Ηλεία: Ο μικρός Αλέξανδρος νίκησε τον καρκίνο και έφερε τη «Φλόγα» της ελπίδας

Ο Σταύρος Δαρζέντας και η Αγγελική Τσουκαλά, από τον Πύργο, αποτελούν σήμερα παράδειγμα προς μίμηση, για τη δύναμη που έδειξαν για να στηρίξουν το παιδί τους που έπασχε από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία τύπου Β.

Δεν ήταν όμως μόνο ο Αλέξανδρος που βίωνε το συναίσθημα της απομάκρυνσης από την οικογενειακή θαλπωρή. Ήταν και ο μεγαλύτερος αδελφός του, Κωνσταντίνος – Ραφαήλ, που έπρεπε να παραμείνει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα μακριά από τους γονείς και τον αδελφό του. Όπως αναφέρουν ο Σταύρος και η σύζυγός του Αγγελική, στην εφ. Πατρίς, δύο χρόνια μετά την μεγάλη μάχη που έδωσαν όλοι τους, με το άκουσμα από τους γιατρούς ότι το παιδί τους, ο τρίχρονος τότε Αλέξανδρος, έπασχε από αυτή τη νόσο, βρέθηκαν μαζί με τον 5χρονο Κωνσταντίνο – Ραφαήλ, τον πρώτο γιο τους, στο κενό σύμφωνα με το patrisnews.com.

Δίπλα τους από την πρώτη στιγμή η Φλόγα, ο Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια που «αγκαλιάζει» χιλιάδες οικογένειες σε όλη την Ελλάδα, που συμπαραστέκεται στα παιδιά που νοσούν από καρκίνο, που αγωνίζεται για την καλύτερη ιατρική, ψυχική και κοινωνική φροντίδα τους και που από την πρώτη στιγμή μοιράζεται τους φόβους και τις αγωνίες τους.

Η Φλόγα στην Ηλεία

Τουλάχιστο 400 παιδιά διαγιγνώσκονται με νεοπλασματική ασθένεια κάθε χρόνο στην Ελλάδα, όπως αποκαλύπτει στην εφ. Πατρίς, ο Σταύρος Δαρζέντας, που εκπροσωπεί τον Σύλλογο στην Ηλεία. Η ενεργοποίηση του συλλόγου «Φλόγα» στον Νομό, ήρθε αφού ο μικρός Αλέξανδρος χρειάστηκε να μετακινηθεί στην Αθήνα, να νοσηλευτεί και να παραμείνει εκεί, μακριά από όλα όσα ήξερε και ζούσε, στο σπίτι του στον Πύργο. Να αφήσει το σχολείο, να αφήσει τους φίλους του, τους παππούδες και να βρεθεί σε ένα νέο -αποστειρωμένο- περιβάλλον που θα τον βοηθούσε στην ίασή του. Και εκεί, η Φλόγα ήταν παρούσα, προσφέροντας ένα «σπίτι μακριά από το σπίτι» στους γονείς, ψυχολογική στήριξη από εξειδικευμένους επαγγελματίες, ώστε να αντιμετωπίσουν την πίεση που συνεπάγεται η ασθένεια.

«Η Φλόγα είναι κάτι περισσότερο από ένας σύλλογος. Είναι μια μεγάλη οικογένεια που βρίσκεται δίπλα σε κάθε παιδί με νεοπλασματική ασθένεια και την οικογένειά του. Από τη στιγμή της διάγνωσης, δεν νιώθεις ποτέ μόνος, γιατί ξέρεις ότι έχεις ανθρώπους δίπλα σου που νοιάζονται πραγματικά. Η στήριξη που μας παρείχε ήταν ανεκτίμητη, τόσο πρακτικά όσο και συναισθηματικά», αναφέρει ο κ. Δαρζέντας και τονίζει πως η Φλόγα έχει συμβάλει στην αναβάθμιση του εξοπλισμού στα παιδιατρικά ογκολογικά τμήματα και στην αγορά πρωτοκόλλων θεραπείας, ενώ χρηματοδοτεί για να προσλαμβάνονται γιατροί, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι και άλλες ειδικότητες που είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των παιδιών, εξασφαλίζοντας ότι λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα.

Μήνυμα Ελπίδας

«Θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ελπίδας σε κάθε οικογένεια που περνά μια παρόμοια δοκιμασία», αναφέρει ο κ. Δαρζέντας έχοντας πλέον στο σπίτι τους στον Πύργο και τα δύο του παιδιά, τον Αλέξανδρο που επέστρεψε νικητής και τον Κωνσταντίνο – Ραφαήλ που κι αυτός, στάθηκε «βράχος» απέναντι στις αντιξοότητες που χρειάστηκε να ζήσει σε αυτή την τρυφερή του ηλικία.

«Η διάγνωση της ασθένειας του Αλέξανδρου ήταν ένα σοκ για όλη την οικογένεια. Εκτός από τον ίδιο, επηρεάστηκε βαθιά και ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Κωνσταντίνος Ραφαήλ. Τότε, 5 ετών, βρέθηκε ξαφνικά μακριά από εμάς, να μένει για 9 μήνες με τη γιαγιά του, σε μια τόσο ευαίσθητη ηλικία που έχει ανάγκη από την παρουσία και την ασφάλεια των γονιών του. Αυτή η απόσταση τον στέρησε από τη στήριξή μας και μας στέρησε από εκείνον. Όταν νοσεί ένα παιδί, νοσεί ολόκληρη η οικογένεια. Ο πόνος, το άγχος και οι αλλαγές επηρεάζουν όλους τους γονείς που προσπαθούν να μοιραστούν μεταξύ του νοσοκομείου και του σπιτιού, τα αδέλφια που ζουν την απομάκρυνση, ακόμα και την ευρύτερη οικογένεια. Παρόλα αυτά, προσπαθήσαμε να του δώσουμε να καταλάβει πως αυτή η περίοδος, όσο δύσκολη και αν ήταν, είχε έναν στόχο: να γίνει καλά ο αδελφός του. Δεν θα ξεχάσω κάθε φορά που μιλούσαμε με τον Κωνσταντίνο-Ραφαήλ και μας έλεγε: Υπομονή θα περάσει και ήταν και αυτός τόσο μικρός», αναφέρει με συγκίνηση από την πλευρά της η μητέρα του Αλέξανδρου, Αγγελική Τσουκαλά.