Πρωταπριλιά: Γιατί λέμε ψέματα - Πώς ξεκίνησε το έθιμο της 1ης Απριλίου

Πρωταπριλιά, η πρώτη ημέρα του Απριλίου, ο μήνας των λουλουδιών. Αρχικά, ο Απρίλιος ήταν ο δεύτερος μήνας του δεκάμηνου Ρωμαϊκού ημερολογίου με την ονομασία Aprilis και πήρε το όνομά του από το λατινικό ρήμα aperire, που σημαίνει ανοίγω, γιατί το μήνα αυτό ανοίγουν, ανθίζουν τα λουλούδια.

Κάθε χρόνο την 1η Απριλίου αναβιώνει το έθιμο με τα αθώα ψέματα. Το έθιμο αυτό έχει ρίζες από τη Δύση και πάει πίσω στους αρχαίους Κέλτες, οι οποίοι συνήθιζαν εκείνη την ημέρα να βγαίνουν για ψάρεμα. Όταν γύριζαν με άδεια χέρια, έλεγαν ψεύτικες ιστορίες.

Αργότερα, τον Μεσαίωνα, οι Γάλλοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου. Μετά το 1560 ο βασιλιάς Κάρολος Θ’ μετέθεσε την αρχή του έτους από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου. Όσοι υπήκοοι αποδέχτηκαν την ημερολογιακή αλλαγή πείραζαν εκείνους που συνέχιζαν να τηρούν την παλιά πρωτοχρονιά λέγοντας περιπαικτικά ψέματα.

Με την εξάπλωση του Ίντερνετ, ξεκίνησαν και οι διαδικτυακές φάρσες, τα λεγόμενα «hoax».

Το έθιμο στην Ελλάδα

Στον ελληνικό χώρο το έθιμο πιθανολογείται ότι ήταν γνωστό από την εποχή των Σταυροφοριών. Η συνήθεια να λέμε ψέματα αποτελεί, όπως υποστηρίζει ο λαογράφος Γεώργιος Μέγας, συνήθη μηχανισμό στην προσπάθεια εξασφάλισης της επιτυχίας μιας μαγικής ενέργειας ή ενός δύσκολου έργου, βάσει της αντίληψης ότι η ψευδολογία ξεγελά και εμποδίζει τις βλαπτικές δυνάμεις.

Επομένως, το ψέμα της Πρωταπριλιάς είναι «ένα σκόπιμο ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την αγροτική παραγωγή», σύμφωνα με το λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο.