Ευρωπαϊκό συνέδριο για τα εξαφανισμένα παιδιά, στην Αθήνα, από «Το Χαμόγελο του Παιδιού»

Συνδιοργανωτές είναι η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία για τα Εξαφανισμένα Παιδιά-«Missing Children Europe» και «Το Χαμόγελο του Παιδιού», ενώ ανάμεσα στους ομιλητές, εκτός από τους προέδρους των οργανισμών, είναι και στελέχη του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, του Λιμενικού και της Πυροσβεστικής.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το «Χαμόγελο του Παιδιού», μέσα στο πρώτο 6μηνο του 2024 υπήρξαν 121 αιτήματα για την υποστήριξη ερευνών αναζήτησης εξαφανισθέντων 112 παιδιών, αριθμός αυξημένος κατά 14,28 % σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2023. Επί της ουσίας, όπως ανέφερε και σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του Χαμόγελου, Κώστας Γιαννόπουλος «ένας άνθρωπος χάνεται κάθε ημέρα, είτε είναι ενήλικος, είτε ανήλικος».

Σύμφωνα με τα ίδια στατιστικά στοιχεία, από τα 112 παιδιά που εξαφανίστηκαν, τα 71 αφορούσαν σε φυγές εφήβων, τα 13 περιστατικά αφορούσαν σε γονικές αρπαγές, τα 18 περιστατικά αφορούσαν σε ανησυχητικές εξαφανίσεις ανηλίκων, 6 περιπτώσεις αφορούσαν σε εξαφανίσεις ασυνόδευτων ανηλίκων, 3 παιδιά έπεσαν θύματα αρπαγής από τρίτο πρόσωπο και 1 παιδί εξαφανίστηκε εξαιτίας σεξουαλικής διαδικτυακής εκμετάλλευσης (grooming).

Ανάμεσα στα παιδιά που εξαφανίζονται, όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία του «Χαμόγελου του Παιδιού», σε ποσοστό 70,53% (79 παιδιά) είναι άτομα εφηβικής ηλικίας, τα περισσότερα από τα οποία κορίτσια (ποσοστό 67,08%, δηλαδή 53 παιδιά). Ως προς τις αιτίες εξαφάνισης, τα περισσότερα παιδιά έφυγαν εξαιτίας των σχέσεων μέσα στην οικογένεια (32 παιδιά), για άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους (26 παιδιά) ενώ 24 παιδιά εξαφανίστηκαν για λόγους που σχετίζονται με το άλλο φύλο.

Ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού» Κώστας Γιαννόπουλος μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ σημείωσε πως αυτό το Ευρωπαϊκό Συνέδριο «είναι μια συνεχιζόμενη προσπάθεια εδώ και πολλά χρόνια, όπου το ”Χαμόγελο του Παιδιού” έχει παίξει σημαντικό ρόλο».

«Συνδιοργανωτές και συνιδρυτές μιας πολύ σημαντικής ομοσπονδίας που λέγεται ”Missing children in Europe” που μετά από κάποιες παθογένειες χωρών, ευρωπαϊκών και της Ελλάδας, αποφασίστηκε να οργανώσουμε την συνεργασία, τη συνέργεια των αρχών, που έχουν τον κύριο ρόλο με την κοινωνία. Την κοινωνία, η οποία πρέπει να συμμετέχει στα προβλήματα, αλλά οργανωμένα, όχι έτσι άτσαλα ανοργάνωτα. Μετά από τόσα χρόνια, έχοντας συμβάλει πολύ στα δεδομένα της Ευρώπης, το συνέδριο και η συνάντηση του διοικητικού συμβουλίου και της γενικής συνέλευσης, γίνεται στην Ελλάδα» προσέθεσε ο κ. Γιαννόπουλος και επισήμανε:

«H Ελλάδα έχει παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό που λέμε συνεργασία της κοινωνίας με τους θεσμούς επιβολής του νόμου. Γιατί δεν είναι μόνο η Αστυνομία, είναι και το Λιμενικό και η Πυροσβεστική στον τομέα της εξαφάνισης, έρευνας και διάσωσης. Είναι και άλλοι φορείς που δεν είναι στην πρώτη γραμμή. Το 116000 είναι η Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα παιδιά, ιδέα της Ελλάδας, ιδέα του ”Χαμόγελου” και προσωπική, που όμως αγκαλιάστηκε από όλη την Ευρώπη και σε όλη την Ευρώπη αυτή τη στιγμή το 116000 η γραμμή για τις εξαφανίσεις των παιδιών, είναι πραγματικότητα. Εδώ λοιπόν είμαστε υπερήφανοι γιατί μοιραζόμαστε καταστάσεις δύσκολες. Δεν χρειάζεται να πέφτουμε σε καταστροφές τέτοιες, να χάνουμε τις ζωές παιδιών για να ξυπνάμε σαν κοινωνία.

Γι΄αυτό τον λόγο λοιπόν οργανωνόμαστε καλύτερα, μιλάμε μεταξύ μας, έχουμε σύμφωνο συνεργασίας με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, μας σέβονται οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής και τους σεβόμαστε και φτάσαμε σε ένα αποτέλεσμα να αποτελούμε -να μιλήσω για την Ελλάδα-, πρότυπο στα ευρωπαϊκά και στα διεθνή δεδομένα με τεχνολογίες και δυνατότητες που μας έχει προσφέρει η ελληνική κοινωνία, οι ελληνικές εταιρίες που υπηρετούν τις ανάγκες τις τεχνολογικές. Τα παιδιά που δηλώνουν αυτοκτονία -και έχουμε τρία παιδιά κάθε τέσσερις ημέρες που δηλώνουν αυτοκτονικό ιδεασμό και έχουν κάνει απόπειρα- αν δεν ήταν το Ηλεκτρονικό Έγκλημα της Αστυνομίας, εμείς τώρα θα κάναμε ευχές. Πρέπει σαν κοινωνία να πάρουμε τη λύση στα χέρια μας. Έχουμε βρει τη λύση, πως λύνεται η βία και το μπούλινγκ, μέσα στα πλαίσια τα ευρωπαϊκά. Εάν λοιπόν καταφέρουμε και υλοποιήσουμε σε γενικότερο επίπεδο αυτή την προσπάθεια, θα έχουμε αποτέλεσμα, εάν περιμένουμε από το ”panic button” να λυθούν τα προβλήματα της κοινωνίας, το έχουμε χάσει».