Πανελλήνια συγκίνηση για τον Νίκο Ξανθόπουλο – Συγκλονιστικά μηνύματα για το «παιδί του λαού»
Σε ηλικία 89 ετών «έφυγε» ο Νίκος Ξανθόπουλος το μεσημέρι της Κυριακής (22/1), σκορπίζοντας θλίψη στην οικογένειά του, τους οικείους του αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Ο δημοφιλής ηθοποιός που αποκαλούταν «το παιδί του λαού», αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με την υγεία του εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα, με την απώλειά του να προκαλεί έναν καταιγισμό από συγκινητικά μηνύματα.
Άνθρωποι από τον καλλιτεχνικό χώρο, η αγαπημένη του ΑΕΚ αλλά και απλοί πολίτες, έσπευσαν να γράψουν δύο λόγια για τον Νίκο Ξανθόπουλο, ο οποίος πλέον ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι…
Μενδώνη: «Ο Νίκος Ξανθόπουλος ήταν βαθιά καλλιεργημένος καλλιτέχνης»
Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, στη δήλωσή της για τον θάνατο του Νίκου Ξανθόπουλου ανέφερε: «Η μακρόχρονη παρουσία του Νίκου Ξανθόπουλου στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στη μουσική και στην τηλεόραση παρουσιάζει δύο όψεις: Εκείνη του λαϊκού ειδώλου, του «παιδιού του λαού», με τις δημοφιλείς μελοδραματικές ταινίες του, που αποτύπωναν τους προβληματισμούς της δεκαετίας του ΄60. Μεγάλοι συνθέτες, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Κώστας Καλδάρας, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Χρήστος Νικολόπουλος του εμπιστεύθηκαν τραγούδια τους, που γνώρισαν τεράστια επιτυχία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις χώρες, όπου ζούσαν Ελληνες μετανάστες. Στο θέατρο, που πρωταγωνίστησε, τον υποστήριζαν οι στιβαρές θεατρικές ρίζες του - θιασάρχης ο ίδιος- και οι σπουδαίες συνεργασίες του με την Κυρία Κατερίνα, τον Δημήτρη Ροντήρη, τον Μάνο Κατράκη».
«Ο Νίκος Ξανθόπουλος υπήρξε ένας βαθιά καλλιεργημένος καλλιτέχνης, ευαίσθητος πολίτης απέναντι στα κοινωνικά μηνύματα των καιρών, ευγενής άνθρωπος, ο οποίος εξέφρασε το λαϊκό συναίσθημα, τον πόνο της προσφυγιάς και της εσωτερικής μετανάστευσης με αυθεντικό τρόπο. Ένα μεγάλο μέρος του κοινού ταυτίστηκε με την ειλικρίνεια και την αμεσότητα με την οποία μετέφερε αυτά τα συναισθήματα. Τον αγκάλιασε, τον αγάπησε και τον τίμησε ως δικό του άνθρωπο. Ηταν ένα οικείο πρόσωπο, σε μια εποχή που η Ελλάδα άλλαζε με ταχείς, δραματικούς ρυθμούς. Αποχαιρετώντας τον Νίκο Ξανθόπουλο, εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους πολλούς φίλους του», πρόσθεσε.
Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης, δήλωσε: «Αποχαιρετούμε τον Νίκο Ξανθόπουλο, τον ηθοποιό με τον οποίο ταυτίστηκε όλη η προσφυγιά στην Ελλάδα της δεκαετίας του 60’. «Το παιδί του λαού» όπως τον αποκαλούσαν, μέσα από τις αναρίθμητες δραματικές ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε, αποτίοντας φόρο τιμής στην εργατική τάξη, ενώ γέμιζε ασφυκτικά τους κινηματογράφους της εποχής. Θιασάρχης, ηθοποιός και τραγουδιστής, ο Ξανθόπουλος συγκινούσε πάντα το κοινό, τόσο με το υποκριτικό του ταλέντο, όσο και με τα τραγούδια του. Η παρουσία του στη δισκογραφία είναι αξιοσημείωτη, καθώς συνεργάστηκε με μεγάλους συνθέτες και στιχουργούς όπως ο Μίκυς Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, ο Χρήστος Νικολόπουλος και ο Σταύρος Ξαρχάκος ενώ πραγματοποίησε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό που τον κατέστησαν ακόμα πιο αγαπητό στην ελληνική ομογένεια. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στους οικείους του».
