Μ. Πατσά: H συνέντευξη του μοντέλου που έσβησε από λευχαιμία

Η Μαρία είχε μιλήσει τον Ιανουάριο του 2012 στην εφημερίδα "Espresso" λέγοντας όσα είχε βιώσει τον τελευταίο καιρό:

«Ανοιξέ μου το παράθυρο να πέσω για να λυτρωθώ. Δεν αντέχω άλλο. Αυτό δεν είναι ζωή.» Λόγια που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ η Μαρία Πατσά. Πολύ περισσότερο η μητέρα της, βλέποντας τη νεαρή να πονά και να δίνει τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής της. «Ηξερα πως θα γίνω καλά. Θεωρούσα πως ήταν πολύ άδικο να φύγω τόσο νέα και με αυτόν τον τρόπο. Ετσι είπα την εξής φράση μέσα μου και η ψυχολογία μου άλλαξε μεμιάς: "Αφού δεν μπορείς να αλλάξεις τον θάνατο, αγνόησέ τον"» εξομολογείται.

Η Μαρία Πατσά περιγράφει την ιστορία της: «Εβγαλα δύο κοκκινίλες στο σώμα μου, χωρίς κανένα άλλο σύμπτωμα και για δύο ημέρες ένιωθα πολύ κουρασμένη. Ολοι μου έλεγαν, μια και ήταν χειμώνας, ότι σίγουρα είχα κρυολογήσει. Ευτυχώς που πήγα αμέσως για γενικές εξετάσεις αίματος γιατί, απ' ό,τι μου είπαν οι γιατροί, αν αργούσα άλλες δύο μέρες, θα ήταν τόσο δύσκολα τα πράγματα που πιθανόν να κινδύνευε ακόμη και η ζωή μου».

«ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ, ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ»

- Τώρα που ξεπέρασες τη μεγάλη περιπέτεια με την υγεία σου, φαντάζομαι θα είναι πιο εύκολο για σένα να μιλήσεις γι' αυτό.

Δεν ήθελα να βγει το θέμα της υγείας μου προς τα έξω πριν το ξεπεράσω. Υπάρχει και κακός κόσμος, που μπορεί να πει ότι το κάνω απλώς και μόνο για διαφημιστικούς λόγους. Το ήξεραν μόνον κάποιοι φίλοι μου και το κράτησαν εφτασφράγιστο μυστικό.

- Τι ακριβώς συνέβη;

Πριν από περίπου ένναν χρόνο πέρασα ένα μεγάλο στρες. Για δύο ημέρες ένιωθα φοβερή ατονία και έτσι αναγκάστηκα να κάνω γενικές εξετάσεις αίματος. Οι γιατροί μού ανακοίνωσαν πως είχαν ανέβει πολύ τα λευκά αιμοσφαίρια και πως έπασχα από λευχαιμία. Αρνιόμουν να το πιστέψω. Ελεγα «αποκλείεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο, έχετε κάνει λάθος στις εξετάσεις». Εκείνοι μου απάντησαν: «Τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα αλλά, αν το πιστέψεις, θα γίνεις καλά».

- Πώς αντιμετωπίστηκε η ασθένειά σου από τους θεράποντες ιατρούς;

Αμέσως μόλις οι γιατροί διέγνωσαν ότι πάσχω από λευχαιμία, ξεκίνησαν και οι χημειοθεραπείες. Βεβαίως, το σωτήριο ήταν ότι το ανακάλυψα νωρίς. Η θεραπεία διήρκησε επτά μήνες και περιελάμβανε χημειοθεραπείες επί καθημερινής βάσεως και πάρα πολλά φάρμακα: κορτιζόνες, αντιφλεγμονώδη, τα πάντα. Ημουν συνεχώς όλο αυτόν τον καιρό σε ένα κρεβάτι και υπέφερα από τους πόνους. Υπήρχαν στιγμές που έλεγα στη μητέρα μου «άνοιξέ μου το παράθυρο να πέσω για να λυτρωθώ. Δεν αντέχω άλλο. Αυτό δεν είναι ζωή».

- Πώς ήταν η ψυχολογία σου γενικότερα;

Στην αρχή, όταν μου ανακοίνωσαν οι γιατροί τα αποτελέσματα των εξετάσεων, κόντεψα να τρελαθώ. Ομως με τον καιρό βρήκα το κουράγιο να υπομείνω όλη αυτήν την κατάσταση...

- Ποιοι άνθρωποι σε στήριξαν;

Αυτοί που με στήριξαν απόλυτα ήταν η οικογένειά μου και κυρίως η αδελφή μου, που δεν έλειψε ούτε λεπτό από το πλάι μου. Ηταν εκεί ακόμη και στις πιο επώδυνες εξετάσεις, όταν απορροφούσαν υγρό από τα κόκαλα, μια πολύ δύσκολη διαδικασία.

- Θέλεις να ευχαριστήσεις κάποιους;

Πέρασα πάρα πολύ δύσκολα, όμως τώρα όλα έχουν τελειώσει, σαν ένα κακό όνειρο της νύχτας που σβήνει το πρωί. Είμαι περήφανη για τον εαυτό μου, που κατάφερα να ξεπεράσω αυτήν τη δύσκολη δοκιμασία. Ευχαριστώ όλους όσοι ήταν δίπλα μου, όσο βέβαια άντεξαν ο καθένας, και πάνω απ' όλους την αδελφή μου, η οποία δεν έφυγε λεπτό από το πλευρό μου...

