Κύκλωμα trafficking: Συγκλονίζουν οι καταθέσεις θυμάτων - «Έκανα δύο με τρία ραντεβού τη βάρδια»

Ένα ζευγάρι όπως και μια μητέρα με την κόρη της είναι τα βασικά πρόσωπα που καθημερινά εκμεταλλεύονταν, εξευτέλιζαν και απειλούσαν 51 γυναίκες από την Λατινική Αμερική που είχαν έρθει στη χώρα μας για να εργαστούν σε οίκους ανοχής και κατέληξαν σε σπίτια - κελιά σε Κεραμεικό , Εξάρχεια και Καλλιθέα.

Ακόμα και 20 ραντεβού την ημέρα έκαναν ορισμένα από τα 51 θύματα στους 12 οίκους ανοχής σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ωράρια εξαντλητικά , χωρίς ρεπό και μάλιστα εργάζονταν ακόμα κι αν παρουσίαζαν κάποιο πρόβλημα υγείας. Ο πελάτης για το κάθε ραντεβού έδινε 50 ευρώ , στις εκδιδόμενες κατέληγαν μόλις τα 12 ευρώ καθώς τα υπόλοιπα τα άρπαζε το κύκλωμα.

Η εφημερίδα «Πατρίς» παρου­σιάζει καταθέσεις κοριτσιών που έπεσαν στα δίχτυα του κυκλώμα­τος. Το κοινό σημείο σε όλες ήταν ότι βρίσκονταν σε άσχημη οικονο­μική κατάσταση. Οι περισσότερες είναι μητέρες.

«Πίστευα ότι θα μου έκαναν κακό …»

Η 25χρονη από το Μεδεγίν της Κολομβίας είναι μια από τις μητέρες που ήταν θύματα του κυκλώματος. Έμεινε ορφανή από μητέρα όταν ήταν μόλις 2.5 ετών. Στα 17 της μένει έγκυος και γεννά ένα κοριτσάκι. Καταφέρνει να τελειώσει το λύκειο αλλά στη συνέχεια δεν μπο­ρεί να βρει κάπου δουλειά ή δυστυχώς δεν υπήρχαν πολλές δουλειές και ξεκίνησε να κάνει διαδικτυακό σεξ με κάποιους πε­λάτες βγάζοντας έτσι κάποια χρή­ματα.

«Με τα χρήματα που μάζεψα κατάφερα να ανοίξω ένα μπαρ το οποίο όμως δεν πήγε και πολύ καλά και το έκλεισα το 2014. Μετά μαγείρευα στο σπίτι μου και πή­γαινα φαγητό σε διάφορους πελά­τες μετά από παραγγελίες που μου έκαναν, αυτή ήταν πλέον η δου­λειά μου. Όμως πριν από δύο χρό­νια αυτοκτόνησε η κόρη μου γεγονός που μου στοίχισε πάρα πολύ. Τα έβγαζα πολύ δύσκολα πέρα στην Κολομβία και για αυτό άρχισα να σκέφτομαι να φύγω από τη χώρα για να πάω κάπου αλλού για δουλειά για να μπορέσω να μαζέψω κάποια χρή­ματα».

Μία φίλη της που είχε δουλέψει στην Ελλάδα ως εκδιδόμενη θα της προτείνει να έρθει στη χώρα μας. Εκείνη δέχεται. Η επικοινω­νία γίνεται με τον αρχηγό και έναν άντρα με το όνομα Στίβεν που μι­λούσε Ισπανικά.

«Ο Β. μας είχε πει ότι τα ερωτικά ραντεβού θα στοιχίζουν 50 ευρώ για 15 λεπτά, 100 ευρώ για μία ώρα και 150 ευρώ για μιάμιση ώρα. Από το κάθε ραντεβού θα κρατάγαμε τα μισά. Επίσης μας είπε ότι τα εισιτήρια κόστισαν 2.200 ευρώ, χρήματα τα οποία έπρεπε να του τα ξεπληρώσουμε. Επίσης μας είπαν ότι θα μας κρα­τήσουν τα διαβατήρια μόλις φθάσουμε στην Αθήνα μέχρι να αποπληρώσουμε την τιμή των ει­σιτηρίων. Έτσι ξεκινήσαμε αερο­πορικώς από το Μεγεδίν και μέσω Κωνσταντινούπολης φθάσαμε στην Αθήνα στις 23 Μαΐου. Πή­γαμε με ταξί στην Καλλιθέα και εκεί μας παρέλαβε μία γυναίκα. Μας κράτησε τα διαβατήρια για να μην το σκάσουμε γιατί όπως μας είπε πριν από λίγες ημέρες το έσκασαν κάποιες άλλες εκδιδόμε­νες γυναίκες. Μας έδωσε το κινητό της και μας είπε ότι αυτή θα μας ενημερώνει για το πότε και σε ποια μαγαζιά για δουλεύουμε. Όλες μας οι επικοινωνίες ήταν μέσω «what’s up» Στον όροφο που έμενα εγώ υπήρχαν συνολικά έξι δωμάτια και στην είσοδο του κτιρίου και στους διαδρόμους υπήρχαν κά­μερες. Την επόμενη ημέρα ξεκί­νησα δουλειά στη βάρδια 20:00-06: 00 με το ψευδώνυμο Σελίν».

