Νέο βιβλίο: «Δια βίου Μάθηση, Δεξιότητες και Ατομικοί Λογαριασμοί: Πλαισιώσεις και Οριοθετήσεις»
Για να επιτευχθεί αυτό η Ε.Ε. θέτει ότι μέχρι το 2025, χρειάζεται μια «επανάσταση των δεξιοτήτων» που χρειάζεται να ενταχθεί στον πυρήνα των Ευρωπαϊκών Πολιτικών στοχεύοντας στην κατοχύρωση του δικαιώματος στη Δια βίου Μάθηση.
Η 1η αρχή του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων αναφέρεται στην προώθηση της εκπαίδευσης και δια βίου μάθησης και επισημαίνει ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα σε ποιοτική και χωρίς αποκλεισμούς εκπαίδευση, κατάρτιση και διά βίου μάθηση προκειμένου να διατηρήσει και να αποκτήσει δεξιότητες που θα του επιτρέψουν να συμμετέχει πλήρως στην κοινωνία και να διαχειρίζεται με επιτυχία τις αλλαγές στην αγορά εργασίας.
Κατ αυτόν τον τρόπο αναδεικνύεται η σημαντικότητα των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού ως σημείο αναφοράς για την επίτευξη της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης.
Το βιβλίο «Δια βίου Μάθηση, Δεξιότητες και Ατομικοί Λογαριασμοί: Πλαισιώσεις και Οριοθετήσεις» που συνέγραψαν, ο Χρήστος Γούλας Γενικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, ο Χρήστος Ζάγκος Επ. Καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και ο Dr. Παναγιώτης Καλογεράκης Ερευνητής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ εξετάζει σημαντικές διαστάσεις για την επίτευξη του παραπάνω εγχειρήματος, αναλύει τους όρους και προϋποθέσεις που μπορεί αυτό να επιτευχθεί, αναδεικνύει τις αλλαγές που επέρχονται στο πεδίο της δια βίου εκπαίδευσης, προσεγγίζει κριτικά τις εθνικές πολιτικές για την ποιοτική ανάπτυξη του συστήματος δια βίου εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης και ιδιαίτερα τον τρόπο που προσεγγίζεται η ανάπτυξη των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα.
Ιδιαίτερα, αναδεικνύεται η περίπτωση των ατομικών λογαριασμών μάθησης που έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης και από το 2022 έχει θεσμοθετηθεί και στην Ελλάδα, περιγράφοντας όρους και προϋποθέσεις εφαρμογής καθώς και σημαντικούς περιορισμούς του εγχειρήματος.
Στο πλαίσιο αυτό καταγράφονται οι κίνδυνοι μετεξέλιξης ενός εργαλείου όπως οι ατομικοί λογαριασμοί σε ένα πλήρες σύστημα διακυβέρνησης που επίκειται να επιφέρει την αποπλαισίωση της έννοιας της ποιότητας όπου από κεντρικό διακύβευμα μετατρέπεται σε έννοια δίχως ουσιαστικό περιεχόμενο καθώς και της εμβάθυνσης των ανισοτήτων μεταξύ του εργατικού δυναμικού.