτρου της Ελλάδας.
Άνθρωπος πληθωρικός και ευθύς δεν έχασε ποτέ το ενδιαφέρον του για τα δημόσια πράγματα, καταφέρνοντας να αποτελεί μια φωνή που απηχούσε πάντα το ευρύτερο λαϊκό αίσθημα».
«Εκφράζουμε συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους φίλους του», καταλήγει ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΠΑΣΟΚ: Ξεχωριστή προσωπικότητα της χώρας ο Κώστας Καζάκος
«Ο Κώστας Καζάκος υπήρξε μια ξεχωριστή προσωπικότητα της καλλιτεχνικής, πολιτιστικής και πολιτικής ζωής της χώρας μας», αναφέρει ο κ. Μάντζος μέσα από το Twitter του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ.
«Μέσα από τη μακρά διαδρομή του, τους εμβληματικούς ρόλους που ενσάρκωσε και τις παραστάσεις που σκηνοθέτησε, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο θέατρο και στην υποκριτική τέχνη», προσθέτει.
Στη συνέχεια, τόνισε: «Συνεπής αγωνιστής και εκφραστής των ιδεών της αριστεράς και εκλεγμένος βουλευτής, συμμετείχε ενεργά στη δημόσια ζωή του τόπου, με ελεύθερη και διακριτή πολιτική σκέψη και συνείδηση»
«Απευθύνουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στους οικείους του», κατέληξε.
ΚΚΕ: Ήταν μια γενναιόψυχη προσωπικότητα, με διεισδυτικό στοχασμό
«Με βαθιά θλίψη και συγκίνηση αποχαιρετούμε έναν από τους μεγάλους του θεάτρου, τον αγαπημένο, τον πολύτιμο σύντροφό μας στα μικρά και τα μεγάλα, στα εύκολα και τα δύσκολα, στις χαρές και τις πίκρες της ζωής και του αγώνα, Κώστα Καζάκο», αναφέρει η ανακοίνωση του ΚΚΕ και συνεχίζει:
«Ο Κώστας Καζάκος δεν ήταν μόνο προικισμένος ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής θεατρικών έργων. Ήταν μια γενναιόψυχη προσωπικότητα, με διεισδυτικό στοχασμό και βαθιά συνείδηση της κοινωνικής αποστολής της τέχνης να εξανθρωπίζει τον άνθρωπο. Όσα σπουδαία κατάφερε στον χώρο της τέχνης δεν τα όφειλε απλά στα δώρα που του χάρισε η φύση, την κραταιά φωνή, την αγέρωχη αρρενωπή μορφή, το επιβλητικό παράστημα, αλλά κυρίως στις ψυχικές και πνευματικές αρετές, που σμιλεύτηκαν κι ωρίμασαν κοπιαστικά και με θυσίες από τα νεανικά του χρόνια στο καμίνι της βιοπάλης και μέσα από το πάθος του για τη μόρφωση και την πνευματική καλλιέργεια.
Η αγωνιστική κληρονομιά του πατέρα του και τα προσωπικά του βιώματα τον τοποθέτησαν από νωρίς στην πλευρά των αδικημένων, στην πλευρά εκείνου «του τμήματος του λαού που κουβαλάει το μεγαλύτερο κοινωνικό βάρος», όπως έλεγε ο ίδιος αναφερόμενος στην εργατική τάξη και τον ρόλο της στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Η επιλογή του θεατρικού δρόμου ήταν συνειδητή, δεμένη άρρηκτα με την πορεία της ταξικής και ιδεολογικής του συνειδητοποίησης. Από την πρώτη του θεατρική εμφάνιση μετά την αποφοίτησή του από τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν, στο έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ο κύκλος με την κιμωλία», αλλά και σε όλη τη διαδρομή του στο θεατρικό σανίδι και τον κινηματογράφο, ο Κώστας Καζάκος διένυσε μια εμβληματική πορεία, με πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα σπουδαίων συγγραφέων, κατορθώνοντας να «δαμάσει» με καθαρό και γι’ αυτό ουσιαστικά λαϊκό τρόπο, θεατρικά κείμενα -κλασσικής και σύγχρονης δραματουργίας- που απευθύνονται στα πιο μύχια συναισθήματα και στις πιο υψηλές σκέψεις της ανθρωπότητας. Ως θιασάρχης και σκηνοθέτης επέλεγε προσεκτικά τα έργα που ανέβαζε, με κριτήριο να είναι κοινωνικά και ιστορικά χρήσιμα, όπως η παράσταση – σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα «Το μεγάλο μας τσίρκο».
