«Μίσος στους δρόμους» - Διεθνής έκθεση για την ξενοφοβία στην Ελλάδα
Η έκθεση τιτλοφορείται ως «Μίσος στους δρόμους. Η ξενοφοβική βία στην Ελλάδα» και είναι 92 σελίδες οι οποίες βασίζονται σε μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα του ρατσισμού. Είναι προϊόν επιτόπιας έρευνας και πρόκειται για μια ανάλυση για τον τρόπο με τον οποίο η πολιτική εξουσία αντιμετωπίζει τέτοια περιστατικά.
Στην έκθεση αναφέρεται πως παρά την κλιμάκωση της ρατσιστικής βίας στη χώρα μας, η δημόσια διοίκηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα κρούσματα με αποτελεσματικό τρόπο.
Σε δηλώσεις της η ερευνήτρια της οργάνωσης, Τζούντιθ Σάδερλαντ, τόνισε: «Άτομα, προερχόμενα από εμπόλεμες ζώνες, αποφεύγουν να κυκλοφορήσουν το βράδυ στην Αθήνα, λόγω του φόβου ότι θα δεχθούν επίθεση. Η οικονομική κρίση και η μετανάστευση δεν δικαιολογούν την αποτυχία της Ελλάδας να αντιμετωπίσει τη βία, που διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό».
Για να πραγματοποιηθεί η έρευνα, 59 άτομα, όλα θύματα ρατσιστικών επιθέσεων έδωσαν συνέντευξη στην οργάνωση. Στην έκθεση αναφέρεται πως η πλειοψηφία των επιθέσεων έγινε από ομάδες ατόμων που φορούσαν κράνη και μαύρα ρούχα. Οι δράστες χτυπούν τα θύματά τους με μπουκάλια ή μαχαίρια και στη συνέχεια επιβιβαζόμενοι σε μηχανές, εξαφανίζονται.
Μάλιστα, σημαντικό στοιχείο είναι πως οι Αρχές σε πολλές περιπτώσει αποθαρρύνουν τα θύματα από το να καταγγείλουν τις επιθέσεις, τονίζοντας πως αν δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τους δράστες, δεν θα έχουν αποτελέσματα. Επίσης, με την αφορμή πως θα κρατηθούν στο τμήμα, πολλά από τα θύματα μεταπείστηκαν και δεν έκαναν καταγγελία της επίθεσης που δέχθηκαν.
Από την έκθεση προέκυψε μάλιστα, πως μια υποψήφια με το κόμμα της Χρυσής Αυγής, συμμετείχε στην επίθεση κατά του Άλι Ραχμί. Η οργάνωση θεωρεί εντελώς αναξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία για τις ρατσιστικές επιθέσεις στη χώρα μας, ενώ καλεί την Ευρώπη να αναλύσει το φαινόμενο της ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Στόχος της έκθεσης σύμφωνα με τους ανθρώπους του οργανισμού είναι να λειτουργήσει αποτελεσματικά το σύστημα της αστυνομίας και της δικαιοσύνης. κριτική χωρίς την προσφορά τεχνικής και οικονομικής βοήθειας δεν αποδίδει. Το σύστημα πρέπει να ενδυναμωθεί, για να αντιμετωπίσει τα περιστατικά ρατσιστικής βίας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται.