Δημήτρης Παπανικολάου: Βοηθάει παιδάκι που είναι στο φάσμα του αυτισμού και στεκόταν στον δρόμο
Ο Δημήτρης Παπανικολάου βοήθησε ένα μικρό αγόρι που είχε πάθει κρίση να βγει από τη μέση του δρόμου, όπου στεκόταν, την ώρα που οι υπόλοιπο οδηγοί περνούσαν από δίπλα χωρίς να κάνουν κάτι
Ένα συγκινητικό περιστατικό έφερε στη δημοσιότητα ο δημοσιογράφος Νίκος Συρίγος, με πρωταγωνιστές ένα παιδάκι στο φάσμα του αυτισμού και τον Δημήτρη Παπανικολάου.
Στον δρόμο Βάρης - Κορωπίου ένα μικρό αγόρι είχε πάθει κρίσεις και είχε κάτσει στον δρόμο ανάμεσα στις δύο λωρίδες. Δυστυχώς κανένα αυτοκίνητο δεν σταματούσε μέχρι που ο Δημήτρης Παπανικολάου αντιλήφθηκε το περιστατικό, κατέβηκε από το αυτοκίνητο, ζήτησε από τους άλλους οδηγούς να σταματήσουν την κυκλοφορία και να τον αφήσουν με το παιδί.
Οι δυο τους συζήτησαν για τις ομάδες και λίγο αργότερα ο μπασκετμπολίστας του ζήτησε να πάνε στην άκρη γιατί φοβόταν. Έτσι έπεισε το μικρό αγόρι και βγήκαν από τον δρόμο.
Ο Νίκος Συρίγος έγραψε στην ανάρτησή του:
«Μεσημέρι Κυριακής στη Βάρης- Κορωπιου. Ένα παιδί είναι ξαπλωμένο στη μέση του δρόμου. Μοιάζει να έχει πάθει κρίση επιληψίας. Τα αυτοκίνητα περνούν πλάι του. Κινδυνεύει. Κανεις δεν ξέρει τι να κάνει. Δυστυχώς. Ο Δημήτρης Παπανικολαου ειναι λίγα μέτρα πιο πίσω. Κατεβαίνει από το αυτοκίνητο. Ζηταει απο τους άλλους οδηγούς να σταματήσουν την κυκλοφορία και να τον αφήσουν μόνο του με το παιδί. Πλησιάζει το παιδί. Αντιλαμβάνεται ότι είναι μια από τις κρίσεις ανθρώπου που βρίσκονται στο φασμα του αυτισμού. Ξαπλώνει πλαι του. Προσπαθει να του πιάσει κουβέντα.
Μιλάνε για τις ομάδες… Μπαίνει στον κόσμο του και τον ηρεμεί. «Παμε τώρα λίγο στην ακρη γιατί εδώ φοβάμαι ότι θα με πατήσει κάνα αυτοκίνητο», του λέει. Ο μικρός πείθεται. Να πάει στην ακρη για το χατίρι του φίλου του. Όλα καλά. Τυχερός ο μικρός. Πιο τυχεροι εμείς που έχουμε τον Μητσο…
Συγγνώμη ρε φίλε που το ανεβάζω. Ξέρω ότι δεν γουστάρεις. Αλλά να, αφού μου είπες την ιστορία πίσω από τις φωτό που μου έστειλε ένας κοινός φίλος μας που ήταν εκεί, είπα να την μοιραστώ μπας και την επόμενη φορα ξέρουμε, εμείς οι άσχετοι, τι να κάνουμε… Σαν πρώτη αντίδραση. Σαν πρώτη βοήθεια. Σαν το φιλί της ζωής. Τον φίλο της ζωής. Δημητρό πόσο πολύτιμος μας είσαι… Βάλτε μάθημα στο σχολείο τι πρέπει να κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις. Δεν φτάνει ο Δημήτρης. Πιτσιρίκο μου συγγνώμη που δεν ξερουμε… θα μάθουμε !»