Εθελοντής Διασώστης του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού έσωσε γυναίκα από πνιγμό σε παραλία στο Λαγονήσι
Η εξομολόγηση εθελοντή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού που συγκλονίζει
Η προσφορά των εθελοντών Σαμαρειτών-Διασωστών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού είναι πολυδιάστατη και ιδιαιτέρως πολύτιμη για την κοινωνία, καθώς η υψηλή τεχνογνωσία και εμπειρία που έχουν αποκτήσει από την μακροχρόνια εκπαίδευσή τους και τις πολυάριθμες επιχειρήσεις του Ε.Ε.Σ., τους δίνει τη δυνατότητα και την ικανότητα να επέμβουν άμεσα και αποτελεσματικά σε οποιαδήποτε έκτακτη κατάσταση προκύψει, ακόμα και στην καθημερινότητά τους.
Συγκεκριμένα, εθελοντής Σαμαρείτης-Διασώστης του Ε.Ε.Σ., ο οποίος βρισκόταν την Πέμπτη 15 Αυγούστου, με την οικογένειά του στη θάλασσα σε γνωστή παραλία του
Λαγονησίου, αντιμετώπισε επιτυχώς περιστατικό πνιγμού ηλικιωμένης γυναίκας
που κολυμπούσε δίπλα του και έχασε τις αισθήσεις της με αποτέλεσμα να αρχίσει
να βυθίζεται.
Η εξιστόρηση του συμβάντος απο τον εθελοντή του Ε.Ε.Σ, ο οποίος θέλει να
διατηρήσει την ανωνυμία του, συγκλονίζει και ταυτόχρονα αναδεικνύει το μεγαλείο
ψυχής των εθελοντών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού που μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να σώσουν μια ανθρώπινη ζωή που βρίσκεται σε κίνδυνο:
«Κολυμπούσα στη θάλασσα σε απόσταση περίπου 100 μέτρων από την παραλία, όταν σε απόσταση περίπου 50 μέτρων στα αριστερά μου ακούστηκαν φωνές ηλικιωμένης γυναίκας που καλούσε σε βοήθεια γιατί η φίλη της ενώ κολυμπούσε, έχασε τις αισθήσεις της και βυθίζονταν, και αδυνατούσε να την κρατήσει στην επιφάνεια. Λόγω της εγγύτητας βρέθηκα στο σημείο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα (δευτερόλεπτα) και υλοποιώντας τις προβλεπόμενες ενέργειες την ανέσυρα στην επιφάνεια, και στη συνέχεια απελευθερώνοντας τον αεραγωγό της άρχισε να αναπνέει κανονικά αλλά χωρίς να έχει τις αισθήσεις της. Κατά τη διάρκεια της ρυμούλκησης προς την παραλία, επανήλθε και άρχισε να επικοινωνεί. Πολύ κοντά στη παραλία έφτασαν και οι ναυαγοσώστες της παραλίας (που είχαν ειδοποιηθεί για το περιστατικό) και με τη βοήθειά τους την βγάλαμε από το νερό και τις προσφέραμε τις πρώτες βοήθειες. Η κυρία Κατερίνα η οποία δεν ήθελε να μεταβεί άμεσα στο νοσοκομείο- και η οποία μετά από μία ώρα δεν παρουσίασε κάποιο άλλο σύμπτωμα (βήχα, πονοκέφαλο, έμετο, δύσπνοια, γενικότερη αδιαθεσία) , παραθέριζε με τα παιδιά της και τα εγγόνια της στους οποίους δηλώθηκε η ιδιότητά μου και με ευχαρίστησαν θερμά για τη βοήθεια.»