- Πιστεύεις ότι νίκησες τον θάνατο χάρη στη θετική ενέργειά σου;

Πιστεύω ότι αρρώστησα από την κακή ψυχολογία μου, επειδή άφησα το στρες να με καταβάλει. Από την άλλη, οι θετικές σκέψεις ήταν αυτές που με γιάτρεψαν. Δεν έχασα ούτε στιγμή το κουράγιο μου. Δεν πίστεψα ποτέ ότι θα πεθάνω, γιατί πιστεύω στον Θεό. Πήγαινα συνέχεια στον Αγιο Εφραίμ για να προσευχηθώ.

Επαιξε στην "Πολυκατοικία"

Η Μαρία Πατσά ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια να ασχολείται με το μόντελιγνκ και πάλεψε για να χτίσει την καριέρα της στον χώρο του θεάματος. Αν και ξεκίνησε ως μοντέλο, έχοντας στο ενεργητικό της και αρκετές αισθησιακές φωτογραφήσεις, ο κυρίαρχος στόχος της ήταν η υποκριτική. Και τα κατάφερε, αφού σήμερα είναι απόφοιτος δραματικής σχολής και έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές σειρές. Την είδαμε σε έναν μικρό ρόλο στην «Πολυκατοικία», έκανε την ψυχολόγο-κοινωνική λειτουργό, αλλά και στο σίριαλ «Για την Αννα».

Αυτό το διάστημα η Μαρία δοκιμάζει την τύχη της σε διαδικτυακή εκπομπή, σε συνεργασία με το μοντέλο-ηθοποιό Εύη Μαυρίκη. Οι δυο τους θα παρουσιάζουν το μαγκαζίνο «Say Yes», το οποίο θα προβάλλεται κάθε Δευτέρα από γνωστό blog με μεγάλη επισκεψιμότητα.

Η εκπομπή θα περιλαμβάνει προτάσεις διασκέδασης, συνεντεύξεις διασήμων, νέα από τον χώρο της showbiz και πολλά δώρα! Ηδη έγιναν τα γυρίσματα για το τρέιλερ και η πρεμιέρα αναμένεται τον Φεβρουάριο.

ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ Η ΑΟΡΑΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΣΠΡΩΞΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Η Μαρία Πατσά είχε κακά προαισθήματα. Θυμάται τις ημέρες πριν από τη διάγνωση, όταν έβγαλε δύο απλές κοκκινίλες στο σώμα της και δεν μπορούσε να ησυχάσει: «Είχα πάει πριν σε δερματολόγο και μόλις είδε τις κοκκινίλες, απλώς μου έδωσε μια κρέμα λέγοντάς μου ότι δημιουργήθηκαν από άγχος. Ωστόσο, μέσα μου κάτι μου έλεγε να πάω σε νοσοκομείο. Δεν μπορούσα να το εξηγήσω αυτό. Αισθανόμουν σαν να με έσπρωχνε μια αόρατη δύναμη. Εβλεπα πολύ άσχημα όνειρα εκείνο το διάστημα. Μάλιστα, ένα βράδυ είδα στον ύπνο μου πως απευθυνόμουν σε μια φίλη μου και της έλεγα «τώρα πρέπει να σε αφήσω γιατί έχω λευχαιμία». Οταν ξύπνησα το πρωί, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι σίγουρα δεν ήμουν καλά, για να βλέπω στον ύπνο μου πως είμαι άρρωστη και ότι θα έπρεπε να πάω να μιλήσω σε ψυχολόγο.

«Εβαζα κρέμες, έκανα μανικιούρ και γυμναστική στο νοσοκομείο»

Σήμερα η Μαρία Πατσά έχει αλλάξει τον τρόπο σκέψης της και αντικρίζει τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία: «Υστερα από όλη αυτήν τη δοκιμασία που πέρασα, βλέπω πλέον τη ζωή με άλλο μάτι. Δεν αγχώνομαι, δεν στενοχωριέμαι και αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για τη ζωή που μου χαρίστηκε. Ολα ξεπερνιούνται με τη σωστή ψυχολογία. Ακόμη και στις δύσκολες στιγμές μου, δεν έχασα το χιούμορ μου. Είπα μια φράση μέσα μου και την έκανα κανόνα: "Αφού δεν μπορείς να αλλάξεις τον θάνατο, αγνόησέ τον". Ποτέ δεν είδα τον εαυτό μου σαν άρρωστο. Εβαζα κρέμες στο νοσοκομείο, έφερνα κοπέλα και μου έκανε μανικιούρ και πεντικιούρ, διάβαζα παρά πολύ, γυμναζόμουν στο πάτωμα του νοσοκομείου και γενικότερα προσπαθούσα να έχω μια φυσιολογική ζωή. Ακόμη και με τις μεγάλες αλλαγές πάνω μου αστειευόμουν πάντα και αυτοσαρκαζόμουν».