Δήλωση προέδρου ΔΣΑ για την επίσκεψη της Τρόικας στο ΣτΕ
Μία μόλις ημέρα μετά την ομιλία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Αντώνη Ρουπακιώτη, μέσω της οποίας διακηρύχθηκε – μεταξύ άλλων – από τα πλέον αρμόδια, σε θεσμικό επίπεδο, χείλη η πίστη στη συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης ως θεσμού, η επίσκεψη της «τρόικας» στο Συμβούλιο της Επικρατείας και η άμεση παρέμβασή της στα εσωτερικά της λειτουργίας του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου, ήλθαν να κλονίσουν για ακόμα μια φορά το νομικό – και μη – κόσμο της χώρας.
Τονίζουμε για ακόμα μία φορά πως είναι αδιανόητο οι ταμειακές δυσχέρειες της Ελλάδας και η εξ αυτών αναγωγή ορισμένων εξωθεσμικών παραγόντων σε κρατικούς δανειστές να αποτελούν την πρόφαση για ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις στη λειτουργία συνταγματικά ανεξάρτητων και διαχρονικά ακηδεμόνευτων θεσμών, όπως είναι η Δικαιοσύνη. Πολλώ δε μάλλον, είναι πρωτόγνωρο ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί να καθίστανται «απολογούμενοι» έναντι δημοκρατικά ανομιμοποίητων παραγόντων που, ως αυτόκλητοι κομιστές δήθεν σωτήριων λύσεων και μεταρρυθμίσεων, ζητούν εξηγήσεις για την ταχύτητα και την εν γένει πορεία της απονομής της Δικαιοσύνης στη χώρα.
Σε κάθε περίπτωση, ευελπιστώντας να μην επαναληφθούν στο μέλλον ανάλογες ωμές και κατάφωρες παρεμβάσεις στο έργο της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης απ’ όπου και αν αυτές προέρχονται, οφείλουμε να επισημάνουμε πως το έργο της απονομής του δικαίου στη χώρα εμφανίζει – σε επίπεδο διοικητικής δικαιοσύνης – σημαντικές καθυστερήσεις, με ευθύνη κυρίως της Πολιτείας και της πάγιας πρακτικής της να ασκεί, ασυλλόγιστα και δίχως μέτρο, κάθε προβλεπόμενο ένδικο μέσο. Πλήρως ενδεικτικά της κατάστασης αυτής είναι τα στοιχεία που παρέθεσε κατά την ομιλία του στο Κοινοβούλιο ο Υπουργός κ. Αντώνης Ρουπακιώτης, σύμφωνα με τα οποία στο 2ο Τμήμα του ΣτΕ κατατέθηκαν το 2009 από την πλευρά του κράτους 808 αναιρέσεις, ενώ το 2010 ο αριθμός των αναιρέσεων ανήλθε στις 2.184. Και όλα αυτά την ίδια στιγμή κατά την οποία επιχειρείται συστηματικά να περιοριστεί η άσκηση ενδίκων βοηθημάτων και μέσων από την πλευρά του πολίτη μέσω υπέρογκων αυξήσεων στο κόστος των απαιτούμενων παραβόλων, κατά τρόπο που ισοδυναμεί με συνταγματικά ανεπίτρεπτη δυσχέρανση του δικαιώματος πρόσβασής του στη Δικαιοσύνη και με φαλκίδευση των σχετικών δικαιωμάτων του.
Εκφράζουμε εκ νέου την προσήλωσή μας στις συνταγματικές προβλέψεις για την ανεξαρτησία των κρατικών λειτουργιών και αρνούμαστε να νομιμοποιήσουμε εκτροπές που ενδεχομένως να λάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις στο άμεσο μέλλον. Οι Έλληνες Δικαστές δεν χρειάζονται υποδείξεις αναφορικά με την άσκηση των καθηκόντων τους. Από την άλλη πλευρά, φρονούμε πως είναι ώριμες οι συνθήκες – ενόψει και της παρούσας συγκυρίας – να ενεργήσουν με αρκετή δόση αυτοκριτικής, αναλογιζόμενοι και τις δικές τους ευθύνες αναφορικά με την ανάσχεση των αναπτυξιακών προσπαθειών που καταβάλλει η χώρα, οι οποίες πολλές φορές εγκλωβίζονται σε γρανάζια γραφειοκρατίας, βραδυπορίας και τυπολατρίας.