Νόνικα Γαληνέα: Ο παθιασμένος έρωτας με τον Αλέκο Αλεξανδράκη - «Πάθαινα ερωτικό αμόκ»

Σε ηλικία 85 ετών έφυγε από τη ζωή η μεγάλη ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου Νόνικα Γαληνέα.

Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή η κοσμικογράφος Χριστίνα Πολίτη μέσα από το Instagram της, η οποία ανέβασε μια φωτογραφία με με την λεζάντα «Αντίο αγαπημένη Nόνικα. Ήσουν πραγματικά one of a kind. A legend». Σύμφωνα με πληροφορίες, η αγαπημένη ηθοποιός αντιμετώπιζε προβλήματα με την υγεία της το τελευταίο διάστημα.

Στην καριέρα της γνώρισε μεγάλες δόξες, ενώ είχε βραβευτεί το 2006 με το έπαθλο «Κυβέλη» για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο. Αντίστοιχα, και στα προσωπικά της έζησε έντονες στιγμές.

Εκείνος, δε, που τη σημάδεψε ήταν ο ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου Αλέκος Αλεξανδράκης.

Ο Αλέκος Αλεξανδράκης και η Νόνικα Γαληνέα ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή ζευγάρια τόσο στη ζωή όσο και το θέατρο για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Οι δυο τους, πέρα από ζευγάρι, ήταν και θιασάρχες στα 70s και 80s γράφοντας ιστορία με τις θεατρικές τους δουλειές.

Μιλώντας για τη γνωριμία τους η Νόνικα Γαληνέα είχε πει:

«Γνωριστήκαμε το καλοκαίρι του 1969, τότε που πρωτοδουλέψαμε στο θέατρο ”’Μετροπόλιταν” της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στα “Μεγάλα Χρόνια” του Γεωργίου Ρούσσου. Εγώ ήμουν σε διάσταση από πολύ καιρό και εκείνη την εποχή έβγαινε επιτέλους το διαζύγιό μου. Ο Αλέκος ήταν πάντα ο πρώτος που ερχόταν στην πρόβα και ο τελευταίος που έφευγε. Ήξερα πως ήταν παντρεμένος και πως είχε ένα αγοράκι. Δεν είχαμε ανταλλάξει ποτέ κουβέντα εκτός από καλημέρα και επειδή δεν τολμούσα να τον κοιτάω, πήγαινα από πίσω του και κοίταζα το σβέρκο και τα μαλλιά του. Ήταν πολύ ωραίος. Ένιωθα μεγάλη έλξη, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν πως μια μέρα, σύντομα, θα είμαστε ζευγάρι. Δε φανταζόμουν καν πως του άρεσα. Την πρώτη φορά που μου μίλησε στην πρόβα μού είπε: “Καλοκαίρι με τη Μόνικα”. Του είπα: “Μόνο που εμένα με λένε Νόνικα”. Και μου απάντησε: “Το ξέρω”».

«Ο Αλέκος ήταν θεός. Όταν τον έβλεπα πάθαινα ερωτικό αμόκ. Τα βράδια ίδρωνα πάγωνα, οι κόρες μου φοβούνταν. Δεν μίλαγε ο άτιμος και εγώ ήμουν τρισχειρότερη. Έλεγα από μέσα μου: 'Αντίσταση, βάλε αντίσταση, θα γίνεις ρεζίλι…'. Αυτό που αισθανόμουν μέρα με τη μέρα μεγάλωνε».

Ο έρωτάς τους ξεκίνησε όταν ένα βράδυ η Νίκη Τριανταφυλλίδη, πρωταγωνίστρια του έργου στο οποίο συμμετείχαν, κλείδωσε τη Νόνικα στο καμαρίνι επειδή δεν τη χώνευε. Ο Αλεξανδράκης, που μόλις είχε φύγει από το θέατρο, την άκουσε να φωνάζει και έτσι γύρισε πίσω να της ανοίξει.