Η κοπέλα την πρώτη εβδομάδα δουλεύει σε διάφορους οίκους ανοχής και τη δεύτερη εβδομάδα η γυναίκα που επιτηρούσε τις κοπέ­λες και έπαιρνε τις εισπράξεις της έστειλε μήνυμα ότι τους χρω­στά και άλλα χρήματα.

«Έτσι αναγκαζόμουν να πληρώσω την Ε… έξτρα χρήματα .Άλλες φορές 30 και άλλες φορές 50 ευρώ ανάλογα με τα ραντεβού που έκανα. Επίσης μου είπε ότι θα πληρωνόμουν τα συμφωνηθέντα μέχρι τα 4 ραντεβού. Το πέμπτο δεν θα το πληρωνόμουν καθόλου και από το έκτο και μετά πάλι τα μισά. Αυτό ήταν πολύ άδικο γι αυτό και προσπαθούσα να μην κάνω πάνω από 4 ραντεβού. Αν κάποια μέρα δεν πήγαινα στην δουλειά μου έβαζαν πρόστιμο 100 ευρώ ενώ αν καθυστερούσα το πρόστιμο ήταν 50 ευρώ. Υπήρχε και μία κοπέλα η Κ.,. Μία φορά μας έβγαλε και φωτογραφίες για να τις βάλουν στο σάιτ που διαφημίζον­ται τα μαγαζιά. Τελικά τα πράγματα δεν ήταν έτσι όπως μου τα είχανε πει στην αρχή. Δεν μου έμεναν σχεδόν καθόλου χρήματα, αφού στην ουσία δούλευα για τα αφεν­τικά. Δεν μπορούσα να πληρώνω ένα άδικο χρέος. Ήταν εκμετάλ­λευση. Για το λόγο αυτό ήθελα να σταματήσω και να γυρίσω στη χώρα μας. Όμως φοβόμουνα πολύ να φύγω κρυφά, μιας και δεν είχα και το διαβατήριο μου. Πριν τρεις ημέρες μου επέστρεψαν το δια­βατήριο και αποφασίσαμε με τη φίλη μου να φύγουμε κρυφά… Πί­στευα πως αν με καταλάβαιναν ότι ήθελα να φύγω θα μου έκαναν κακό.»

«Έκανα δύο με τρία ραντεβού τη βάρδια»

Μία άλλη κοπέλα από την Κολομ­βία πήρε το ψευδώνυμο Έλλη. Το δικό της χρέος προς τα μέλη της ορ­γάνωσης ήταν 2.608 ευρώ.

«Αν έκανα ταμείο πάνω από 250 ευρώ ήξερα ότι τα χρήματα δεν θα ήταν τα μισά αλλά θα είναι 70% για τα αφεντικά και 30% για μένα. Αυτό ήταν πολύ άδικο για μένα. Τότε κατάλαβα ότι τα πράγματα δεν
ήταν όπως μου τα είχαν πει στην αρχή .Στην αρχή έκανα διάφορες βάρδιες με δύο έως τρία ραντε­βού την βάρδια.»

Μία άλλη κοπέλα περιέγραψε μία εξευτελιστική συμπεριφορά που βίωσε τη στιγμή που αιμορραγούσε. Αντιμετώπιζε σοβαρό γυναικολογικό πρόβλημα, που της είχε προκαλέσει συνεχόμενη και διαρκή αιμορραγία και είχε ενημερώσει την υπαρχηγό, ζητών­τας της ρεπό.

Εκείνη δεν την πίστεψε και η γυ­ναίκα έφθασε στο σημείο να της στείλει φωτογραφία όπου φαινό­ταν η αιμορραγία. Και πάλι όμως δεν την πίστεψαν και η κατηγο­ρούμενη πήγε στο σπίτι όπου έμενε και της κατέβασε το παντε­λόνι για να δει ότι αιμορραγούσε.

Στη φυλακή έχουν οδηγηθεί ο αρχηγός, η υπαρχηγός γυναίκα του, μία γυναίκα με το ψευδώνυμο «Μαρίνα» καθώς και ο άντρας της.

Παπαϊωαννίδης: Οι κοπέλες γνώριζαν τα πάντα από την αρχή και είχαν συμ­φωνήσει σε όλα..»

Ο δικηγόρος Αλέξανδρος Παπαϊωαννίδης που εκπροσωπούσε άτομα που κατηγορούνται ότι μετείχαν στο κύκλωμα και αφέθηκαν ελεύθεροι με περιορι­στικό όρο δήλωσε στην εφημερίδα «Πατρίς»:

«Αυτό το οποίο απο­δείχθηκε από όλο το υλικό που υπάρχει στη δικογραφία οδή­γησε στο συμπέρασμα ότι ουδεμία σχέση έχει με την εγκληματική ορ­γάνωση και φυσικά με την εμπο­ρία ανθρώπων ως κατηγορία που υπάρχει. Νομίζω ότι είναι μία πολύ διευρυμένη δίωξη που έχει γίνει και πιστεύω ότι θα αποδειχθούν τα πραγματικά περι­στατικά που είναι διαφορετικά από αυτά που φαίνονται στο κατηγορη­τήριο. Οι κοπέλες γνώριζαν τα πάντα από την αρχή και είχαν συμ­φωνήσει σε όλα..»