ΡΕΠΟΡΤΑΖ NEWSBOMB.GR
Αστυνομικός της Βουλής: Πώς εξηγείται η σιωπή της μάνας – Ειδικός εξηγεί
Συγκλονίζουν οι αποκαλύψεις για τη φρίκη που ζούσε η σύζυγος και συνάδελφος του 45χρονου αστυνομικού, ο οποίος εργαζόταν στη Βουλή. Σύμφωνα με τις καταγγελίες, τα τελευταία 8 χρόνια την ανάγκαζε με χρήση βίας να ασελγεί στα παιδιά τους ενώ ο ίδιος παρακολουθούσε ή συμμετείχε στις πράξεις, ενώ συχνά κακοποιούσε και την ίδια.
Ο δράστης φέρεται να είχε απόλυτο έλεγχο πάνω στη σύζυγό του, παρακολουθώντας το τηλέφωνό της και τους λογαριασμούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η Δρ. Μαρία Αγγελή, Δρ Εγκληματολογίας, με εξειδίκευση στην Εγκληματολογική Ψυχολογία, μίλησε στο Newsbomb.gr και σκιαγράφησε τη στάση της μητέρας καθώς και τις αιτίες της κακοποίησης από τον 46χρονο δράστη.
Η Δρ. Αγγελή ανέφερε: «Η κακοποίηση και ο βιασμός ενός παιδιού από τον ίδιο τον γονέα είναι μια πράξη ασύλληπτης φρίκης και μια βαθιά παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι, θα λέγαμε, η πιο ωμή προδοσία της ζωής. Ωστόσο, παρατηρείται σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις η στάση της μητέρας, η οποία, για διάφορους λόγους, επιλέγει να κρατήσει τη βίαιη αυτή κατάσταση κρυφή για μεγάλα χρονικά διαστήματα».
Η σιωπή της μητέρας, όπως τόνισε, δεν είναι πάντα αποτέλεσμα αδιαφορίας αλλά πολύπλοκων ψυχολογικών και κοινωνικών παραμέτρων:
«Ένας από τους κύριους λόγους για τη σιωπή της μητέρας είναι η συναισθηματική και οικονομική εξάρτηση από τον δράστη. Αυτό παρατηρείται συχνά σε γυναίκες που κακοποιούνται για χρόνια. Έρευνες δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις, η γυναίκα δεν έχει την απαιτούμενη υποστήριξη ή τα μέσα για να αποδράσει από τον κακοποιητικό κύκλο. Φοβάται ότι αν αποκαλύψει την κακοποίηση, τα παιδιά της ή ακόμη και η ίδια θα υποστούν μεγαλύτερη βία».
Επιπλέον, επισήμανε τη συναισθηματική χειραγώγηση από τον δράστη:
«Η βία και οι απειλές δημιουργούν ένα περιβάλλον τρόμου, το οποίο καθιστά δύσκολη την απόφαση του θύματος να καταγγείλει την κακοποίηση. Η ντροπή και η ενοχή ενισχύουν τη σιωπή και εμποδίζουν το θύμα να αναγνωρίσει την κατάσταση και να ζητήσει βοήθεια».
Η Δρ. Αγγελή υπογράμμισε ότι αυτή η στάση μπορεί να οδηγήσει σε νομικές συνέπειες για τη μητέρα, καθώς η μη αναφορά τέτοιων εγκλημάτων, ακόμα και υπό καθεστώς φόβου, μπορεί να θεωρηθεί συγκάλυψη.
Αιτίες της κακοποίησης
Αναλύοντας τα αίτια της κακοποίησης από τον δράστη, η Δρ. Αγγελή εξήγησε:
«Οι αιτίες είναι πολυπαραγοντικές και συχνά συνδέονται με ψυχολογικές διαταραχές, προσωπικά τραύματα και δυσλειτουργικές οικογενειακές σχέσεις. Ψυχολογικές διαταραχές όπως η ψυχοπάθεια και η αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας συνδέονται στενά με βίαιες και κακοποιητικές συμπεριφορές. Οι ψυχοπαθείς δεν διαθέτουν συναισθηματική ενσυναίσθηση, γεγονός που τους καθιστά ικανούς να διαπράττουν εγκλήματα χωρίς τύψεις».
Η ειδικός ανέφερε ότι η κακοποίηση συχνά βασίζεται στη δυσλειτουργική οικογενειακή δυναμική: «Τα άτομα που μεγαλώνουν σε περιβάλλοντα κακοποίησης είναι πιο πιθανό να αναπαράγουν αυτές τις συμπεριφορές ως ενήλικες, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Η έλλειψη συναισθηματικής υποστήριξης και η αναπαραγωγή αρνητικών προτύπων συμπεριφοράς ενισχύουν αυτή την τάση».
Η σεξουαλική διαστροφή και η αντικοινωνική συμπεριφορά αποτελούν επίσης καθοριστικούς παράγοντες: «Ο δράστης μπορεί να βλέπει τα θύματα ως αντικείμενα για την ικανοποίηση των δικών του αρρωστημένων επιθυμιών, χωρίς να αναγνωρίζει την ανθρώπινη αξία του παιδιού».
Η Δρ. Αγγελή τόνισε τη σημασία της κοινωνικής ευθύνης:
«Κάθε εγκληματική ενέργεια αιτιολογείται, αλλά δεν πρέπει ποτέ να δικαιολογείται. Στόχος μας είναι να αθωώσουμε τα παιδιά και να τους παρέχουμε έναν ασφαλή χώρο για να συνεχίσουν τη ζωή τους. Τα παιδικά τραύματα συχνά μένουν ανεξίτηλα στο χρόνο».
Σημαντική είναι η συμβολή της ψυχολογικής υποστήριξης τόσο για τη μητέρα όσο και για τα παιδιά: «Ως κοινωνία, πρέπει να αποφύγουμε τον κοινωνικό στιγματισμό, σεβόμενοι τα παιδιά. Οι φορείς που θα αναλάβουν την υπόθεση –ψυχολόγοι και παιδοψυχολόγοι– έχουν πολλή δουλειά μπροστά τους. Ας ελπίσουμε ότι τέτοια περιστατικά δε θα επαναληφθούν».
Η Δρ. Μαρία Αγγελή, Δρ Εγκληματολογίας, με εξειδίκευση στην Εγκληματολογική Ψυχολογία,