Κορινθία: «Δεν υπάρχει αιμομιξία, βάζω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο» - Τι λέει ο θείος του 45χρονου
Απόλυτος ότι δεν υπάρχει περίπτωση αιμομιξίας εμφανίστηκε ο θείος του 45χρονου παλαιοχριστιανού που ζούσε σε λαγούμι έξι μέτρων στην Κορινθία μαζί με την οικογένειά του.
Ο 45χρονος προσήχθη από τους αστυνομικούς ενώ τα παιδιά μαζί με την 38χρονη μητέρα τους έχουν εξαφανιστεί και κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονται. Την ίδια στιγμή, το ερώτημα που έχει προκύψει παραμένει και αυτό δεν είναι κανένα άλλο από το ενδεχόμενο αιμομιξίας που ερευνούν οι Αρχές...
Ο θείος του 45χρονου, μιλώντας στο MEGA, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Τέσσερα χρόνια η Πολιτεία δεν ενδιαφέρθηκε να δει τι συμβαίνει και τις συνθήκες που μένει αυτή η οικογένεια. Ευτυχώς που έγινε αυτό το επεισόδιο για να ψάξουμε τώρα τα πώς και τα γιατί. Εμάς μας ενδιαφέρουν τα παιδιά, και έχουμε εκπλαγεί και εμείς από τις συνθήκες που μένουν τα παιδιά. Ο Μανώλης μεγάλωσε κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η μητέρα του ήταν άρρωστη και ο πατέρας του εξαφανισμένος. Τους βοηθήσαμε εμείς. Κάναμε προσπάθειες να πάνε σχολείο τα παιδιά και τους παραχωρήσαμε και ένα σπίτι στην Ικαρία», ανέφερε ο θείος του 45χρονου.
Μάλισττα, ο ίδιος πρόσθεσε: «Ο Μανώλης είχε επαφή για την κτηνοτροφία, ήθελε να έχει ζώα. Επίσης, μετά τον προσηλυτισμό που του έγινε από έναν Παλαιοχριστιανό, υπήρχε μία αντιπαράθεση με τις συνθήκες που ζουν οι υπόλοιποι. Βάζω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο πως για θέματα αιμομιξίας, δεν υπάρχει περίπτωση. Αν συμβεί κάτι τέτοιο εγώ θα πάω να αυτοκτονήσω. Δεν υπάρχει περίπτωση για κάτι τέτοιο».
Από την πλευρά της η Καλλιόπη Γεωργιάδη ανέφερε ότι είχε βαφτίσει τη μικρή κόρη του 45χρονου πριν από περίπου τέσσερα χρόνια. «Ο Μανώλης από παιδάκι είχε μία δυσκολία στο να καταλάβει τις κανονικές νόρμες. Ήταν ηθικός όμως. Και ήθελε να φτιάξει μία οικογένεια Παλαιοχριστιανών. Αυτά όμως, μπορεί να τα εφαρμόσεις στη ζωή όταν έχει μία ψυχική ωριμότητα και μια ικανότητα προσαρμογής που το παιδί δεν την είχε. Όταν μου ζητήθηκε να βαφτίσω την Ξένια, εγώ γνώρισα την Σεβαστή και ήταν στην τελευταία τάξη στο Λύκειο. Ζούσαν στον Ωρωπό και η βάφτιση έγινε κοντά σε παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι. Όταν συνέβησαν αυτά εγώ ήξερα πως ο άνθρωπος δούλευε και ήθελε να αλλάξει δουλειά για να πάει κοντά στην κόρη του. Μετά μου είπε πως θα πάνε να ζήσουν στο βουνό αλλά δεν φαντάστηκα τέτοιες συνθήκες. Εγώ τους έστελνα δώρα. Τους είχα πει πως θα πάω το Πάσχα να τους δω αλλά δεν φαντάστηκα αυτές τις συνθήκες».
Και ο θείος της σημείωσε χαρακτηριστικά: «Δέκα χρόνια, πόσα έχει φύγει από εδώ, δεν ξέραμε τίποτα. Λυπάμαι, στεναχωριέμαι για όλη την κατάσταση. Από το δεύτερο παιδί που είχε, είχε εξαφανιστεί. Δεν έχουμε νέα, δεν έχουμε τίποτα. Της πήρε τα μυαλά ο άλλος, μέχρι που κάναμε το πρώτο μωρό και το δεύτερο ήταν εδώ, μετά φύγανε. Έμεναν εδώ, μετά εξαφανίστηκαν, νύχτα, χωρίς να τους πάρει κανείς χαμπάρι. Παλαιοημερολογίτη τον γνωρίσαμε εμείς (τον 45χρονο)».