«Του είπα πως δεν είχα αυτοκίνητο, παρόλο που είχα, ένα κάμπριο Triumph διθέσιο, το οποίο μόλις είχα πάρει. Το είχα στην ίδια μάντρα που είχε κι εκείνος το δικό του, αλλά μια και ο Αλέκος έμενε στη Γλυφάδα κι εγώ στον Αστέρα της Γλυφάδας με πήγε εκείνος. Στη διαδρομή έτρεμα ολόκληρη από τρακ και νόμιζα πως θα τρελαινόμουν. Όταν βγήκε απ’ το αυτοκίνητο για να με καληνυχτίσει, του είπα (πώς το τόλμησα ούτε ξέρω): “Φίλησέ με!”. Εκείνος μου είπε: “Άσ’ το καλύτερα” και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι, είναι ότι βρεθήκαμε κάτω από ένα δέντρο, ενώ τα αυτοκίνητα περνούσαν το ένα πίσω απ’ το άλλο ρίχνοντας τα φώτα τους πάνω μας».

Όσο θυελλωδώς ξεκίνησε άλλο τόσο δύσκολα τελείωσε η σχέση του ζευγαριού. Μετά από 21 χρόνια κοινής πορείας, στις αρχές της δεκαετίας του '90, αποφάσισαν να τραβήξουν χωριστούς δρόμους.

«Χωρίσαμε με τον Αλέκο με πολύ κόπο, διατηρώντας πάντα μια πολύ ουσιαστική σχέση και αντιμετωπίζοντας το χωρισμό μας με αλήθεια και σεβασμό. Αυτό έσωσε τη σχέση μας», είχε γράψει η Νόνικα Γαληνέα στο βιβλίο της.

Ο γάμος με τον Νίκο Μουτούση

Η Νόνικα Γαληνέα είχε παντρευτεί τον νευρολόγο Νίκο Μουτούση. Οι δυο τους έζησαν στο Παρίσι για 5 χρόνια όπου απέκτησαν μαζί τρεις κόρες τις δίδυμες Αλεξία και Αριέττα και την Μαρία-Αμαλία.

Η επαγγελματική της πορεία

Η Νόνικα Γαληνέα γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιουνίου του 1938, υπήρξε σημαντική Ελληνίδα ηθοποιός, συγγραφέας, μεταφράστρια, επιχειρηματίας. Το κανονικό της όνομα ήταν Αντιγόνη.

Η σταδιοδρομία της ξεκινάει το 1963 με εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης, όπου η πρώτη της παράσταση ήταν με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Συνεργαζόταν με τον Κάρολο Κουν, την Κατίνα Παξινού, τον Δημήτρη Χορν, την Άννα Συνοδινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον Δημήτρη Μυράτ κ.ά.

Από το 1969 έζησε και συνεργάστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Μαζί, δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές, το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια.

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Αμφιθέατρο ενώ παράλληλα έκανε πολλές συνεργασίες με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και παραστάσεις στη Μεγάλη και στη Μικρή Επίδαυρο καθώς και στο Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο.

Έχει συνεργαστεί με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ, ο Νίκος Πετρόπουλος κ.ά.

Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου της ζει στο Λονδίνο. Έχει μεταφράσει δεκαεπτά θεατρικά έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν δημοσιευτεί. Έχει εκδώσει την αυτοβιογραφία της σε βιβλίο με τίτλο Η ζωή μου (εκδόσεις Λιβάνη 2005) όπως και το βιβλίο Επέστρεφε (εκδόσεις Ιανός, 2007).

Το 2006, βραβεύτηκε με το έπαθλο «Κυβέλη», για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο.

Ήταν η πρώτη Ελληνίδα που είχε 50 χρόνια συνεχή παρουσία στο θέατρο, η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που ερμήνευσε στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου στην αγγλική γλώσσα και η μόνη που έχει πρωταγωνιστήσει 6 φορές στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.