Ηράκλειο: ΕΔΕ στο σχολείο όπου φοιτούσε η 17χρονη Νικολέτα που έπεσε από γέφυρα του ΒΟΑΚ

Σε εξέλιξη βρίσκεται Ένορκη Διοικητική Εξέταση που διέταξε η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ηρακλείου, στο Λύκειο Μοχού, όπου φοιτούσε η άτυχη Νικολέτα, η οποία έπεσε από γέφυρα του ΒΟΑΚ.

Λίγες ώρες πριν βρεθεί νεκρή, η Νικολέτα βρισκόταν στο σχολείο και έδινε εξετάσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, παρέδωσε το γραπτό της και έφυγε νωρίτερα, χωρίς να δώσει κανένα σημείο ζωής. Το κινητό της τηλέφωνο ήταν κλειστό όσο την έψαχναν οι γονείς.

Υπάρχει μαρτυρία ότι είδε το κορίτσι να πέφτει από τη γέφυρα. Οι γονείς και η αδελφή της Νικολέτας θεωρούν ότι δεν αυτοκτόνησε και ψάχνουν να βρουν την αλήθεια.

Η Αγωνιστική Παρέμβαση Εκπαιδευτικών Ν. Ηρακλείου επεσήμανε σε ανακοίνωση πως «οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν καμιά ευθύνη για την έλλειψη παιδοψυχιάτρων και ψυχολόγων στα σχολεία.

Διεκδικούμε να καλυφθούν Άμεσα όλα τα κενά προσωπικού στον τομέα της Ψυχικής Υγείας στα σχολεία. Κάτω τα χέρια από τις Δημοκρατικές Συλλογικές Κατακτήσεις. Καμία Ποινικοποίηση της εκπαιδευτικής πράξης

Καλούμε το Δ.Σ της Ε.Λ.Μ.Ε να καταδικάσει τη διενέργεια της «ιδιότυπης»(!) Ε.Δ.Ε που συνιστά διοικητική πράξη ενοχοποίησης του συλλόγου διδασκόντων και να διεκδικήσει να σταματήσει αυτό το αντιδραστικό μετρό.

Καταδικάζουμε την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης των σχολείων και των μέτρων ποινικοποίησης της σχολικής ζωής (ενοχοποίηση των συλλογών-πλατφόρμα… κατάθεσης των μαθητών κλπ).

Εκφράζουμε τη βαθύτατη θλίψη και συντριβή μας για τον τραγικό θάνατο της μαθήτριας του ΓΕΛ Μάχου, που συγκλόνισε όχι μόνο την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά στο σύνολό της την κοινωνία και ιδιαίτερα την τοπική, αναδεικνύοντας -με τον πιο δραματικό τρόπο- την αναγκαιότητα της κάλυψης των σχολείων με το απαραίτητο προσωπικό παιδοψυχιάτρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών κ.λπ.

Σήμερα, τα περισσότερα σχολεία, όπως και το Γ.Ε.Λ Μοχού όπου φοιτούσε η αδικοχαμένη μαθήτρια, είναι εντελώς ακάλυπτα στον τομέα της ψυχικής υγείας. Σε μία εποχή οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, σε μία περίοδο που οξύνονται τα προβλήματα της κοινωνίας, η οποία μαστίζεται από τη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση και δοκιμάζεται στο επίπεδο των αξιών, όπως επιβεβαιώνουν τα πολλαπλά φαινόμενα ποινικής παραβατικότητας και προσβολής βασικών ανθρώπινων και δημοκρατικών δικαιωμάτων, οι μαθήτριες και οι μαθητές μας μένουν αβοήθητοι στον αγώνα του προσανατολισμού τους, με απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης.

Της κυβέρνησης που ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ επιδεικτικά για τον… ψυχικό μαραθώνιο των παιδιών και εφήβων να βρουν μία θέση στο ήλιο, να ενταχθούν ομαλά και ουσιαστικά στο σύνθετο και πολύ απαιτητικό σύγχρονο κοινωνικό βίο. Μάλιστα, η προσπάθεια των παιδιών και εφήβων σήμερα να αποκτήσουν γερά θεμέλια και να βρουν τη θέση που τους αντιστοιχεί στο κοινωνικό σώμα, γίνεται ακόμη πιο δύσκολη, μετά από την ψυχοκτόνο εμπειρία του δίχρονου εγκλεισμού τους καθ’ όλη την περίοδο της καραντίνας, μέσω της χρήσης του WebEx(!).

