Έξαρση σεξουαλικών εγκλημάτων κατά ανηλικών: 10 υποθέσεις σε 20 ημέρες
Μεγάλη αύξηση των σεξουαλικών εγκλημάτων κατά ανηλίκων καταγράφεται στην Ελλάδα, με την υπόθεση του βιασμού και της εκπόρνευσης της 12χρονης στα Σεπόλια να αποτελεί την πιο γνωστή.
Έξαρση των σεξουαλικών εγκλημάτων κατά ανηλικών: 10 υποθέσεις σε 20 ημέρες
Μεγάλη αύξηση των σεξουαλικών εγκλημάτων κατά ανηλίκων καταγράφεται στην Ελλάδα, με την υπόθεση του βιασμού και της εκπόρνευσης της 12χρονης στα Σεπόλια να αποτελεί την πιο γνωστή.
Μόνο το πρώτο εικοσαήμερο του Οκτωβρίου, αποκαλύφθηκαν δέκα υποθέσεις με βιασμούς παιδιών, ακόμα και από συγγενείς τους. Το θέμα απασχόλησε και το «Φως στο Τούνελ» της Παρασκευής, όπου η συζήτηση των ειδικών που φιλοξενούσε η εκπομπή, επικεντρώθηκε στην πρόληψη, αλλά και στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν άμεσα για την αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών περιστατικών.
Τα δέκα εγκλήματα σε είκοσι ημέρες
1/10 Ομόνοια: Σύλληψη 40χρονου για τη σεξουαλική κακοποίηση της 12χρονης κόρης του
7/10 Κολωνός: Συλλήψεις Ηλία Μίχου και Ιωάννη Σοφιανίδη για τον βιασμό και τη μαστροπεία 12χρονης μαθήτριας.
9/10: Άγιος Παντελεήμονας: Σύλληψη 63χρονου. Βίασε δύο αγόρια ηλικίας 6 και 7 ετών.
10/10 Πατήσια: Σύλληψη 40χρονου για τον επί σειρά ετών βιασμό της 14χρονης -σήμερα- κόρης του.
13/10 Λιβαδειά: Συλλήψεις δύο νεαρών για τον βιασμό 17χρονης
14/10 Κέντρο Αθήνας: Σύλληψη 48χρονου για τη σεξουαλική κακοποίηση της 13χρονης κόρης της συντρόφου του.
17/10 Δραπετσώνα: Σύλληψη 54χρονου που βίαζε για χρόνια τη 14χρονη κόρη του.
18/10 Αγρίνιο: Δημοσιοποίηση στοιχείων 28χρονου που κακοποιούσε σεξουαλικά 4χρονο αγοράκι. Το κρατούσε η μητέρα του ως μπέιμπι – σίτερ.
20/10 Κατερίνη: Σεξουαλική κακοποίηση 11χρονης από 30χρονο Ιρακινό, που συνελήφθη
Σχεδόν 1000 παιδιά έχουν κακοποιηθεί τα τελευταία τρία χρόνια
«Κάθε τέσσερις ημέρες, ένα παιδί πέφτει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης», λέει η ΕΛ.ΑΣ., μέσα από επίσημα στοιχεία, που αφορούν στο πρώτο οκτάμηνο του 2022 και παρουσιάζουν αύξηση 58%, συγκριτικά με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου χρόνου.
Εάν ανατρέξει κανείς στα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., τα τελευταία πέντε περίπου χρόνια, θα δει την ανησυχητική αύξηση να σημειώνεται από το 2021 και μετά.
Το 2018 σε 247 υποθέσεις με τις οποίες ασχολήθηκε η Αστυνομία καταγράφονται 278 ανήλικα θύματα.
Το 2019 σε 252 υποθέσεις, 294 θύματα.
Το 2020 σε 244 υποθέσεις, 342 θύματα.
Το 2021 σε 326 υποθέσεις, 387 θύματα.
Στο πρώτο οκτάμηνο του 2022, καταγράφονται 257 υποθέσεις με 294 ανήλικα θύματα.