Το 2023 θα συμπλήρωνε 70 χρόνια προσφοράς στο θέατρο. Ακατάβλητος μέχρι το τέλος υπηρέτησε τη δραματική τέχνη με πίστη και πάθος θεμελιωμένα στη βαθιά εκτίμηση για τη δύναμή της, στην άποψή του ότι το θέατρο «παρέχει παιδεία και είναι η πιο λαϊκή, επίκαιρη, άμεσα κατανοητή και ζωντανή τέχνη», στην πεποίθησή του ότι «το θέατρο σίγουρα δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, μπορεί όμως να αλλάζει τους ανθρώπους» όπως έλεγε.
Πιστός στον δημιουργικό και διαπαιδαγωγητικό ρόλο της προοδευτικής τέχνης και έχοντας εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνατότητες του εργαζόμενου λαού, ο Κώστας Καζάκος αφιέρωσε όλη του τη ζωή, τη σκέψη, το συναίσθημα και το ταλέντο του στο να μας βοηθήσει «να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας, να ανεβάσουμε το ηθικό μας και αποφασιστικά να αποκεφαλίσουμε το ανθρωπόμορφο τέρας που μας καταστρέφει τη ζωή».
Αισθάνονταν πάντα την τέχνη ως αγώνα για ανάταση, πρόοδο, εξέλιξη που δεν σταματάει ποτέ και θεωρούσε σύμφυτη με τον καλλιτέχνη την αγωνιστική στάση ζωής, την οποία ο ίδιος ακολούθησε σταθερά και αταλάντευτα μέχρι το τέλος. Ανταποκρινόμενος στην ιστορική αναγκαιότητα της εποχής μας, ο Κώστας Καζάκος συστρατεύθηκε επί δεκαετίες, στην πρώτη γραμμή, με το ΚΚΕ, ακόμα και από τη θέση του βουλευτή του, πάντα παρών σε όλους τους αγώνες του εργατικού-ταξικού και του αντιϊμπεριαλιστικού κινήματος.
Η πολιτική δράση του ήταν μια αρμονική συνύπαρξη της ζωής και της καλλιτεχνικής πράξης. Η ιδεολογία του καθόριζε τη ζωή του και αυτό έβγαινε αβίαστα και στη δουλειά του. Δεν μπορούμε να διακρίνουμε στον Κώστα Καζάκο την πολιτική δράση από την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Πρώτα από όλα με το έργο του υπηρέτησε τα προωθημένα κοινωνικά ιδανικά του και την τάξη - φορέα τους κι έπειτα, με την ενεργή παρουσία του σε όλες τις μεγάλες πολιτικές μάχες, επιβεβαίωσε όσα με το έργο του εννοούσε.