Το «αντίο» της ΑΕΚ
«Η ΠΑΕ ΑΕΚ και σύσσωμη η οικογένεια της ομάδας μας εκφράζουν την βαθιά τους θλίψη και οδύνη για την μεγάλη απώλεια του Νίκου Ξανθόπουλου. Ο Νίκος Ξανθόπουλος σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή, όχι μόνο για τον ελληνικό κινηματογράφο, αλλά και για την ελληνική κοινωνία γενικότερα, ενώ αποτέλεσε διακεκριμένο μέλος της οικογένειας της ΑΕΚ. Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του και σε όλους όσοι νιώθουν πως με την απώλειά του χάνεται κι ένα ιδιαίτερο κομμάτι της δικής τους ζωής», αναφέρει η ανακοίνωση της ΑΕΚ, της οποίας ο Νίκος Ξανθόπουλος υπήρξε αθλητής στα εφηβικά του χρόνια.
Το σπάνιο αφιέρωμα της ΕΡΤ
Ένα απόσπασμα από το σπάνιο αφιέρωμα στη ζωή και την καριέρα του Νίκου Ξανθόπουλο, το οποίο είχε προβληθεί το 1986, δημοσίευσε στις σελίδες της στα social media, η ΕΡΤ. «Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο ηθοποιός και τραγουδιστής Νίκος Ξανθόπουλος. Γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου 1934. Έγινε πολύ δημοφιλής τη δεκαετία του '60, ως πρωταγωνιστής δραματικών ταινιών στο ρόλο του «λαϊκού παιδιού» αλλά είχε και μια αξιόλογη διαδρομή στο τραγούδι. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου κι έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1957 στο θίασο της Κατερίνας. Το 1958 πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού «Το Εισπρακτοράκι». Από τη δεκαετία του 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα ενώ εμφανίστηκε σποραδικά στην τηλεόραση», αναφέρει και προσθέτει:
«Το Αρχείο της ΕΡΤ Α.Ε. παρουσιάζει απόσπασμα από την εκπομπή «Καλλιτεχνικό Καφενείο», παραγωγής 1986. Παρακολουθούμε τον Μίμη Πλέσσα να ρωτά τον Νίκο Ξανθόπουλο πως έχει βιώσει τον χαρακτηρισμό που του αποδόθηκε ως «το παιδί του λαού» . Ο Ξανθόπουλος αναλύει τον χαρακτηρισμό και εκφράζει το πώς ένιωσε και πως επηρέασε ακόμη και τις κοινωνικές του σχέσεις. Προβάλλεται απόσπασμα από την ταινία του 1969 «Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» με την κινηματογραφική του μητέρα Ελένη Ζαφειρίου. Ο Φέρρης θυμίζει στον Ξανθόπουλο στιγμές από την κοινή τους εμπειρία στο παρελθόν, και τέλος ακούγεται το τραγούδι «Πετραδάκι- Πετραδάκι» από τον Ξανθόπουλο και τον Μίμη Πλέσσα στο πιάνο».
Τα συγκινητικά μηνύματα στα social media
Ιδιαίτερα συγκινητικά ήταν και τα μηνύματα απλών ανθρώπων, που θέλησαν να αποχαιρετήσουν με τον δικό τους τρόπο τον σπουδαίο ηθοποιό.
