Ακαδημία Αθηνών: Ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας Μιχάλης Τιβέριος νέος αντιπρόεδρος για το 2024

Τον Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας, Μιχάλη Τιβέριο εξέλεξε στη θέση του αντιπροέδρου για το έτος 2024, η Ακαδημία Αθηνών, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας της 14ης Δεκεμβρίου 2023. Ο κ. Τιβέριος θα είναι πρόεδρός της το 2025.

Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών για το 2024 θα είναι ο νυν Αντιπρόεδρός της Ακαδημαϊκός κ. Σταμάτιος Κριμιζής.

Ο Ακαδημαϊκός κ. Μιχάλης Τιβέριος γεννήθηκε στην Άνδρο το 1947. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου εργάστηκε από το 1975 ως το 2014 όταν και αφυπηρέτησε παίρνοντας τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή. Το 1976 πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα, το 1981 αναγορεύθηκε Υφηγητής, το 1983 εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής και το 1987 Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας.

Από το 1977 ως το 1979 ο κ. Τιβέριος συνέχισε τις σπουδές του στο Αρχαιολογικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Βόννης με τον Καθηγητή Nikolaus Himmelmann ως υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Το 1987 εργάστηκε στο Ινστιτούτο Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου και στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Ρώμης.

Διηύθυνε ανασκαφές στην Παλαιόπολη της Άνδρου, καθώς και τις πανεπιστημιακές ανασκαφές στη Σίνδο (1990-2002) και στο Καραμπουρνάκι του νομού Θεσσαλονίκης (1994-2014).

Είναι (ή υπήρξε) μέλος, μεταξύ άλλων, των διοικητικών συμβουλίων του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας (1995-2015, 2020-), της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών (2015-3021) και του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού (2014-2015). Είναι ή (υπήρξε) μέλος της Ολομέλειας της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO (1992-1994), του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας (1994-1998), του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (2001-2004, 2008-2009) και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (2014-2015, 2019-). Είναι, μεταξύ άλλων, μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου, του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Αμερικής και της Academia Scientiarum et Artium Europaea. Το 1999 αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βέρνης, ενώ το 2007 του αφιερώθηκαν τα Πρακτικά του διεθνούς συνεδρίου για την αττική κεραμική «Athenian Potters and Painters».

Έχει δημοσιεύσει πολλές μονογραφίες και έναν μεγάλο αριθμό άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Από τις μονογραφίες του μνημονεύονται: Ο Λυδός και το έργο του. Συμβολή στην έρευνα της αττικής μελανόμορφης αγγειογραφίας (Αθήνα 1976). Προβλήματα της μελανόμορφης αττικής κεραμικής (Θεσσαλονίκη 1981 και 2η έκδοση 1988). Μια «κρίσις των όπλων» του Ζωγράφου του Συλέα. Παρατηρήσεις σε ερμηνευτικά θέματα και στις σχέσεις εικονογραφίας και πολιτικής κατά την υστεροαρχαϊκή περίοδο (Αθήνα 1985). Αρχαία αγγεία (Αθήνα 1996). Μακεδόνες και Παναθήναια (Αθήνα 2000). Perikleische Panathenaen. Ein Krater des Malers von München 2335 (Gutenberg 2008). Faked Antiquities and the Falsification of History. The Case of a Pictorial Lead Sheet (Athens 2014). The Athenian Symposium and its Rituals. Texts and Images (Thessaloniki 2021). Αθηνά Πολύβουλος και Προμηθεύς Πολύνους. Ο εικονιστικός διάκοσμος της Σιναίας Ακαδημίας Αθηνών (Αθήνα 2023). Στο συγγραφικό του έργο εντάσσονται και κείμενα που απευθύνονται σε ένα ευρύτερο κοινό όπως: Εισαγωγή στην αρχαία ελληνική τέχνη (Αθήνα 1995). Αμπέλου παις εΰφρων οίνος (Αθήνα 2002). Όψεις του αρχαίου ελληνικού κόσμου. (Αν)επίκαιρες αρχαιογνωστικές συμβολές (Αθήνα 2007). Ελεύθερος σκοπευτής. Αναμοχλεύοντας το χθες, σχολιάζοντας το σήμερα (Αθήνα 2011).

Είναι τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2011-2012, ενώ από το 2014 είναι Επόπτης του Κέντρου Ερεύνης της Αρχαιότητος της Ακαδημίας. Διετέλεσε Γραμματέας επί των Δημοσιευμάτων της Ακαδημίας από το 2019 έως τα τέλη του τρέχοντος έτους.