Ηράκλειο: Ο αστυνομικός που συμμετείχε στη διάσωση, στο Newsbomb.gr

Το αεροπορικό δυστύχημα στο Ηράκλειο την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου συγκλόνισε το πανελλήνιο, καθώς υπήρξε τραγικός απολογισμός με τον συγκυβερνήτη να χάνει τη ζωή του και τον πιλότο να βρίσκεται πλέον σε κατάσταση σοκ.

Από τη μοιραία πτώση ωστόσο ξεχώρισαν τέσσερα άτομα, τα οποία δεν λογάριασαν την παγωμένη θάλασσα, τα βράχια και τους ανέμους που έπνεαν στην περιοχή του Κακού Όρους και έτρεξαν να βοηθήσουν τους δύο άνδρες, οι οποίοι με νύχια και με δόντια πάλευαν να μείνουν στην επιφάνεια της θάλασσας και να μη βουλιάξουν μαζί με το αεροσκάφος. Ο λόγος για τέσσερις άνδρες από την ΕΜΑΚ, την Πυροσβεστική Υπηρεσία και την Άμεση Δράση Ηρακλείου.

Ο αστυνομικός της Άμεσης Δράσης, Γιάννης Κουρούπης, μίλησε στο Newsbomb.gr και περιέγραψε τις τραγικές στιγμές που έζησε μαζί με τους συναδέλφους του και τους δύο άνδρες από το αεροσκάφος.

«Κατά τις 10 το πρωί ενώ ήμασταν σε υπηρεσία με το περιπολικό της Άμεσης δράσης λάβαμε το σήμα να μεταβούμε στην περιοχή του Κακού όρους διότι έχει πέσει ένα μονοκινητήριο αεροσκάφος με πλήρωμα δύο ατόμων , πιλότο και συγκυβερνήτη στη θάλασσα. Μας λέει το 100 να πάτε να δείτε τι συμβαίνει, ενώ ταυτόχρονα ειδοποιούσε όλες τις δυνάμεις να μεταβούν στο σημείο. ΕΜΑΚ, ΕΚΑΒ, Πυροσβεστική, Λιμενικό.

Φτάσαμε σχετικά σύντομα στο σημείο, περίπου 5 λεπτά. Κάναμε πρόχειρη αναζήτηση και μετά ανεβήκαμε στην κορυφή του λόφου στο Κακό Όρος για να έχουμε οπτική επαφή με το αεροσκάφος. Ήταν κατά το ήμισυ στην επιφάνεια. Είχε μείνει μόνο η ουρά απ’ έξω. Ο πιλότος και ο συγκυβερνήτης είχαν βγει και κρατιόντουσαν από την ουρά. Ο πιλότος ήταν ο νεαρός ενώ ο συγκυβερνήτης ήταν ο μεγαλύτερος κύριος που δεν τα κατάφερε. Ο πιλότος φορούσε την στολή του ενώ ο συγκυβερνήτης σκούρα ρούχα.», είπε αρχικά ο Γιάννης Κουρούπης.

«Όταν φτάσαμε εμείς το πρόβλημα ήταν ότι δεν βλέπαμε στον ορίζοντα κανένα παραπλέον σκάφος, ούτε έναν ψαρά. Αυτός ήταν ο πανικός. Ενημερώσαμε το κέντρο επιχειρήσεων από τον ασύρματο. Ρωτούσαμε ''που είναι οι δυνάμεις’’. Το αεροπλάνο όλο και βούλιαζε. Αυτοί κρατιόντουσαν από την ουρά του αεροπλάνου που είχε μείνει στην επιφάνεια και καλούσαν φωνάζοντας για βοήθεια. Έπρεπε να πλησιάσουν οι δυνάμεις σύντομα γιατί οι άνθρωποι δεν άντεχαν άλλο. Είχαν ενημερωθεί οι άπαντες και ερχόντουσαν, όμως δεν γνωρίζαμε σε πόση ώρα», συμπλήρωσε.

