Τέμπη: «Φώναζαν, ούρλιαζαν, καιγόταν το βαγόνι» - Ένα χρόνο μετά η Ντίνα εξιστορεί στο Newsbomb.gr

«Είναι κουραστικό να προσπαθείς να αποδείξεις το τι πέρασες, πόσω μάλλον οι γονείς που έχασαν τα παιδιά τους», λέει χαρακτηριστικά η Ντίνα Μαγδαλιανίδη στο Newsbomb.gr, εξιστορώντας τον εφιάλτη που έζησε το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023, το μοιραίο βράδυ της τραγωδίας στα Τέμπη.

Η Ντίνα βρισκόταν στο δεύτερο βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας Intercity 62. Γλίτωσε από θαύμα αλλά από εκείνη τη μοιραία νύχτα ανεβαίνει τον δικό της Γολγοθά, αφού στην προσπάθειά της να απεγκλωβιστεί και να σωθεί έπεσε πάνω στα σίδερα και μέχρι σήμερα δίνει μάχες για να κρατήσει το πόδι της.

Μέσα σε έναν χρόνο έχει χρειαστεί να κάνει 25 χειρουργεία ενώ, όπως λέει, αν δεν ήταν ο εργοδότης της να τη βοηθήσει στα έξοδα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ίσως τα προβλήματα να ήταν τριπλάσια. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η Ντίνα, όπως και άλλοι βαριά τραυματίες, εκτός από σωματικά προβλήματα αντιμετωπίζουν και ψυχολογικά, μην μπορώντας να ξεχάσουν τον θάνατο που αντίκρισαν, τον θάνατο με τον οποίο ήρθαν αντιμέτωποι.

Το Newsbomb.gr συνάντησε από κοντά την Ντίνα Μαγδαλιανίδη, η οποία βγήκε ζωντανή από το δεύτερο βαγόνι και μας εξιστορεί τη δικιά της μάχη, εκείνη της αποκατάστασης και της επόμενης ημέρας.

«Το βαγόνι καιγόταν, βγήκα από χαραμάδα, άκουγα φωνές από μέσα»

«Στις 22:50 έστειλα μήνυμα στη μαμά μου και 23:17 δεν είχα σήμα και δεν στάλθηκε ποτέ μήνυμα. 23:21 χτύπησα κατευθείαν το φρύδι μου όλο μέχρι το μάτι και το πόδι μου. Καταπλακώθηκα. Έπεσα μπροστά και βγήκα έπειτα από χαραμάδα. Το τρένο εκτροχιάστηκε και χτυπιόμουν πολύ.

Έπεσα στα σίδερα και σερνόμουν προς έναν χωματόδρομο. Φώναζαν, καιγόταν το βαγόνι, είχε ζέστη. Φοβόμουν μην γίνει δεύτερη έκρηξη και προσπάθησα να απομακρυνθώ από εκεί. Υπήρχαν και άλλα τέσσερα παιδιά. Ακούγονταν κάποιες λίγες φωνές και μέσα από το τρένο. Λογικά καίγονταν έτσι όπως ούρλιαζαν.

Με βρήκαν δύο άτομα από το Πολεμικό Ναυτικό και έδωσαν τις πρώτες βοήθειες σε εμένα και άλλα τέσσερα παιδιά. Μου έδεσαν το πόδι με ένα λουρί τσάντας γιατί αιμορραγούσα πολύ. Ήταν επιβάτες του τρένου από το έκτο βαγόνι. Είχα μεγάλη αγγειακή βλάβη».

«Έχω κάνει περίπου 25 χειρουργεία - Το πόδι μου σώθηκε χάρη στη βοήθεια του εργοδότη μου»

«Ήρθε η μητέρα μου. Δούλευα στη Χαλκιδική σεζόν, είχα έρθει Αθήνα για λίγες ημέρες και έφευγα προς τα πίσω. Η μητέρα μου ήρθε από τη Θεσσαλονίκη. Εκεί ήταν και γονείς που ούρλιαζαν για τα παιδιά τους επειδή δεν ήταν γραμμένα πουθενά. Μπήκα κατευθείαν στο χειρουργείο και δεν την άφησαν άλλο επειδή έκλαιγε. Μετά με έβαλαν στη ΜΕΘ για εννέα με δέκα ημέρες, ήμουν σε καταστολή τις πέντε μέρες.

Από τότε κάνω χειρουργεία. Τα δύο έγιναν στη Λάρισα. Στο πρώτο σταθεροποίησα το συντριπτικό και μετά έπαθα νέκρωση από μικρόβιο. Έχω κάνει περίπου 25 χειρουργεία σε πόδι και πλαστικές και έχω ακόμη σίδερα εξωτερικά. Μέχρι το καλοκαίρι θα τα έχω σίγουρα. Αν επανέλθω δεν το ξέρουμε ακόμα. Οι γιατροί είναι αισιόδοξοι αλλά κρίνονται πολλά και από τον οργανισμό.

Ο εργοδότης μου όταν έμαθε την κατάστασή μου ενδιαφέρθηκε από την πρώτη στιγμή. Είπε θα βρει γιατρούς, πλήρωσε όλα τα έξοδα και κατάφερε να μου σώσουν το πόδι. Μόνιμες βλάβες έχω αλλά το πόδι μου σώθηκε χάρη σε αυτόν. Εμείς δεν είχαμε οικονομική κατάσταση να ανταπεξέλθουμε. Πλέον μου πληρώνει τα έξοδα ο ΕΟΠΠΥ και μετακινούμαι με τη μητέρα μου σε μακρινές αποστάσεις. Ακόμα χρησιμοποιώ το αναπηρικό αμαξίδιο. Έχω πολύ πόνο. Πονάει η σπονδυλική μου στήλη, δεν μπορώ να κάθομαι».

«Είναι κουραστικό να προσπαθείς να αποδείξεις το τι πέρασες»

Όταν ρωτήσαμε την Ντίνα για τη δικαστική διαδικασία και αν πιστεύει ότι θα έρθει δικαιοσύνη ποτέ ανέφερε: «Εγώ προσωπικά θα το κυνηγήσω. Δεν ξέρεις κατά πόσο θα βρεις δικαίωση. Δεν ξέρω αν θα νιώσω δικαίωση αν κατηγορηθούν ή μπουν φυλακή. Εγώ αυτό που έχασα, το έχασα. Δεν θα πάρω τη ζωή μου πίσω ούτε ψυχολογικά ούτε σωματικά ούτε τίποτα.

Είναι κουραστικό να προσπαθείς να αποδείξεις το τι πέρασες, πόσω μάλλον οι γονείς που έχασαν τα παιδιά τους. Εγώ τα κατάφερα κάπως, ζω. Το πιο δύσκολο το περνάνε αυτοί και όποιος δεν το περάσει δεν μπορεί να το καταλάβει».

Δείτε εδώ το αφιέρωμα του Newsbomb.gr «Τέμπη: 57 ψυχές ζητούν δικαίωση»