Το αντιπαιδαγωγικό μέτρο του WebEx -αποτέλεσμα της αντιδραστικής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ- άφησε ανεπούλωτα συλλογικά τραύματα σε όλη τη μαθητική κοινότητα, τα οποία αποτυπώθηκαν και συνεχίζουν να αποτυπώνονται σε μορφές επιθετικής συμπεριφοράς, αναδεικνύοντας την επιτακτική ανάγκη της άμεσης πρόσληψης παιδοψυχιάτρων που θα έχουν την εποπτεία όμορων σχολείων, ψυχολόγων που δεν… θα επισκέπτονται για μερικές ώρες (!) ή για μία ημέρα ένα σχολείο, αλλά θα τοποθετούνται αποκλειστικά σε ένα σχολείο με πλήρες ωράριο, ώστε να έχουν τη δυνατότητα της διάγνωσης των όποιων ψυχικών και συμπεριφορικών προβλημάτων, αλλά και της άμεσης της παροχής βοήθειας, σε συνεργασία με την Παιδοψυχιατρική Κλινική του ΠΑΓΝΗ, η οποία επίσης ΕΚΛΕΙΣΕ(!), λόγω της υποστελέχωσης, διάλυσης και πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και μπροστά στο οξυμμένο πρόβλημα της ανάπτυξης μιας ιδιόμορφης επιθετικής συμπεριφοράς στα σχολεία, η κυβέρνηση της ΝΔ -αντί να αναλάβει τις βαρύτατες ευθύνες της για την υποστελέχωση, την αδιοριστία και την εγκατάλειψη των μαθητριών και μαθητών, επέλεξε ξανά την ίδια τακτική του εκφοβισμού και του λαϊκού αποπροσανατολισμού:

Ρίχνει τις δικές της ευθύνες στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, δημιουργώντας πρώτα την… περιώνυμη πλατφόρμα… ανώνυμης κατάθεσης (!) των μαθητών που υφίστανται bullying και στη συνέχεια υποδεικνύει τις… ιδιότυπες Ε.Δ.Ε (!), για να ενοχοποιήσει τους πολλαπλά επιβαρυμένους εκπαιδευτικούς, κατηγορώντας τους, ουσιαστικά, για παράβαση καθήκοντος.

Και πάλι η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ κεντρικά, αλλά και η Διοίκηση Τοπικά ακολουθεί την αντιδημοκρατική, αντιδραστική μέθοδο του ατομικού δρόμου και της Ποινικοποίησης, στην πραγματικότητα, των θυμάτων της στυγνά αντιλαϊκής πολιτικής της.

Συγκεκριμένα, η απόφαση του διευθυντή της ΔΙΔΕ Ηρακλείου να διενεργήσει… ιδιότυπη ΕΔΕ(!) στο σύλλογο διδασκόντων του Γ.Ε.Λ Μοχού, συνιστά μία βαθιά αντιδημοκρατική, αντισυλλογική και αντιδραστική απόφαση, Απόφαση που εναρμονίζεται πλήρως με τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις και αποφάσεις της κυβέρνησης, που έχει στόχο να μετατρέψει τη σχολική πράξη σε ένα πεδίο καχυποψίας, φόβου και πειθαναγκασμού, με αποκλειστικό στόχο την συγκάλυψη των ευθυνών της για τη δραματική έλλειψη παιδοψυχιάτρων και ψυχολόγων στα σχολεία, αλλά και γενικά για την αντιεκπαιδευτική πολιτική της.