«Κρυφά εγκλήματα»: Εκτινάχτηκαν τα περιστατικά κακοποίησης παιδιών
Εκτίναξη των περιστατικών σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στη χώρα μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με τη σεξουαλική κακοποίηση στα κορίτσια να είναι σχεδόν διπλάσια από το 2020 μέχρι το 2022, δείχνουν τα στοιχεία της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Θεσσαλονίκης.
«Κατά τη διάρκεια της πανδημίας εκτινάχτηκαν τα περιστατικά σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Το πρόβλημα είναι πολύ πιο εκτεταμένο από αυτό που φτάνει και καταγράφεται στις υπηρεσίες, εξαιτίας του γεγονότος ότι οι υπηρεσίες δεν είναι αποκεντρωμένες, δεν υπάρχει η κατάλληλη εκπαίδευση των παιδιάτρων ώστε να αναγνωρίζουν το πρόβλημα και δεν υπάρχει κατάλληλος χώρος, όπου μπορούν να διενεργηθούν όλα όσα απαιτούνται για πλήρη έλεγχο που δεν υποβάλλει το παιδί σε ταλαιπωρία», δηλώνει η προϊσταμένη της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Θεσσαλονίκης, ιατροδικαστής Ελένη Ζαγγελίδου.
Όπως αναφέρει «από το 2004 έως το 2008 εξετάστηκαν από την Ιατροδικαστική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης 56 περιστατικά που αφορούσαν σεξουαλική κακοποίηση και 20 που αφορούσαν σωματική κακοποίηση. Από το 2020 μέχρι σήμερα εξετάστηκαν 72 παιδιά με δεδομένες σωματικές βλάβες και 60 ανήλικα αγόρια και 88 ανήλικα κορίτσια για σεξουαλική κακοποίηση. Από τους αριθμούς των εξεταζόμενων παιδιών προέκυψε θετικό αποτέλεσμα για σεξουαλική κακοποίηση στο 60%, ενώ στο 40% το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Η σεξουαλική κακοποίηση στα κορίτσια ήταν σχεδόν διπλάσια από το 2020 μέχρι το 2022. Η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης καλύπτει πληθυσμό περίπου 1.200.000 πολιτών και εξετάζει παιδιά ύστερα από εντολή προανακριτικών και ανακριτικών αρχών».
Την ίδια στιγμή ο παιδοψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής του Παιδοψυχιατρικού Τμήματος του Ιπποκράτειου Βάιος Νταφούλης τονίζει ότι από το 2019 έως τον Σεπτέμβριο του 2022, διερευνήθηκαν και αξιολογήθηκαν 117 περιπτώσεις καταγγελλόμενης κακοποίησης κυρίως σεξουαλικής, αλλά και σωματικής και συναισθηματικής κακομεταχείρισης-παραμέλησης ανηλίκων. Τα έτη 2021- 2022 παρατηρήθηκε αυξητική τάση. Οι ανήλικοι αντιμετωπίστηκαν κατά κανόνα στα εξωτερικά ιατρεία, ενώ νοσηλεύτηκαν σε ποσοστό 7-10 %. Το ίδιο χρονικό διάστημα το 65%-75% των καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση αφορούσε παιδιά ηλικίας 3-7 ετών, με το 92% των δραστών να προέρχεται από το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον».
Σύμφωνα με τον κ. Νταφούλη, «στην ψυχή των παιδιών-εφήβων με κακοποίηση κυριαρχούν ο φόβος να ειπωθεί η αλήθεια, ο φόβος για διαπροσωπικές επαφές και σχέσεις με ενήλικο, η ντροπή, η ανησυχία για τις συνέπειες της πράξης τους, η κατάθλιψη τα ψυχοσωματικά προβλήματα, οι εφιάλτες, η εσωστρέφεια, η κακή σχολική επίδοση και η μειωμένη αυτοπεποίθηση».
Πώς αναγνωρίζεται η κακοποίηση
Στη διαφορική διάγνωση κάθε τραυματισμού σε παιδιά πρέπει να συμπεριλαμβάνεται και η κακοποίηση. «Η λήψη ενός καλού ιστορικού είναι ζωτικής σημασίας, καθώς είναι ενδεικτικό κακοποίησης όταν το παιδί δεν εξηγεί τις κακώσεις. Η διάγνωση της κακοποίησης είναι βέβαιη όταν υπάρχουν τραυματισμοί με πολλαπλές εντοπίσεις σε διάφορα στάδια επούλωσης ή όταν υπάρχουν ύποπτα σημάδια. Οι πιο συνηθισμένες κακώσεις αφορούν μώλωπες, δήγματα, εγκαύματα, κατάγματα, κοιλιακό τραύμα και κρανιοεγκεφαλική κάκωση», εξηγεί ο παιδοχειρουργός Βασίλειος Λαμπρόπουλος.
Παράλληλα αναφέρει ότι «είναι απαραίτητη η λήψη έγχρωμων ψηφιακών φωτογραφιών από διαφορετικές γωνίες πριν τη θεραπεία με ή χωρίς συναίνεση. Απαραίτητη είναι και η καταγραφή του ονόματος του ασθενούς, της κάκωσης, του ονόματος του φωτογράφου και των άλλων παρόντων ατόμων στο πίσω μέρος των φωτογραφιών και η τοποθέτηση του φωτογραφικού υλικού σε σφραγισμένο φάκελο που συνοδεύει το ιστορικό του ασθενούς. Ο ασθενής πρέπει να υποβάλλεται σε διαγνωστικές εξετάσεις για να αποκλειστούν άλλα ιατρικά ή οργανικά αίτια, ενώ γίνεται πλήρης ακτινολογικός έλεγχος. Όταν διαπιστώνεται κακοποίηση γίνεται άμεσα αναφορά στις αρχές».
Από την πλευρά της, η παιδίατρος – νεφρολόγος Στέλλα Σταμπουλή εξηγεί ότι «παιδιά σε κίνδυνο για κάθε μορφή κακοποίησης είναι τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, με διανοητική αναπηρία, νευρολογική διαταραχή, χρόνια νοσήματα και αναγνώριση ομοφυλοφιλίας. Επίσης αυτά που ζουν με γονείς ή φροντιστές που κάνουν κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών, έχουν ψυχική ή νευρολογική διαταραχή ή εμπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες. Οι οικονομικές δυσκολίες, η ακραία φτώχεια, οι οικογενειακές κρίσεις, η βία μεταξύ μελών της οικογένειας και η κοινωνική απομόνωση συνθέτουν ένα περιβάλλον που ευνοεί την κακοποίηση των παιδιών». Σύμφωνα με την ίδια, «θα αναζητήσουμε κάθε είδους παραμέληση, εγκατάλειψη, φυσική, ιατρική, συναισθηματική ή εκπαιδευτική σε παιδιά με χαμηλό βάρος ή παχυσαρκία, κακή υγιεινή, ακατάλληλα για την εποχή ή παλιά ρούχα. Επιπλέον σε παιδιά που ζητιανεύουν ή κλέβουν τροφή ή χρήματα, κρύβουν φαγητό για αργότερα, έχουν φτωχό ιστορικό σχολικής φοίτησης, έλλειψη κατάλληλης ιατρικής ή οδοντιατρικής φροντίδας, απουσία εμβολιασμών και μένουν χωρίς επίβλεψη στο σπίτι για μεγάλα χρονικά διαστήματα».
Όπως επισημαίνει η κυρία Σταμπουλή «η παιδική κακοποίηση έχει ως συνέπεια μειωμένη διά βίου σωματική και ψυχική υγεία με κοινωνικές και επαγγελματικές προεκτάσεις. Ένα παιδί που κακοποιείται είναι πιο πιθανό να κακοποιεί άλλους ως ενήλικας με αποτέλεσμα η βία να μεταβιβάζεται από τη μια γενιά στην άλλη».
Με στοιχεία από anikolouli.gr, ΕΛ.ΑΣ
.jpg)
.jpg)
