Ξενάγηση στην ατομική έκθεση της Σοφίας Φωτιάδου «Out of the box_Fearless»

2'

Στο πλαίσιο της ατομικής έκθεσης της Σοφίας Φωτιάδου με τίτλο «Out of the box_Fearless», το Σάββατο 9 Μαρτίου στις 12:30 θα γίνει ξενάγηση από τον επιμελητή της έκθεσης, Γιάννη Κολοκοτρώνη παρουσία της ζωγράφου. Η ενότητα αυτή των έργων της Φωτιάδου μεταπλάθει την σουρεαλιστική παράδοση της εικονογραφίας με το μάτι να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως έχει και η γυναικεία μορφή. Αυτή είναι το σύμβολο της φύσης και στην τέχνη, μια δημιουργική και ταυτόχρονα ευαίσθητη δύναμη.

Πρόκειται, λοιπόν, για έργα που ξεκινώντας το ταξίδι τους από το παρελθόν και καταλήγοντας στο μέλλον καθοδηγούν το βλέμμα του θεατή μέσα σ’ ένα σύγχρονο φαντασιακό παρόν. Ο επιμελητής της έκθεσης σημειώνει σχετικά : «...αν υφίσταται ένας μακρινός απόηχος του χρυσού φωτοστέφανου των αγίων αυτός έχει αναιρεθεί διπλά, γιατί στον άγιο, ο φωτοστέφανος ως σύμβολο και πηγή φωτός είναι μόνον χρυσός και τοποθετείται μόνον στο κεφάλι του. Το κενό του υπόλοιπου χώρου στις συνθέσεις της Φωτιάδου δημιουργεί μια μινιμαλιστική ατμόσφαιρα απογυμνωμένη από τις περιττές λεπτομέρειες, ώστε να εντείνει την εστίαση του θεατή στη μορφή. Αποφεύγοντας τη σκηνογραφία της σύνθεσης, η Φωτιάδου ελαχιστοποιεί το ρόλο του βάθους με την επίπεδη κυκλική μονοχρωμία και αφαιρεί όσα στοιχεία μπορεί να αποσπάσουν την προσοχή για να επενδύσει στις περίτεχνες ενδυμασίες και στην παραμορφωτική εκδοχή των χαρακτήρων. Κι αν η μόδα είναι ένας καθρέπτης που αντανακλά τον παλμό της κοινωνίας, τότε ποια κοινωνία αντανακλούν οι μορφές της που τα κεφάλια τους έχουν αντικατασταθεί από το μάτι;».

Τα ιδιότυπα πλάσματα της Σοφίας με την χρωματική τους ευαισθησία είτε νοσταλγούν έναν χαμένο παράδεισο είτε αναζητούν έναν καινούριο με «το μάτι της αυτογνωσίας, της υπερβολής, της πρόκλησης, της επιθυμίας, του ελέγχου και της επιτήρησης, του συμβολισμού και της αλληγορίας», όπως χαρακτηριστικά παρατηρεί ο Κολοκοτρώνης. Και συνεχίζει: «... Τα μάτια είναι τα εξελιγμένα λογισμικά του ψηφιακού μας κόσμου, η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος επιστημονικής φαντασίας που μας έχουν εκπαιδεύσει τόσο, ώστε το πραγματικό να συγχέεται με το φανταστικό και το κατώφλι που χωρίζει το συνειδητό από το υποσυνείδητο να γίνεται δυσδιάκριτο. Στους μακρινούς γαλαξίες των Star Wars οι συναντήσεις με μυστηριώδη πλάσματα, υβριδικά τέρατα και εξωγήινες μορφές μπορεί να μην προκαλεί έκπληξη στους ήρωες που δείχνουν εξοικειωμένοι με τον υβριδισμό τους και τα υπερτονισμένα μάτια, όμως ο θεατής δεν μπορεί να μην καθηλωθεί στα ζωγραφικά υβρίδια της Φωτιάδου που γεφυρώνουν το χάσμα μεταξύ του φυσικού και του εικονικού κόσμου, μεταξύ της ιστορίας και του μελλοντισμού».