Νίκος Ξανθόπουλος: Η ζωή και η καριέρα του
Ο Νίκος Ξανθόπουλος αγαπήθηκε τόσο ως ηθοποιός όσο και ως τραγουδιστής. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός, δημοφιλής και αγαπητός τη δεκαετία του '60, ερμηνεύοντας κυρίως το ρόλο του φτωχού και κατατρεγμένου λαϊκού παιδιού που ζει μέσα στη δυστυχία αλλά τελικά λυτρώνεται, στις δραματικές ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου του 1934. Παιδί Ποντίων προσφύγων μεγάλωσε φτωχικά μαζί με τη μητέρα του. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός, ανάμεσα σε όλα τα άλλα. Η μητέρα του τον μεγάλωσε μόνη της καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Πέραν του αθλητισμού, λάτρευε το διάβασμα. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο παρότι αρχικά τον γοήτευε η ιδέα να γίνει φιλόλογος. Ίνδαλμά του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης.
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Αν και ηθοποιός της θεατρικής σκηνής από το 1957 έως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο.
Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα.
Η τελευταία του παρουσία στον κινηματογράφο, μετά από απουσία 24 ετών, ήταν το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου Με τον Ορφέα τον Αύγουστο.
Στα τέλη του 2005 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του με τίτλο Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα περιοδεύοντας μάλιστα ανά την Ελλάδα για την προώθηση του βιβλίου του. Η ιδέα για την έκδοση προέκυψε μετά από συνέντευξή του στο περιοδικό «Εικόνες».
Ο Νίκος Ξανθόπουλος παντρεύτηκε δύο φορές και έχει τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια.
Θέατρο - Κινηματογράφος
Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση του Ξανθόπουλου στο θέατρο έγινε με τον Θίασο Κατερίνας στην κομεντί Βιργινία. Συνέχισε στο Ελεύθερο Θέατρο με διάφορους ρόλους σε παραστάσεις όπως: Η κυρία δε με μέλει, Λα μάμα, Ηλέκτρα (Θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε τον ρόλο του Ορέστη), Είσοδος Υπηρεσίας, Σκάνδαλα στην Εξοχή και το Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού (Θίασος Κατράκη).
Ο Νίκος Ξανθόπουλος συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου.
Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο έγινε το 1958 στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού Το Εισπρακτοράκι, στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου.
Ως πρωταγωνιστής της μεγάλης οθόνης καθιερώθηκε από τον σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ), με τον οποίο είχε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 μέχρι το 1971, σε μουσικές δραματικές ταινίες.
Εκκίνηση στις ταινίες της νεοσύστατης Κλακ Φιλμ έκανε το 1963 στην ταινία Πληγωμένες καρδιές, στον ρόλο του κακού κουνιάδου. Η αρχή της τυποποίησης των ρόλων του Ξανθόπουλου έγινε έναν χρόνο αργότερα στην ταινία Αγάπησα και Πόνεσα όπου παρουσιάζονται όλα τα στοιχεία που καθιέρωσαν τον Ξανθόπουλο στη συνείδηση του κόσμου σαν παιδί του λαού.
Τηλεόραση - Βιντεοκασέτες
Στην τηλεόραση, ο Νίκος Ξανθόπουλος εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1973 στη σειρά Αγρίμια.
Οκτώ χρόνια μετά τα Αγρίμια, το 1981, έπαιξε στο σήριαλ του Ερρίκου Θαλασσινού Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού. Εκεί υποδύθηκε τον καπετάνιο που θέλει να μπαρκάρει και δεν μπορεί να βρει κάπου να αφήσει τον γιο του. Ο ρόλος ήταν αφορμή να ξαναρχίσει το κάπνισμα.
Το 1994 έπαιξε στην τηλεοπτική δραματική σειρά Στην Κόψη του Ξυραφιού.
Το 1989 συνεργάστηκε με τον Απόστολο Τεγόπουλο και τον Πάνο Κοντέλη στο Μινόρε μιας Καρδιάς που κυκλοφόρησε σε τρεις κασέτες και κατόπιν παίχτηκε στην ΕΡΤ σε 16 επεισόδια. Ακολούθησε το Η Αγάπη που δε Γνώρισε Σύνορα της οποίας τα γυρίσματα έγιναν στην Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και το Παρίσι. Κυκλοφόρησε σε δύο κασέτες και αργότερα προβλήθηκε σε 8 επεισόδια στο MEGA.
