Κηδεία πιλότων: Ο πτέραρχος Κωνσταντίνος Ιατρίδης θυμάται πώς σώθηκε από συντριβή Phantom

«Θυμόμουν πως ένιωθα πολύ φοβισμένος και έλεγα “δεν μπορεί να πεθάνω, είναι πολύ άδικο”», περιγράφει για τη συντριβή του Phantom, με αφορμή τον θάνατο των δύο πιλότων. 
«Θυμόμουν πως ένιωθα πολύ φοβισμένος και έλεγα “δεν μπορεί να πεθάνω, είναι πολύ άδικο”», περιγράφει για τη συντριβή του Phantom, με αφορμή τον θάνατο των δύο πιλότων. 
ΓΕΑ
1'

Ο πτέραρχος εν αποστρατεία, Κωνσταντίνος Ιατρίδης, μίλησε για την εμπειρία του από τη συντριβή με ένα μαχητικό Phantom πριν από περίπου 20 χρόνια, με αφορμή τον θάνατο των δύο πιλότων, του Στάθη Τσιτλακίδη και του Μάριου - Μιχαήλ Τουρούτσικα.

Ο πιλότος μίλησε στον Alpha για τις συνθήκες που έγινε το αεροπορικό ατύχημα στις 19 Ιουνίου 1984 και αναφέρθηκε στο πώς σώθηκε από το φλεγόμενο αεροσκάφος: «Ενώ ήμουν μέσα στο κόκπιτ, άναψε ένα φωτάκι που σημαίνει “φωτιά”. Μετά άναψε και το αριστερό λαμπάκι που σημαίνει “φωτιά” στον άλλο κινητήρα και στη συνέχεια άναψε και το “overheat” που σημαίνει υπερθέρμανση. Εκεί είπα στον συγκυβερνήτη μου “τελικά είμαστε πολύ γκαντέμηδες”!».

Ο ίδιος πρόσθεσε: «Θυμόμουν πως ένιωθα πολύ φοβισμένος και έλεγα “δεν μπορεί να πεθάνω, είναι πολύ άδικο”. Οταν εκτιναχθήκαμε και άνοιξε το αλεξίπτωτο, από τη μεγάλη φασαρία που επικρατούσε στο αεροσκάφος, ξαφνικά επικράτησε η απόλυτη ησυχία. Η χαρά ότι βγήκα από το φλεγόμενο αεροπλάνο έγινε στη συνέχεια αγωνία γιατί είδα την αφρισμένη θάλασσα να με περιμένει».

Ο Κωνσταντίνος Ιατρίδης έδινε μάχη με τα κύματα επί έξι ώρες: «Κατάφερα και βρήκα τον τρόπο να λειτουργήσω τον ασύρματο και έδωσα αναφορά πως είχα σωθεί. Δεν υπήρχαν όμως τότε ελικόπτερα διάσωσης, τύπου Super Puma και έπρεπε να περιμένω να έρθει το καραβάκι από το Κατάκολο για να με μαζέψει. Κρύωνα μέσα στα παγωμένα νερά αλλά ήθελα να ζήσω και τελικά τα κατάφερα».