Γιαλλουρίδης στο Newsbomb.gr: Η Τουρκία θέλει προτεκτοράτο της τη Λιβύη – Ο ρόλος της Ελλάδας
Γνώστης «παιδιόθεν», όπως ο ίδιος λέει, της τουρκικής πραγματικότητας εξηγεί ότι η Άγκυρα στοχεύει να κάνει τη Λιβύη προτεκτοράτο της κυριαρχώντας στη Μέση Ανατολή.
Σχολιάζοντας την αντίδραση του λιβυκού κοινοβουλίου το οποίο απέρριψε το μνημόνιο περιορίζεται να πει ότι «το κοινοβούλιο είναι αυτό που εκφράζει τη λαϊκή βούληση».
«Η Λιβύη είναι μια κρατική οντότητα σε κατάσταση εμφυλίου. Από τη μία ο στρατάρχης Χαφτάρ ο οποίος ελέγχει το ένα μέρος της χώρας και από την άλλη ο νυν πρωθυπουργός ο οποίος είναι άνθρωπος της Τουρκίας. Εκεί παίζεται ένα παιχνίδι ελέγχου των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Είναι μια αστείρευτη πηγή πλούτου η Λιβύη. Και βεβαίως κομμάτι του Μεσανατολικού χώρου. Η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλα συμφέροντα και ενδιαφέρεται να στηρίξει τις δυνάμεις του στρατάρχη Χαφτάρ με κάθε τρόπο σε επίπεδο πολιτικής και διπλωματίας» τονίζει.
Σύμφωνα με τον κ. Γιαλλουρίδη, «ο χώρος αυτός είναι εξαιρετικά κρίσιμος γεωπολιτικά στη Μέση Ανατολή και αυτό διότι βρίσκεται στο κέντρο του μεσανατολικού χώρου, συνορεύει με την Αίγυπτο, το Κατάρ, είναι ένα κρίσιμο μονοπάτι στην παρουσία μικρών και μεγαλύτερων δυνάμεων στην περιοχή. Επομένως η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να στηρίξει τις δυνάμεις εκείνες που απωθούν την προσπάθεια της Τουρκίας να ελέγξει αυτόν τον χώρο που βρίσκεται σε οιωνοί εμφύλια διαμάχη».
Αναφερόμενος στην συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου την χαρακτηρίζει «γεωπολιτικό επίτευγμα υψηλού επιπέδου της χώρας, να πετύχει τη συμμαχία με τη μεγαλύτερη αραβική χώρα» συμπληρώνοντας πως τώρα εμφανής στόχος της Τουρκίας είναι να παρέμβει «δημιουργώντας συνθήκες ελέγχου ενός μέλους της Μέσης Ανατολής θέτοντας το υπό τον έλεγχό της για να εμποδίσει την ομαλή διεξαγωγή της συμμαχικής διάστασης των σχέσεων Ελλάδας Αιγύπτου.
Το γεγονός όμως ότι η Λιβύη βρίσκεται σε εμφύλιο επιτρέπει σε όσες δυνάμεις θέλουν να αποτρέψουν την τουρκική παρουσία να στηρίξουν εκείνους που είναι εναντίον των τουρκικών επιδιώξεων».
«Η Τουρκία στοχεύει στη μετατροπή της Λιβύης σε οιωνοί προτεκτοράτο. Εδώ μιλάμε για επικυριαρχία. Ότι επιχείρησε να κάνει με την Κύπρο και δεν τα κατάφερε το αποπειράται τώρα στη Λιβύη. Η Τουρκία επιδιώκει παντού την άσκηση πολιτικών μεγάλης δύναμης του κόσμου» τονίζει ο καθηγητής.
Ο ρόλος της Ελλάδας και ο φόβος της Άγκυρας
Ο κ. Γιαλλουρίδης εμφανίζεται βέβαιος πως η Άγκυρα δεν θα τολμήσει κίνηση κατά της Ελλάδας εξηγώντας πως «η Τουρκία κινείται πάντοτε εκ του ασφαλούς. Δεν κάνει κινήσεις που εμπεριέχουν ρίσκο. Στην περίπτωση της Κύπρου για παράδειγμα προχώρησε αφού η Κύπρος "αυτοκτόνησε" με το πραξικόπημα. Στην Ελλάδα δεν πρόκειται να ρισκάρει γιατί είναι μια ισχυρή δύναμη αποτροπής. Και φοβούνται να κάνουν οποιαδήποτε κίνηση. Λένε πράγματα για εσωτερική κατανάλωση και την καλλιέργεια διεθνώς της εντύπωσης ότι υφίσταται πρόβλημα. Τώρα ο Νορβηγός και ο Σουηδός που ακούνε τι γίνεται στο Αιγαίο δεν θα κάτσει να σκεφτεί ποιος έχει δίκιο. Η Τουρκία δεν γαυγίζει απλώς. Θέτει ζητήματα. Και τα θέτει με σαφήνεια και επιθετικότητα. Απλώς το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι ισχυρή αποτρεπτική δύναμη την εμποδίζει. Δεν θα προχωρήσουν ποτέ σε κίνηση εναντίον της Ελλάδας την στιγμή που ξέρουν ότι κινδυνεύουν με ανεπανόρθωτο πλήγμα».
Όσον αφορά τις κινήσεις και τον ρόλο της Ελλάδας εξηγεί ότι «το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ένα στρατηγικό δεσμό με την Αίγυπτο και γενικότερα έχει παρουσία στο μεσανατολικό χώρο πολύ σημαντική, είναι και η Κύπρος στη μέση ενώ έχουμε επιδείξει μια ικανότητα αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων μας ως ναυτική και γεωστρατηγικά ιστορική χώρα, αυτό μας βοηθά στο να αντιμετωπίσουμε τέτοια προβλήματα που προκαλεί ο μόνιμος αντίπαλός μας. Αυτό το ζήτημα θα μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε χρησιμοποιώντας τις συμμαχίες μας στην περιοχή, να εμποδίσουμε την πραγμάτωση του σχεδίου να μετατραπεί η Λιβύη σε προπύργιο του τουρκικού επεκτατισμού».
Για την αποστρατικοποίηση να μιλήσει η Ιταλία
Σχολιάζοντας την επιστολή της Τουρκίας στον ΟΗΕ για τα νησιά του Βόρειου Αιγαίου, ο κ. Γιαλλουρίδης είναι απόλυτος: Είναι δικαίωμα της Ελλάδας.
Εξηγεί δε πως «το θέμα της αποστρατικοποίησης ήταν καταρχήν μια συμφωνία που επιτευχθεί μετά τον Β ΠΠ με την παραχώρηση στην Ελλάδα ως νικήτριας δύναμης των νησιών. Εκεί αναφέρεται ο όρος να μην έχουν τα νησιά επιθετικό εξοπλισμό. Μετά από τότες δεκαετίες και με δεδομένη την τουρκική επιθετικότητα και ενώ η Ιταλία δεν λέει τίποτα που είναι η χώρα με την οποία υπογράφηκε η συμφωνία, η Τουρκία τι ανακατώνεται; Να αποστρατικοποιήσουμε τα νησιά τα οποία απειλεί να καταλάβει; Η Ελλάδα είναι κυρίαρχη χώρα και δικαιούται να εξοπλίσει και να αμύνεται και είναι και υποχρεωμένη και λόγω ΕΕ μιας και τα σύνορα είναι ευρωπαϊκά, να υπερασπίζεται το χώρο και τη χώρα. Τελεία και παύλα».