Στη συνέχεια συμμετείχε σε άλλες δύο βιντεοπαραγωγές, Η Καρδιά του Πατέρα και Έρωτας στο Περιθώριο που παίχτηκε και στην τηλεόραση στο κανάλι ΑΝΤ1, το 1992.
Τραγούδι
Ο Νίκος Ξανθόπουλος για τις ανάγκες των ταινιών έγινε τραγουδιστής υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Μετά το 1971 σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο και μεταπήδησε σε νέα καριέρα στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και 55 singles. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει γύρω στα 300 τραγούδια. Τα τραγούδια του υπογράφουν μεταξύ άλλων οι Άκης Πάνου, Χρήστος Νικολόπουλος, Σταύρος Ξαρχάκος και άλλοι.
Κατά τη διάρκεια της αποχής του από κινηματογράφο και τηλεόραση, ο Ξανθόπουλος είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί και να περιοδεύσει σε ΗΠΑ, Αυστραλία και σχεδόν όλη την Ευρώπη, γνωρίζοντας την αποδοχή και την αποθέωση από την Ελληνική ομογένεια.
Φιλμογραφία
1958
Το Εισπρακτοράκι
1959
Πώς περνούν οι Παντρεμένοι
1960
- Ηδονή και Πάθος [Ο Άνθρωπος Μου - Αγάπη και Πάθος]
- Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα
- Σταχτοπούτα
- Τα Ντερβισόπαιδα
- Το Κορίτσι του Δρόμου
1961
- Η Ζωή μου Αρχίζει με Σένα
- Ο Παλληκαράς
- Το Σπίτι της Ηδονής [Ο Αλήτης του Λιμανιού]
1962
- Δεν γνώρισα Μητέρα [Δίχως Μητέρα]
- Κατρακύλισμα στο Βούρκο [Κυλισμένοι Στο Βούρκο - Λύτρωσέ με Αγάπη μου]
- Η Εκδίκηση του Καβαλάρη [Ο Καβαλάρης]
- Οι Επικίνδυνοι
1963
- Πληγωμένες Καρδιές
- Αμαρτωλά Χεριά
- Για την Αγάπη του Παιδιού μου [Για την Αγάπη μας]
- Λενιώ η Βοσκοπούλα [Ματωμένα Όνειρα]
- Μίσος
1964
- Αγάπησα και πόνεσα
- Δίψα για Ζωή
- Είμαι μια Δυστυχισμένη
- Είναι μεγάλος ο Καημός
- Ζωή γεμάτη Πόνο
- Ο Ζητιάνος μιας Αγάπης
1965
- Απόκληροι της Κοινωνίας
- Καρδιά μου πάψε να πονάς
- Με Πόνο και με Δάκρυα
- Περιφρόνα με Γλυκιά μου
1966
- Έχω Δικαίωμα να σ' αγαπώ
- Ο Άνθρωπος που γύρισε από τον Πόνο
- Ο Κατατρεγμένος
- Σκλάβοι της Μοίρας
1967
- Τα Ψίχουλα του Κόσμου
- Κάποτε κλαίνε και οι Δυνατοί
1968
- Άδικη Κατάρα
- Η Καρδιά ενός Αλήτη
- Ξεριζωμένη Γενηά
- Ταπεινός και Καταφρονεμένος
1969
- Για την Τιμή και τον Έρωτα
- Ένας Άντρας με Συνείδηση
- Η Οδύσσεια ενός Ξεριζωμένου
- Η Σφραγίδα του Θεού
- Φτωχογειτονιά Αγάπη μου
1970
- Γιακουμής μια Ρωμαίικη Καρδιά
- Εσένα μόνο αγαπώ
- Ο Αετός των Σκλαβωμένων
1971
- Ζούσα Μοναχός χωρίς Αγάπη
- Οι Άνδρες Ξέρουν ν' Αγαπούν
1995
Με τον Ορφέα τον Αύγουστο
2004
Για Πέντε Διαμερίσματα Και Ένα Μαγαζί [Ντοκιμαντέρ]
Με πληροφορίες από τη wikipedia