Οδοιπορικό του Newsbomb.gr στη Θεσσαλία: Οι πλημμυρισμένες ελπίδες και τα ακατοίκητα όνειρα
Η Μαριάννα Γεωργαντή έκανε οδοιπορικό στην πλημμυρόπληκτη Θεσσαλία και τα νέα που μεταδίδει, πολλούς μήνες μετά τις καταστροφικές κακοκαιρίες, δυστυχώς δεν είναι καθόλου καλά...
Την απόγνωση τη συναντάς στα λόγια των κατοίκων. Ένας χρόνος πέρασε από την κακοκαιρία Daniel, μα φαίνεται πως πλέον συγκατοικεί μαζί τους. Η γέφυρα που ενώνει τα Τρίκαλα με τον Βόλο θα έπρεπε να έχει τελειώσει. Στην πραγματικότητα, όμως, βρίσκεται 365 μέρες πίσω. Τα φερτά υλικά που τη συνοδεύουν για τα έργα, σε περίπτωση καταιγίδας, πιθανόν να φτάσουν σε χωριά, και οι εικόνες θα παρομοιάζονται με πολεμικές.
Λίγο πιο κάτω, το σπίτι του Θεόδωρου Μπόγκα αλλάζει χρώματα. Όπως μας περιγράφει, οι αρμόδιοι αρχικά το χαρακτήρισαν κόκκινο και στη συνέχεια κίτρινο. Το ποσό που του δόθηκε δεν μπορούσε να καλύψει ούτε τα βασικά, και η απάντηση στο ερώτημα του "τι μπορώ να κάνω" ήταν να πάρει... δάνειο. Πόσο, όμως, να πάρει δάνειο ένα ηλικιωμένο ζευγάρι 80 ετών; Δύο άνθρωποι που, μαζί με τα παιδιά τους, έμεναν σε ένα μαγαζί για μήνες, μην μπορώντας να εξασφαλίσουν το ενοίκιο;
Στην ίδια μοίρα βρίσκεται και ο Γιώργος Ευθυμιάδης. Εκείνος παρέμεινε στο σπίτι του, παρόλο που ακόμα δεν έχει λάβει ούτε 1€. Η οικία του είχε πλημμυρίσει, όπως και τα συρτάρια του, τώρα από τα χαρτιά που του ζητούν ανά διαστήματα να προσκομίσει. Παρότι έχουμε ακούσει πολλές φορές ότι στους πλημμυροπαθείς το ρεύμα δεν κόβεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κύριος Γιώργος μας δείχνει το αποδεικτικό που άφησαν οι αρμόδιοι όταν του έκοψαν το ρεύμα. Χρωστούσε δύο μήνες, όπως μας περιέγραψε. Δεν είναι, όμως, ο μοναδικός που ακόμη δεν έχει δει χρήματα στον λογαριασμό του. Κι άλλοι κάτοικοι πρωταγωνιστούν στην ίδια δραματική ιστορία...
Πιο κάτω, είδαμε και τον ποταμό Ενιπέα. Ελπίζω τουλάχιστον να ήταν το σωστό σημείο, γιατί είχαμε διαβάσει πως πλέον είχε καθαριστεί. Η εικόνα που αντικρίσαμε, όμως, ήταν εντελώς διαφορετική.
Στο βίντεο θα ακούσετε και θα δείτε ιστορίες ανθρώπων που, έστω και στιγμιαία, λύγισαν, αλλά σηκώθηκαν ξανά. Πήραν χρώματα ελπίδας και προσπάθησαν να ασπρίσουν τις μαύρες στιγμές που αντάμωσαν...