ΕΦΥΓΑΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΠΟΤΕ - ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Τέμπη: Ώρα 23:21, η στιγμή που «πάγωσε» ο χρόνος - 57 ψυχές «θυσία» στα φλεγόμενα συντρίμμια
Οι δείκτες του ρολογιού μόλις γύρισαν. Δείχνουν 23:21. Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου του 2024, με ώρα 23:21 και τοποθεσία:Τέμπη. Πριν από έναν χρόνο ακριβώς στα Τέμπη ακούγεται ένας δυνατός θόρυβος μέχρι τη στιγμή του απόλυτου... κενού. Αμέσως, ακούγονται κραυγές, ουρλιαχτά, κλάματα και εκρήξεις από την επιβατική αμαξοστοιχία της Hellenic Train που είχε συγκρουστεί μετωπικά με μια εμπορευματική
Το χρονικό της εθνικής τραγωδίας στα Τέμπη
Η επιβατική αμαξοστοιχία που ξεκίνησε το απόγευμα της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου 2023 στις 19:22 από τον Σταθμό Λαρίσης με τελικό προορισμό τη Θεσσαλονίκη, με 350 επιβάτες μέσα, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν φοιτητές, βρέθηκε να τρέχει επί 12 λεπτά στις λάθος ράγες και συγκρούστηκε μετωπικά με εμπορική αμαξοστοιχία της ίδιας εταιρείας. Στον σταθμό των Παλαιοφαρσάλων, το τρένο καθυστερεί αρκετά λόγω βλάβης στην ηλεκτροκίνηση των γραμμών. Λίγο πριν τις 23:00 ξεκινά και πηγαίνει από το αντίθετο ρεύμα για αποφυγή ηλεκτροπληξίας και επανέρχεται μετά στη γραμμή ανόδου, είχε ήδη όμως διανύσει 18 χλμ στη λάθος γραμμή και είχε αναπτύξει την προβλεπόμενη ταχύτητα, που εκτιμάται στα 166 χιλιόμετρα.
Ο σταθμάρχης δεν επανέφερε με το κλειδί τη γραμμή σε τροχιά ανόδου και στις 23:21, τα δύο τρένα συγκρούστηκαν μετωπικά κοντά στον οικισμό Ευαγγελισμός Λάρισας και ο χρόνος στα Τέμπη... σταμάτησε. Ήταν μία τεράστια έκρηξη και οι συρμοί τυλίχθηκαν στις φλόγες, με τις θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν να φτάνουν έως και τους 1.500 βαθμούς.Τα τέσσερα πρώτα βαγόνια εκτροχιάζονται και τα δύο πρώτα τυλίγονται στις φλόγες.
Η πρώτη κλήση έγινε στο 112 όπου ανέφεραν ότι εξετράπη η αμαξοστοιχία. Μετά τα πρώτα λεπτά οι κλήσεις στο 112 και το ΕΚΑΒ ήταν συνεχείς και όλες έκαναν λόγο για εκτροχιασμό. Τότε, τα δύο νοσοκομεία, το Γενικό Λάρισας και το Πανεπιστημιακό τίθενται σε επιφυλακή, με τα πρώτα ασθενοφόρα που φτάνουν είναι με τραυματίες.
Η επόμενη ημέρα
Τα ξημερώματα της 1η Μαρτίου φτάνει στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας ο πρώτος νεκρός και από εκείνη τη στιγμή ακολούθησαν ακόμη πολλοί...
Απο την τραγωδία των Τεμπών «πέταξαν» 57 ψυχές και δεκάδες ακόμη τραυματίστηκαν σοβαρά, ενώ ακόμη και εκείνοι που κατάφεραν να βγουν σώοι σπάζοντας τζάμια και πηδώντας από τα παράθυρα, βλέπουν μέχρι και σήμερα εφιάλτες.
Δεν το γνώριζε κανένας τότε, όμως το τραγικό αυτό περιστατικό, ήρθε και καταγράφηκε στην σύγχρονη ιστορία ως το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έχει ποτέ σημειωθεί στην Ελλάδα. Η είδηση έπειτα έκανε τον γύρο του κόσμου, αφήνοντας άναυδο κάθε θεατή της.
Την επόμενη ημέρα, ξεκίνουν οι «ενοχές».Το μεσημέρι της Τετάρτης παραιτείται ο τότε υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κώστα Αχ. Καραμανλής και συλλαμβάνεται ο σταθμάρχης Λάρισας.
«Δηλώνω την παραίτησή μου από τη θέση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών. Είναι αυτό που νιώθω καθήκον μου να πράξω ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν τόσο άδικα και αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τα διαχρονικά λάθη του ελληνικού κράτους και του πολιτικού συστήματος».
Στη συνέχεια, ο πρωθυπουργός κήρυξε τη χώρα σε τριήμερο Εθνικού Πένθους και ξεκίνησαν οι έρευνες στο σημείο, οι οποίες ολοκληρώθηκαν λίγες ημέρες μετά. Ο χώρος έπειτα, ασφαλτοστρώνεται και οι αμαξοστοιχίες μεταφέρονται στην τοποθεσία Κουλούρι.
Οι κηδείες των 57 ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους είχαν πραγματοποιηθεί μέσα στο Σαββατοκύριακο και τη Δευτέρα. Από εκείνη την ημέρα, ξεκίνησε η δικαστική διερεύνηση, η οποία συνεχίζεται δίχως κανένα αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα. Η τραγωδία στοιχειώνει συγγενείς και φίλους μέχρι και σήμερα, οι οποίοι ζητούν δύο πράγματα: Την αλήθεια και τη δικαίωση.
Τέμπη: Έναν χρόνο μετά την τραγωδία κανείς δεν ξεχνά
Σήμερα, έναν χρόνο αργότερα, τελέστηκε η επιμνημόσυνη δέηση, σε κλίμα βαθιάς οδύνης, για τα 57 θύματα της τραγωδίας, με τους συγγενείς να συγκλονίζουν και τους επιζώντες να προκαλούν ανατριχίλα με τις λεπτομερείς περιγραφές τους.
Κάποιοι φωνάζουν: «Γιατί να ζω εγώ και όχι εσύ;» και άλλοι «Ο χρόνος σταμάτησε εκείνο το βράδυ». Αυτό που κατέστησαν πάντως σαφές όλοι είναι πως δεν θα σταματήσουν μέχρι να δικαιωθούν, όσος χρόνος και αν περάσει.
Γιατί οι άνθρωποι αυτοί που έχασαν τα παιδιά τους δεν συγκινούνται από υποσχέσεις πολιτικών, αντιθέτως ζητούν μόνο να δοθούν απαντήσεις για τα αίτια της τραγωδίας, αυτά που οδήγησαν στον θάνατο 57 αθώους... Γιατί, όπως είπαν και οι διαδηλωτές το πρωί στις κινητοποιήσεις, «οι ζωές μας πάνω απ' όλα».