Ο σύντροφος Κώστας θα μείνει στις καρδιές μας, θα μείνει στις καρδιές όλου του κόσμου του λαϊκού, αυτού του «εχθρού λαού», που τόσο αγαπούσε και τόσο του έμοιαζε με την απλότητα, τη ζεστασιά και τη λαϊκότητα της μεγάλης του ψυχής. Δεν θα ξεχαστεί, γιατί ήταν ένας γεμάτος πάθος και δύναμη πρωταγωνιστής, όχι απλά στη σκηνή, στα πλατό, στις εξέδρες των διαδηλώσεων, αλλά τελικά στην Ιστορία. «Λαχτάρησε μια χώρα» όπου ο λαός θα πάψει «να περιμένει μάταια τον καιρό». Και αν οι λίγοι αυτό δεν του το συγχωρούν, είναι μια επιβεβαίωση ότι έκανε το καθήκον του σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος, είναι μια επιβράβευση της ζωής του. Οι μέρες που ο λαός «θα αρνιέται πια να βλέπει τον δρόμο του κλειστό», οι μέρες που λαχτάρησε, αργά ή γρήγορα, θα ‘ρθουν. Θα φροντίσουν γι’ αυτό όλοι εκείνοι που συνεχίζουν τη ζωή του, παλεύοντας για έναν ανώτερο πολιτισμό σε μια ανώτερη κοινωνική οργάνωση.
Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στην αγαπημένη του σύντροφο Τζένη, τα παιδιά, τα εγγόνια του και όλους τους δικούς του».
ΜέΡα25: «Μαύρη μέρα για την Ελλάδα, την Γαλλία, την Ευρώπη και τον κόσμο.»
Το δικό του αντίο έδωσε ο Εκπρόσωπος Τύπου του Μέρα25, Μιχάλης Κριθαρίδης για τον θάνατο του ηθοποιού Κώστα Καζάκου και του Γάλλου σκηνοθέτη Ζαν Λυκ Γοντάρ.
Στην ανάρτηση στο Twiiter έγραψε:
«Σήμερα αποχαιρετάμε με θλίψη έναν μεγάλο άνθρωπο του θεάτρου, τον Κώστα Καζάκο και έναν μεγάλο άνθρωπο του κινηματογράφου, τον Ζαν Λυκ Γκοντάρ. Αμφότεροι σπουδαίοι και με σπουδαίο έργο στην τέχνη και στους αγώνες. Μαύρη μέρα για την Ελλάδα, την Γαλλία, την Ευρώπη και τον κόσμο.»
Υπουργείο Πολιτισμού για Καζάκο: Αφήνει μεγάλη παρακαταθήκη
Μόλις πληροφορήθηκε την απώλεια του Κώστα Καζάκου, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Ο Κώστας Καζάκος υπήρξε σπουδαίος ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος, απόλυτα αφοσιωμένος στη θεατρική τέχνη. Από την αρχή της σταδιοδρομίας του, τη δεκαετία του ’50, ξεχώρισε, με τη χαρακτηριστική του αυστηρή και δυναμική προσωπικότητα και την άνεση του πρωταγωνιστή. Στοιχεία που έκαναν τον Κάρολο Κουν να τον επιλέξει και να του δώσει στέρεες βάσεις, δίνοντάς του σημαντικούς ρόλους σε σπουδαίες παραστάσεις του Θέατρου Τέχνης. Συνέχισε την πορεία του σε μεγάλους θιάσους ερμηνεύοντας σπουδαίους ρόλους με εμβληματικό χαρακτήρα. Θα τον θυμόμαστε στον «Θάνατο του εμποράκου», την «Όπερα της πεντάρας», την «Αντιγόνη», τον «Βασιλιά Λιρ», τον «Προμηθέα Δεσμώτη», το «Περιμένοντας τον Γκοντό». Μαζί με την Τζένη Καρέζη, υπήρξαν από τα κορυφαία ζευγάρια του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου, πρωταγωνιστώντας σε μερικές από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες και σε παραστάσεις που έχουν μείνει στην ιστορία της ελληνικής θεατρικής σκηνής, όπως το «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το «Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ», το «Διαμάντια και Μπλουζ». Με την θεατρική του κληρονομιά, αλλά και με την έντονη και διαρκή πολιτική δράση του, ως μέλος του Κοινοβουλίου και ως ενεργός πολίτης, ο Κώστας Καζάκος αφήνει πίσω του μια μεγάλη παρακαταθήκη. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του».