Λιζέτα Νικολάου: Συγκινεί ο γιος της - «Ήταν απλή και καλοσυνάτη, ήταν μια κανονική μαμά για εμένα»

Την έλεγαν Ελισάβετ Κατικαρίδου και την φώναζαν το «αηδόνι του Πόντου». Ο λόγος για την αείμνηστη Λιζέτα Νικολάου που έφυγε από τη ζωή με τραγικό τρόπο το περασμένο καλοκαίρι σκορπώντας τη θλίψη στην οικογένεια της αλλά και την ελληνική μουσική σκηνή, που έχασε μία πολύ σπουδαία ερμηνεύτρια.

Έζησε ταπεινά, δεν καυχιόταν ποτέ για τις τεράστιες συνεργασίες της και όσα σπουδαία κατάφερε στην πολυετή καριέρα της στο τραγούδι. Από τον γάμο της με τον δημοσιογράφο και πρώην υπουργό Γιώργο Λιάνη απέκτησε τον μοναχογιό της Αλέξανδρο Λιάνη, ο οποίος μίλησε για πρώτη φορά για την μητέρα του στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα».

«Ήταν ατύχημα, δεν ήταν κάτι που το περιμέναμε. Δύσκολες μέρες», λέει αρχικά για το τραγικό ατύχημα της μητέρας του.

«Εμείς το γνωρίζαμε από την αρχή ότι ήταν σχεδόν απίθανο να υπάρξει κάποια βελτίωση, ήταν πολύ δυνατό το χτύπημα και οι γιατροί δεν μας είχαν δώσει κάποια ελπίδα», αναφέρει ο Αλέξανδρος Λιάνης.

Ο Γιώργος Λιάνης συγκινεί: «Από τον γιο μου το έμαθα και μου λέει ότι "η μαμά έχει χτυπήσει πολύ σοβαρά". Τη βρήκε στα επείγοντα. "Και μου λένε οι γιατροί ότι δεν θα τα καταφέρουν ακόμα κι αν την εγχειρήσουν". Ήμουν ο πρώτος που το έμαθα και δεν είμαι και καθόλου εξοικειωμένος με αυτά τα πράγματα. Μου λέει ο Αλέξανδρος, ήταν ίδια και ομορφότερη από ότι ήταν πριν».

Ο γιος της Λιζέτας Νικολάου σημειώνει πως η μητέρα του μεγάλωσε μόνη της «με όποιες δυσκολίες έχει αυτό», σε συνδυασμό και με το τραγούδι «ένα δύσκολο, σκληρό επάγγελμα».

«Από μικρός μέχρι και το πανεπιστήμιο ήταν εκεί, ήταν μία κανονική μαμά για μένα, στα παιχνίδια, στα ταξίδια, στο οτιδήποτε. Με αγαπούσε πάρα πολύ κι εγώ την αγαπούσα και την αγαπώ πάρα πολύ».

Ήταν γενικά άνθρωπος της οικογένειας, λέει ο Αλέξανδρος Λιάνης και συμπληρώνει «ήξερα ότι ήταν γνωστή και εκείνη και ο μπαμπάς μου, αλλά δεν ήθελα οι γονείς μου να είναι διάσημοι ήθελα να είναι κανονικοί».

Ο Γιώργος Λιάνης θυμάται τον γάμο τους: «Ήταν βασιλοπούλα στην Καλαμαριά, την λάτρευαν. Στο γάμο μας είχε 6.000 άτομα, γιατί είχε φτάσει η φήμη ότι θα ήταν κουμπάρος ο Καζαντζίδης. Αρκέστηκε ο κόσμος στη Χαρούλα Αλεξίου. Εγώ περνούσα ανάμεσα από τον κόσμο και ρωτούσαν που είναι ο γαμπρός. Ούτε με ήξερε κανένας».

Ο γιος της περιγράφει πώς ήταν η Λιζέτα Νικολάου ως γιαγιά, στα δίδυμα εγγόνια της. «Η μητέρα μου ήταν απλή, ειλικρινής, ήταν καλοσυνάτη, αγαπούσε τους φίλους της και αυτές είναι και οι αρχές που έχω κι εγώ να μεγαλώσω τα παιδιά μου», λέει και προσθέτει, «Το πρώτο πράγμα που θα τη χαρακτήριζε ως γιαγιά και όχι ως μαμά έχει να κάνει με τα εγγόνια της, είναι δίδυμα τα παιδιά. Εγώ θα θυμάμαι αυτά τα χρόνια που τα έζησε, γιατί έμενε αρκετές φορές μαζί μας. να βλέπω τη μητέρα μου να τραγουδάει στα παιδιά για να τα νανουρίσει, να τραγουδάνε τα παιδιά τα τραγούδια που τους έλεγε να περιμένουν πότε θα έρθει η γιαγιά να τους τραγουδήσει».

Ο πρώην σύζυγός της εξομολογείται «Δεν είμαι ο καλύτερος πατέρας, ίσως είμαι ο καλύτερος παππούς όμως και μου έμαθε εκείνη να είμαι ο καλύτερος παππούς. Τον Αλέξανδρο τον μεγάλωσε μόνη της, με τρόπο ιδανικό, όμοιο με αυτήν», ενώ σε άλλο σημείο περιγράφει πως είχε ενθουσιαστεί μαζί της ο Στέλιος Καζαντζίδης. «Όταν τραγουδούσε ποντιακά τραγούδια σε γλέντια έβλεπες τον κόσμο να κλαίει. Ο Καζαντζίδης την λάτρεψε. Μου είχε πει "Η φωνή της είναι λες και ήρθε τώρα από τα μέρη μας"».

«Προερχόταν από μία πολύ φτωχή προσφυγική ποντιακή οικογένεια. Νομίζω ότι ούτε στα πιο τρελά της όνειρα δεν θα είχε φανταστεί την καριέρα που έκανε. Ήταν άνθρωπος παραδοσιακός και θεωρώ ότι δεν έφυγε με κάποιο παράπονο ή κάποια επιθυμία που δεν εκπλήρωσε», λέει ο γιος της.

Ο Γιώργος Λιάνης κλείνοντας αποκαλύπτει για ποιο λόγο την φώναζαν Λούσιο.

«Είχε ένα τραγούδι για τον ποταμό Λούσιο. Την βγάλαμε Λούσιο, δεν την λέγαμε Λιζέτα. Ήταν ένα ορμητικό ποτάμι, ασταμάτητο, ευγενικό, που δεν θα πλημμύριζε ποτέ, που θα ταξίδευε στη θάλασσα, να ζήσει σαν θάλασσα».

Η Λιζέτα Νικολάου έφυγε από τη ζωή στις 11 Αυγούστου σε ηλικία 72 ετών, μετά από πολυήμερη νοσηλεία σε ιδιωτική κλινική του Πειραιά. Είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά στο κεφάλι, μετά από πτώση από σκάλες καφετέριας.