Ειδικότερα, στο Γ.Ε.Λ Μοχού ΔΕΝ υπήρχε ψυχολόγος ούτε, έστω για λίγες ώρες, την εβδομάδα (ψυχολόγος κάλυπτε το Γυμνάσιο Μάχου μόνο για 2 ώρες!). Και ενώ, ουσιαστικά, όλη η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, αλλά και η Διοίκηση τοπικά είναι υπόλογη για την έλλειψη των ειδικών επιστημόνων της ψυχικής υγείας στο εν λόγω σχολείο, ελέγχεται ο διευθυντής του ΓΕΛ Μοχού για την έλλειψη διάγνωσης(!) και καλούνται όλα τα μέλη του συλλόγου να… καταθέσουν για τυχόν παραβάσεις των καθηκόντων τους…

Είναι προφανές ότι αυτό το αντιδημοκρατικό μέτρο της ΕΔΕ αντανακλά και αποδεικνύει στη πράξη την συνολικότερη αντιδραστική κυβερνητική πολιτική του λαϊκού εκφοβισμού, της ποινικοποίησης, της τρομοκράτησης και του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, έτσι ώστε να συγκαλυφθεί η σκληρή και ολοφάνερη αλήθεια της εγκατάλειψης των παιδιών, της υποστελέχωσης των σχολείων στο βωμό της επιβολής των αντιδραστικών μέτρων της μορφωτικής και κοινωνικής περιθωριοποίησης των λαϊκών στρωμάτων που επιτάσσουν οι ντιρεκτίβες της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, ο Ο.Ο.Σ.Α, ο Σ.ΕΒ και συνολικά οι εκπρόσωποι της εγχώριας ολιγαρχίας και των ιμπεριαλιστών κηδεμόνων της. Εκφράζουμε την έντονη και κατηγορηματική διαμαρτυρία μας για αυτή την ΑΔΙΚΗ, αντιλαϊκή τακτική της διενέργειας Ε.Δ.Ε.

Τακτική που δείχνει ως αίτιους ενός σύνθετου κοινωνικού ζητήματος τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι την ορεινή ζώνη του Μοχού, με μόχθο, συνέπεια, παιδαγωγική και δημοκρατική ευαισθησία, προσπαθούν καθημερινά να ξεπεράσουν πολλές δυσκολίες και ανταποκρίνονται άριστα στα καθήκοντά τους, σε ένα σχολείο μάλιστα που -με τους συνδικαλιστικούς αγώνες – μένει ανοιχτό, αφού ήδη πριν από πολλά χρόνια είχε αποφασιστεί το κλείσιμό του…

Απευθυνόμαστε στον Διευθυντή της ΔΙΔΕ που ήδη έχει διατάξει… Ιδιότυπη Ε.Δ.Ε και τη διενεργεί και ζητούμε να την ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ και να κλείσει την υπόθεση. Γιατί οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές όχι μόνο δεν είναι υπόλογοι, αλλά είναι τα θύματα της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, της οποίας το πνεύμα και το γράμμα αντανακλά η εν λόγω Ε.Δ.Ε.

Διεκδικούμε:

• Να σταματήσει τώρα το αντιδημοκρατικό μετρό της ΕΔΕ για το σύλλογο εκπαιδευτικών του ΓΕΛ Μοχού.
• Να λειτουργήσουν από τον Σεπτέμβρη όλα τα σχολεία ομαλά, με την πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού των επιστημόνων της ψυχικής υγείας.
• Να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των σχολείων (μορφωτικές και ψυχικές) με μαζικούς διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών.
• Να επαναλειτουργήσει η παιδοψυχιατρική κλινική του ΠΑΓΝΗ – Να στελεχωθεί άμεσα.
• Να επανενταχτούν τα μαθήματα των Κοινωνικών Επιστήμων στα σχολεία.
• Να διασφαλιστούν και να διευρυνθούν οι δημοκρατικές ελευθερίες και εργασιακές κατακτήσεις των συλλογών των εκπαιδευτικών.
• Καμιά Ποινικοποίηση της Εκπαιδευτικής Πράξης και της σχολικής ζωής.
• Μαζική Αντίσταση στην πολιτική της Καταστολής, της Ποινικοποίησης, της Φτώχειας και επίτασης των ταξικών φραγμών στη γνώση.
• Καμία Υποχώρηση-Καμιά υποταγή στο κλίμα της Τρομοκράτησης και της Ποινικοποίησης της συλλογικής ζωής και δράσης».