Πόλεμος στο Ισραήλ «Από τους 30 συμμαθητές του γιου μου, οι 15 νεκροί» - Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες
Πρόκειται κυρίως για γυναίκες και μικρά παιδιά που κατάφεραν να αποδράσουν από την φρίκη του πολέμου.
Στην κάμερα της ΕΡΤ περιγράφουν τη ζωή μέσα στα καταφύγια, τις ασταμάτητες σειρήνες και μιλούν για τους συμμαθητές των παιδιών τους που έχασαν τη ζωή τους.
«Ο μικρός έχει στην τάξη του 30 παιδιά, σήμερα που μιλάμε είναι 15»
Τα παιδιά στο Ισραήλ είναι τα μεγαλύτερα θύματα του πολέμου. Ο Μάκης Λεβή μίλησε για την τύχη των συμμαθητών των παιδιών του. Ο άνδρας που επέστρεψε στην Ελλάδα με την οικογένειά του, ανέφερε πως «υπάρχουν παιδάκια που δεν θα τα ξαναδούμε. Ο μικρός έχει στην τάξη του 30 παιδιά, σήμερα που μιλάμε είναι 15».
«Σκοτώνουν παππούδες, παιδιά… ό,τι βλέπουν»
«Σκοτώνουν παππούδες, παιδιά, ό,τι βλέπουν. Είναι απίστευτο» λέει ένας νεαρός που επαναπατρίσθηκε από το Ισραήλ, ενώ μία κοπέλα αναφέρει ότι «ακόμα έχουμε τον ήχο από τις ρουκέτες ακόμα στα αφτιά μας».
Σοκάρουν τα λόγια μιας γυναίκας που επέστρεψε ασφαλής στη χώρα. «Τώρα που ήμασταν στο αεροδρόμιο για να πάρουμε το εισιτήριο, ακούγαμε τις ρουκέτες από πάνω και λέγαμε “τώρα θα έρθουν, τώρα θα έρθουν”».
Έμειναν για μέρες σε ένα στενό καταφύγιο με τις ρουκέτες να σφυρίζουν από πάνω τους. Η Δέζι Βαρσάμ έφτασε στο αεροδρόμιο Μακεδονία μαζί με τα τρία παιδιά της, έπειτα από τρία μερόνυχτα που έμειναν μέσα σε ένα καταφύγιο για να σωθούν. «Ο μεγαλύτερος είναι τεσσάρων άρα δεν πολυκαταλάβαινε ακόμα τι συμβαίνει. Κάθε φορά που ακούγονταν οι σειρήνες, νόμιζε ότι είναι ασθενοφόρο και έτσι συνεχίσαμε να λέμε και εμείς».
«Φεύγω για να προστατέψω την πατρίδα μου»
Άλλοι ξεφεύγουν από εκεί που παραμονεύει ο θάνατος. Άλλοι όμως παλεύουν να φτάσουν εκεί.
Όπως μια Ισραηλινή παντρεμένη με Έλληνα, που έχει δύο παιδιά και φεύγει για την δεύτερη πατρίδα της που δοκιμάζεται, όπως η ίδια λέει. «Δεν πηγαίνω εκεί για να πολεμήσω. Πηγαίνω για να προστατέψω την πατρίδα μου και να κάνω κάτι που οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν. Δεν θέλουμε να πολεμήσουμε, δεν διδάσκω τα παιδιά μου ότι χρειαζόμαστε τον πόλεμο».