Σε έξαρση τα περιστατικά κακοποίησης ζώων - «Τα πρώτα σημάδια των κατά συρροή δολοφόνων»

Ολόενα και περισσότερα περιστατικά κακοποίησης ζώων έρχονται στο φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα, δημιουργώντας προβληματισμό για ένα φαινόμενο που δεν μοιάζει να εξαφανίζεται.

Με αφορμή πρόσφατα και αποτρόπαια συμβάντα, με δράστες ακόμα και μικρά παιδιά, μίλησε στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA» η διευθύντρια του Zero Stray Academy, Σταματίνα Σταματάκου.

«Νομίζω ότι αυτά τα παιδιά δεν το έχουν δει καν σαν παιχνίδι, γιατί παιχνίδια είχαμε όταν ήμασταν μικροί, και μπορώ να σας πως ότι έχω ζήσει πολλές κακοποιήσεις ζώων, και στα κυνοκομεία της Σπάρτης, και έχω δει πολλά. Αυτό που είδα δεν μπορούσα να το αντέξω. Όταν βλέπεις παιδιά να κακοποιούν ζώα είναι ό,τι πιο απελπιστικό υπάρχει, νιώθω ότι έχουμε αποτύχει», ανέφερε αρχικά.

«Πιθανώς ένα τέτοιο παιδί είναι επικίνδυνο για όλους. Κάτι έχει γίνει με αυτό το παιδί», συμπλήρωσε η κ. Σταματάκου.

Παράλληλα στο MEGA μίλησε και η, διευθύντρια του CSI Institute, Κέλλυ Ιωάννου η οποία ανέφερε πως κακοποιητικές συμπεριφορές εις βάρος των ζώων αποτελούν ένδειξεις μέχρι και για μετρατροπή τους σε δολοφόνους.

«Η τυπολογία των κατά συρροή δολοφόνων, τα πρώτα σημάδια που εμφανίζουν οι κατά συρροή δολοφόνοι είναι η κακοποίηση ζώων. Οπότε όταν το βλέπω αυτό ως άνθρωπος σοκάρομαι και ως επιστήμονας για το πού βαδίζουμε. Δεύτερον, το κομμάτι της μαγνητοσκόπησης έρχεται και δυναμιτίζει την ήδη παραβατική συμπεριφορά που μπορεί να έχουν τα παιδιά. Μιλάμε για παιδιά που μπορεί να προέρχονται από δυσλειτουργία περιβάλλοντα, να υπάρχουν οι παράγοντες κινδύνου για να οδηγηθούν σε τέτοιους είδους παραβατικές πράξεις», τόνισε η κ. Ιωάννου.

Και πρόσθεσε: «Το κομμάτι της τεχνολογίας έρχεται να το ενισχύσει αυτό και να τους δείξει ότι ''κοίτα τι κάνουμε εδώ, είμαστε μάγκες''. Το έχουμε δει με όπλα, με ληστείες, με επιθέσεις με μαχαίρια, και κανένας δεν έχει γυρίσει να πει ‘γιατί δεν υπάρχει αυτό;’, και αν το έχει κάνει, κοιτάμε τα επιφανειακά πράγματα. Φταίει ο covid; Δεν έχουμε πει ποτέ ότι τα παιδιά έχουν μεγαλώσει σε κρίση».

«Πρέπει από πολύ νωρίς να γίνει έγκαιρη παρέμβαση από ψυχολόγους, άλλα ένας ψυχολόγος από μόνος του δεν μπορεί να λύσει μία τέτοια κατάσταση όταν το περιβάλλον και η κοινωνία δεν λειτουργούν. Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν, αλλά είμαστε πολύ πίσω ως κοινωνία, και ακόμα και όταν γίνεται αυτό το βήμα δεν ελέγχει κανείς την επαναξιολόγηση του εκάστοτε περιστατικού» κατέληξε η κα Ιωάννου.