Ξεκίνησε τις διαλέξεις στο Χάρβαρντ ο Γιώργος Παπανδρέου

Θέμα των έξι διαλέξεων που θα παρουσιάσει θα είναι: «Επανασχεδιάζοντας την Ευρώπη». Οι διαλέξεις θα είναι σχεδόν εβδομαδιαίες και θα ολοκληρωθούν τον Νοέμβριο.

Ο πρώην πρωθυπουργός, σύμφωνα με τα ενημερωτικά σημειώματα του σεμιναρίου, θα επικεντρωθεί σε ζητήματα λειτουργίας της Ευρώπης, παγκόσμιας διακυβέρνησης, Δημοκρατίας πέρα από τα εθνικά σύνορα και δημιουργίας παγκόσμιων Οργάνων πέρα από τα εθνικά. Ο κ. Παπανδρέου θα χρησιμοποιήσει το παράδειγμα της αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρώπη από τα θεσμικά Όργανα της ΕΕ και θα αναπτύξει σειρά απόψεών του για τη σύσταση υπερεθνικών Οργάνων, αφού, όπως υποστηρίζει, τα εθνικά Όργανα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις παγκόσμιες προκλήσεις.

Πρώτη διάλεξη

Ο κ. Παπανδρέου στην πρώτη διάλεξη, εχθές το μεσημέρι, παρουσίασε την Ευρωζώνη ως ένα πείραμα «στη διασφάλιση της ειρήνης και την πρόληψη των συνεχιζόμενων συγκρούσεων σε αυτή την ήπειρο, οι οποίες οδήγησαν σε δύο παγκοσμίους πολέμους και το Ολοκαύτωμα κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα».

Κατά των πρώην πρωθυπουργό «τα όρια αυτού του πειράματος έχουν δοκιμαστεί καθώς η χρηματοοικονομική κρίση μεταμορφώθηκε σε μια κρίση δημόσιου χρέους», όπου η Ελλάδα βρέθηκε στην κεντρική σκηνή των εξελίξεων.

Ο κ. Παπανδρέου αναρωτήθηκε αν γι' αυτές τις εξελίξεις υπεύθυνη ήταν η ελληνική κρίση ή οι ατέλειες που υπάρχουν στο σχεδιασμό της Ευρώπης ή αν η παγκόσμια κρίση στην πραγματικότητα είναι μια πολύ ευρύτερη κρίση των βιομηχανικών οικονομιών.

Για να δώσει απάντηση, σύμφωνα με ενημερωτικό δελτίο του προγράμματος, χρησιμοποίησε την προσωπική του εμπειρία γύρω από την ελληνική κρίση χρέους και τις αποφάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο πρώην πρωθυπουργός είχε την πρόθεση να συνδέσει το τι συμβαίνει στην Ευρώπη με ευρύτερα ζητήματα πουν σχετίζονται με συνεχείς αντιπαραθέσεις στις ΗΠΑ.

Στο ενημερωτικό των διαλέξεων έδωσε τρεις ερωτήσεις προς συζήτηση:

- Είναι πραγματικά μια κρίση δημόσιου χρέους, ή υπάρχει κάτι που υπολείπεται;

- Σχετίζεται η ευρωπαϊκή εμπειρία με τις ΗΠΑ;

- Σχετίζεται η εμπειρία των ΗΠΑ με την ΕΕ;