Η στιγμή που βουλιάζει το αεροσκάφος - Όταν ο αστυνομικός αποφάσισε να βουτήξει

«Την ώρα που μιλάμε με τα κεντρικά βλέπουμε ξαφνικά το αεροπλάνο να βουλιάζει και να χάνεται από τα μάτια μας. Ο πιλότος και ο συγκυβερνήτης προσπαθούσαν να επιπλεύσουν όσο πιο μακριά γινόταν από τη δίνη του αεροσκάφους γιατί αυτό άφριζε. Ούρλιαζαν για βοήθεια.

Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ότι είχε αέρα, ο οποίος ήταν κόντρα και τους τραβούσε προς τα μέσα και δεν τους επέτρεπε να κολυμπήσουν προς την στεριά. Η απόσταση από την στεριά ήταν στα 400 με 500 μέτρα υπολογίζω. Χρειαζόταν χρόνος για να φτάσουν. Έτσι ξεκινήσαμε εμείς να κατηφορίζουμε τα βράχια, τόσο οι αρχές και οι διασώστες όσο και πολίτες που σταματούσαν με τα οχήματά τους.», ανέφερε ο αστυνομικός.

«Εγώ πήρα την πρωτοβουλία να βουτήξω και να πλησιάσω μήπως και μπορέσω να κρατήσω κάποιον στην επιφάνεια, να πάω να τους ξεκουράσω μέχρι να έρθει το σκάφος και να τους συγκρατώ στην επιφάνεια. Βούτηξα χωρίς τίποτα. Τα περιπολικά δεν είναι εξοπλισμένα για θαλάσσιες διασώσεις. Δεν είχα ούτε ένα σωσίβιο μαζί μου. Έβγαλα στολή και οπλισμό και τα άφησα σε συνάδελφο.

Την ώρα που ετοιμάζομαι να βουτήξω βλέπω σε άλλους βράχους περίπου στα 100 μέτρα να ετοιμάζονται να βουτήξουν δύο άνδρες της πυροσβεστικής και του ΕΜΑΚ, οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι. Έτσι πήρα θάρρος και λέω ''δεν θα είσαι μόνος’’, θα είχα παρέα.

Κολύμπησα ένα δεκάλεπτο νομίζω για να φτάσω τον πιλότο και τον συγκυβερνήτη. Το τελευταίο που με ένοιαζε ήταν το κρύο νερό. Μόνος μου αντίπαλος ήταν ο χρόνος. Να καταφέρω να τους συγκρατήσω. Ευτυχώς οι συνάδελφοι είχαν βατραχοπέδιλα και έφτασαν ένα λεπτό πιο πριν από εμένα. Ο ένας έπιασε τον πιλότο και ο δεύτερος προσπαθούσε να βρει τον μεγαλύτερο άνδρα, τον οποίο δεν βλέπαμε, είχε βουλιάξει δεν ήταν στην επιφάνεια. Εγώ έτρεξα αμέσως στον πιλότο για να εναλλάσσουμε με τον συνάδελφο της πυροσβεστικής και να μπορούμε να κολυμπάμε.», συγκλόνιζε ο αστυνομικός μιλώντας για τις δραματικές στιγμές που έζησε.

Τα δύσκολα λεπτά της διάσωσης - «Όταν βουτήξαμε ξέραμε ότι δεν πρόκειται να βγούμε έξω»

«Ξεκινήσαμε να μιλάμε στον πιλότο. Έτρεμε ολόκληρος, είχε πάθει υποθερμία, ανησυχούσε για τον φίλο του. Είχε πάθει πανικό. Του μιλούσα για να τον αποπροσανατολίσω. Του έλεγα πράγματα για να τον χαλαρώσω. Σκεφτείτε έπεσε στη θάλασσα με 80 χλμ/ώρα. Ο άνθρωπος περνούσε μεγάλη πίεση. Ο 68χρονος δεν ήταν σε θέση να κολυμπήσει και δεν είχε ψυχραιμία. Θυμάμαι όταν βούτηξα στο νερό φώναζε, ο άνθρωπος ήταν ακόμα εν ζωή», περιγράφει ο αστυνομικός για τα δύσκολα λεπτά που βρήκε τους δύο άνδρες στη θάλασσα.

«Δεν υπήρχε τρόπος να βγούμε έξω. Όταν βουτήξαμε ξέραμε ότι δεν πρόκειται να βγούμε έξω. Ο καιρός δεν το επέτρεπε. Θα κάναμε υπομονή και θα μέναμε σταθεροί. Αν προσπαθούσες να βγεις έξω, ήσουν τελειωμένος, δεν υπήρχε κανένας τρόπος το γνωρίζαμε. Ο καιρός μας πήγαινε πιο μέσα αποκλείεται να μας πήγαινε πιο έξω.

Έβλεπα το αεροπλάνο να κατεβαίνει κι άλλο στον βυθό. Ήταν 10θεσιο το αεροπλάνο δεν ήταν μικρό. Ήταν σοκ να βλέπεις το αεροπλάνο. Να νιώθεις τόσο μικρός πάνω από το αεροπλάνο, να λες ''κολύμπα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, μπορεί να πας και συ εκεί’’.».

«Κάναμε μαλάξεις στον συγκυβερνήτη μέχρι να βγούμε στην στεριά - Ο πιλότος τον έβλεπε και ούρλιαζε»

«Μετά από 10 λεπτά πλησίαζαν τα σκάφη, ήρθε και ελικόπτερο από πάνω μας. Γύρω στα 25 λεπτά ήμασταν στο νερό. Μας πέταξαν σωσίβια. Βάλαμε τον πιλότο πάνω. Βγήκε στην επιφάνεια και ο δεύτερος. Ο ένας συνάδελφος κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια και μετά έγινε η ανέλκυση στο σκάφος.

Ξεκινήσαμε αμέσως μαλάξεις στον άνθρωπο που δεν είχε τις αισθήσεις του. Προσπαθήσαμε να μην τον αφήσουμε χωρίς δευτερόλεπτο με μαλάξεις. Κάναμε εναλλαγές μεταξύ μας.

Κατά τη διάρκεια μεταφοράς ως το λιμάνι μεσολαβούσαν 20 λεπτά με ασταμάτητες μαλάξεις και μόλις φτάσαμε λιμάνι συνέχισαν τις μαλάξεις διασώστες του ΕΚΑΒ, πάλι με εναλλαγές με εμάς μέχρι να ετοιμαστεί ο απινιδωτής. Ο άνθρωπος δεν επανερχόταν. Ήταν πολύ ζορισμένος δυστυχώς.

Είχαμε βάλει τον πιλότο σκεπασμένο με κουβέρτες στο σκάφος. Είχε εκδορές στο πρόσωπο, ελαφρύ. Είχε υποθερμία και σοκ. Δεν τον αφήσαμε να πλησιάσει τον 68χρονο. Τον έβλεπε και ούρλιαζε, οπότε τον απομακρύναμε από τη θέα. Τον βάλαμε στο δωματιάκι στο σκάφος και εμείς απ’ έξω κάναμε μαλάξεις.», περιέγραψε χαρακτηριστικά για τα ανατριχιαστικά λεπτά της διάσωσης.

Ο Γιάννης Κουρούπης έκανε ότι θα έκανε κάθε άνθρωπος αν βρισκόταν σε αυτή τη θέση. Αν εκείνος βρισκόταν στη θέση τον ανθρώπων θα ήθελε να έρθει κάποιος να τον σώσει.

«Δεν έχω συνειδητοποιήσει στο 100% τι κάναμε. Όταν επιχειρείς κάτι τέτοιο δεν σκέφτεσαι τίποτα από όλα αυτά. Σκέφτεσαι μόνο ότι κάποιος πρέπει να σώσει τους ανθρώπους αυτούς»