Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία - Άθλος ζωής: Δύο ιστορίες στο Newsbomb.gr
Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας ΑΜΕΑ, δύο Έλληνες αθλητές ΑΜΕΑ, ο Μάκης Καλαράς και ο Γιάννης Πρώτος, μίλησαν στο Newsbomb.gr για τις προσωπικές τους εμπειρίες και τα μηνύματά τους.
Τους συναντήσαμε καθώς κατευθύνονταν στο γυμναστήριο για την προπόνησή τους, γεμάτοι ενέργεια και θετική διάθεση. Ο Μάκης Καλαράς και ο Γιάννης Πρώτος, δύο αθλητές που παρά τις δυσκολίες έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν τα εμπόδια της καθημερινότητας, μοιράστηκαν μαζί μας τις σκέψεις και τις εμπειρίες τους.
«Η προπόνηση είναι για εμάς τρόπος ζωής», μας είπε ο Μάκης, ενώ ο Γιάννης πρόσθεσε: «Η προσβασιμότητα στο χώρο μας βοηθά να εστιάζουμε στους στόχους μας χωρίς να σκεφτόμαστε τα εμπόδια».
«Είμαστε δύο άτομα με διαφορετικές αναπηρίες. Εγώ, για παράδειγμα, βρίσκομαι σε αμαξίδιο λόγω ενός ατυχήματος, ενώ ο φίλος μου έχει μειωμένη όραση. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, επειδή έχω επισκεφτεί πολλά σχολεία και έχω μιλήσει σε διάφορους χώρους, προσπαθούμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για τα ζητήματα της αναπηρίας, είπε αρχικά ο Μάκης Καλαράς.
«Νιώθω ανάπηρος μόνο όταν συναντώ εμπόδια, όταν δεν μπορώ να παρκάρω, όταν δεν υπάρχει ράμπα, ή όταν οι ράμπες είναι κατειλημμένες. Αν η κοινωνία είχε την παιδεία να κάνει μικρές παραχωρήσεις – όπως το να μην κλείνει τις ράμπες ή να παρκάρει λίγο πιο μακριά, η ζωή μας θα ήταν πολύ πιο εύκολη. Θα ήθελα να τονίσω ότι η αναπηρία μπορεί να μειωθεί, όχι ως προς το σώμα, αλλά ως προς τις δυσκολίες που μας επιβάλλει η κοινωνία. Πραγματικά, με λίγο περισσότερη κατανόηση και παιδεία, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα για όλους μας», πρόσθεσε.
Από την πλευρά του, ο Γιάννης Πρώτος, αθλητής με μειωμένη όραση, δήλωσε:
«Εγώ θα ήθελα να προσθέσω ότι συμφωνώ με τον Μάκη. Οι δυσκολίες είναι πολλές και δεν αφορούν μόνο τα άτομα σε αμαξίδιο. Υπάρχουν και μη ορατές αναπηρίες. Για παράδειγμα, εγώ χρειάζομαι υποστήριξη σε διάφορες καταστάσεις, αλλά επειδή περπατάω, συχνά δεν αντιλαμβάνονται ότι χρειάζομαι βοήθεια».
«Πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τα δικαιώματα όλων. Να μη σταθμεύουμε σε ράμπες, να μην αφήνουμε αντικείμενα στα πεζοδρόμια. Ακόμα και σε δημόσιες υπηρεσίες, πολλές φορές δεν αναγνωρίζουν τις κάρτες αναπηρίας. Χρειάζεται ενημέρωση και ευαισθητοποίηση σε όλα τα επίπεδα», συμπλήρωσε.
Ο Μάκης Καλαράς μοιράστηκε και την ιστορία του, λέγοντας: «Το ατύχημά μου έγινε το 1994, όταν ήμουν 17 χρονών. Ήμουν παιδί τότε, γεμάτο ενέργεια, και οδηγούσα μηχανάκι. Έκτοτε, η ζωή μου άλλαξε. Όμως, προσπάθησα να την εξελίξω θετικά. Με καλή ψυχολογία, υποστήριξη από φίλους, και με μια νοοτροπία που εστιάζει στη λύση των προβλημάτων, μπόρεσα να συνεχίσω».
Από την πλευρά του ο Γιάννης Πρώτος πρόσθεσε: «Εγώ γεννήθηκα με μειωμένη όραση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η έλλειψη σωστής υποδομής και ενημέρωσης. Δεν υπάρχουν αρκετά κέντρα αποκατάστασης, και οι δημόσιοι χώροι δεν είναι προσβάσιμοι. Αλλάζοντας την κοινωνική νοοτροπία και βελτιώνοντας την προσβασιμότητα, τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα».
Όσο για το μήνυμά τους για τη σημερινή ημέρα ο Μάκης τόνισε: «Το μήνυμα είναι απλό, να βγούμε όλοι έξω. Να δείξουμε στην κοινωνία ότι υπάρχουμε και έχουμε ανάγκες. Όταν ένας ανάπηρος μένει στο σπίτι, οι άλλοι δεν βλέπουν τις δυσκολίες και δεν καταλαβαίνουν τη σημασία της προσβασιμότητας. Πρέπει, λοιπόν, εμείς οι ίδιοι να κάνουμε το πρώτο βήμα, όσο δύσκολο κι αν είναι».
Ο Γιάννης υπογράμμισε: «Να ενημερώσουμε τον κόσμο. Να μην φοβόμαστε να διεκδικήσουμε αυτό που μας αξίζει. Μόνο έτσι η κοινωνία θα γίνει πιο συμπεριληπτική».