Πεθαίνει ο Πλάτανος του Ιπποκράτη!
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του διανύει ο Πλάτανος του Ιπποκράτη στην Κω, όπως διαβάζουμε στο Rodosalarm. . Ύστερα από πολλούς αιώνες ζωής οι ειδικοί εκτιμούν ότι δεν μπορεί πλέον να ζήσει παραπάνω από 20 – 25 χρόνια! Και δυστυχώς θεραπεία δεν υπάρχει. Είναι ένας θάνατος εξ αιτίας βαθέως γήρατος.
Ο πλάτανος του Ιπποκράτη αποτελεί ιστορικό αξιοθέατο το οποίο επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι από την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Επίσης πολλοί είναι ειδικά οι γιατροί, απ' όλο τον πλανήτη, που έρχονται στην Κω για να δουν και να θαυμάσουν τον πλάτανο στην σκιά του οποίου δίδασκε ο πατέρας της Ιατρικής επιστήμης, ο Ιπποκράτης.
Το είδος του πλατάνου είναι Πλάτανος ο ανατολικός (Platanus orientalis L.) και η ηλικία του, αν και δεν έχει επακριβώς καθοριστεί, θεωρείται ότι υπερβαίνει τα 2.300 χρόνια. Η διάμετρος κορμού, στη βάση του, είναι 4,70 μέτρα και η περίμετρός του 10,50 μέτρα. Το εγκάρδιο ξύλο του κορμού και των μεγάλων σε ηλικία κλάδων, με την πάροδο των αιώνων, έχει σαπίσει από προσβολές διαφόρων μυκήτων και ξυλοφάγων εντόμων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μεγάλη κουφάλα στο εσωτερικό του. Έτσι ο ζωντανός κορμός έχει περιοριστεί σε έναν κατά τμήματα περιμετρικό δακτύλιο, πάχους από μηδέν (0) μέχρι δέκα με δεκαπέντε (10-15) εκατοστά. Μετά το 1975 η Δασική Υπηρεσία υπέδειξε και εφαρμόστηκαν μέτρα προστασίας, που αύξησαν την ζωτικότητα του δέντρου, σταθεροποίησαν την φθίνουσα πορεία του και την σήψη του ξύλου και από τότε το πάχος του περιμετρικού δακτυλίου άρχισε σιγά σιγά να αυξάνει. Έγινε επίσης υποστύλωση των πλάγιων κλάδων, οι οποίοι κινδύνευαν να καταρρεύσουν κάτω από την πίεση του βάρους τους και τις τάσεις που δημιουργούνται από την επίδραση των ανέμων. Τέθηκε κάτω από καθεστώς απόλυτης προστασίας ύστερα από την με αριθμό 180324/6701/30 Αυγ.1985 (ΦΕΚ 589 τ.Β 2-10-85) Απόφαση του τέως Υπουργού Γεωργίας και νυν Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία κηρύχτηκε ο "πλάτανος του Ιπποκράτη" μαζί με την γύρω από αυτόν έκταση, που είναι βιολογικά και οικολογικά αναγκαία για την αποτελεσματική προστασία του, ως Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης.