«Όνειρο των πολιτικών η διάλυση του Δημοσίου»

Ο Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας κ. Ανδρέας Ασημακόπουλος κάνει λόγο για στοχοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων και για αξιοπρέπειες που «φαγώθηκαν» στην τηλεοπτική αρένα.

Ο κ. Ασημακόπουλος επισημαίνει τις αγωνίες των Δημοσίων Υπάλληλων τονίζοντας ότι «ο Δημόσιος Τομέας δεν είναι λάφυρο κανενός και πως «η εκχώρηση των βασικών αρμοδιοτήτων του σε ιδιώτες αποτελεί μεγάλο στρατηγικό λάθος».

«Το πρόβλημα του Δημόσιου Τομέα δεν είναι ο Έλληνας Δημόσιος Υπάλληλος. Το πρόβλημα είναι η γραφειοκρατία, η πολυπλοκότητα των νόμων, η σύγχυση αρμοδιοτήτων, η παρεμβατικότητα των πολιτικών, η έλλειψη πόρων, εξοπλισμού και εκπαίδευσης, η έλλειψη οράματος, η αδυναμία διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού εντός των ίδιων των φορέων», αναφέρει στην επιστολή του ο κ. Ασημακόπουλος.

Διαβάστε αναλυτικά την επιστολή:

Η κοινωνική αλληλεγγύη ενάντια στην πολιτική του κοινωνικού αυτοματισμού

Δυστυχώς ζούμε στη χώρα της υπερβολής. Δυστυχώς μέσα από ένα καλά οργανωμένο σχέδιο ως κοινωνία οδηγηθήκαμε στην ύπνωση. Δεν έχουμε αναπτύξει τα απαραίτητα κοινωνικά αντανακλαστικά ώστε να υψώσουμε ένα τοίχο προστασίας απέναντι σε όσους επιβουλεύονται το μόχθο μας, την αξιοπρέπεια μας, τα όνειρά μας.

Πριν λίγα χρόνια για να μπορούν να νομιμοποιούν τις σάπιες πολιτικές επιλογές τους μας είχαν χωρίσει σε πράσινα, κόκκινα, μπλε καφενεία. Σήμερα για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν την ανικανότητά τους και το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, επέλεξαν να χωρίσουν την κοινωνία σε επαγγελματικές ομάδες. Και με την βοήθεια των μεγαλοεκδοτών συνέταιρων τους , εκμεταλλευόμενοι την έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης μας έχουν κάνει πρωταγωνιστές ενός πρωτόγνωρου κανιβαλισμού.

Τα τελευταία χρόνια οι υπάλληλοι του Δημόσιου Τομέα έχουν στοχοποιηθεί και έχουν κατηγορηθεί σχεδόν για τα πάντα. Από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο. Η αξιοπρέπεια τους φαγώθηκε στην τηλεοπτική αρένα και στη συνέχεια οι υπαλληλίσκοι των δανειστών που έχουν αναλάβει τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας έκαναν τα υπόλοιπα. Μέσα σε ένα καθεστώς τρόμου επιλέγοντας ένα δρόμο χωρίς προορισμό, μείωσαν αποδοχές, εγκαθίδρυσαν ένα καθεστώς ανασφάλειας με εφεδρείες, απολύσεις και δημιούργησαν ένα ρευστό περιβάλλον που διαλύει όλο το Δημόσιο Τομέα.

Ο Δημόσιος Τομέας προφανώς έχει στρεβλώσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γενικεύονται. Θα πρέπει να εξυγιανθεί ώστε να είναι σε θέση να παρέχει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας στους πολίτες και όχι να διαλυθεί. Έχει την τεχνογνωσία, έχει το ανθρώπινο δυναμικό που με την σωστή αξιοποίηση του μπορεί να μετασχηματισθεί σε ένα μηχανισμό ανάπτυξης για τη χώρα.

Ο Δημόσιος Τομέας δεν είναι λάφυρο κανενός και κανείς δεν έχει το δικαίωμα για την άκριτη σύντμησή του προς όφελος των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Η εκχώρηση των βασικών αρμοδιοτήτων του σε ιδιώτες αποτελεί μεγάλο στρατηγικό λάθος, αποδυναμώνει την χώρα και μελλοντικά βασικά δικαιώματα του πολίτη θα αποτελούν εμπορεύσιμο είδος.

Το πρόβλημα του Δημόσιου Τομέα δεν είναι ο Έλληνας Δημόσιος Υπάλληλος. Το πρόβλημα είναι η γραφειοκρατία, η πολυπλοκότητα των νόμων, η σύγχυση αρμοδιοτήτων, η παρεμβατικότητα των πολιτικών, η έλλειψη πόρων, εξοπλισμού και εκπαίδευσης, η έλλειψη οράματος, η αδυναμία διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού εντός των ίδιων των φορέων.

Δεν φταίει ό Έλληνας Δημόσιος Υπάλληλος αν απαιτούνται δεκάδες βεβαιώσεις ή δικαιολογητικά για την διεκπεραίωση μιας υπόθεσης ενός πολίτη. Φταίνε αυτοί που τα έχουν θεσπίσει.

Ο Δημόσιος Τομέας δεν έχει υπερπληθυσμό υπαλλήλων. Το αντίθετο μάλιστα. Το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων επί του συνόλου των εργαζομένων κάθε χώρας, η Ελλάδα καταλαμβάνει τη 14η θέση επί συνόλου 17 ευρωπαϊκών κρατών, με επίδοση 11,4%. Βρίσκεται δηλαδή πολύ κάτω από την πρώτη στην κατάταξη Σουηδία (30%) ή τη Δανία (29%). Η χώρα μας ξεπερνά –και μάλιστα ελάχιστα- μόνο την Ιρλανδία (11,0%), την Ολλανδία (10,7%) και τη Γερμανία (10,2%). Και σε αυτό δεν θα πρέπει να αγνοούμε την γεωγραφική σύσταση της χώρας μας με τα εκατοντάδες νησιά και τα απομακρυσμένα ορεινά χωριά που την υποχρεώνουν να έχει πολυδιάσπαρτες διοικητικές δομές. Και επειδή αυτό στους περισσότερους φαντάζει ως ένα τεράστιο ψέμα, μια απλή αναζήτηση των σχετικών πληροφοριών στο διαδίκτυο θα τους διαφωτίσει.

Ο Έλληνας Δημόσιος Υπάλληλος δεν ήταν ποτέ και σίγουρα δεν είναι ούτε τώρα καλά αμειβόμενος. Το αντίθετο μάλιστα, έχει τις λιγότερες αποδοχές από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και πολύ χαμηλότερες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Οι παχυλές αμοιβές που παρουσιάζονται από αυτός που ασκούν την εργολαβία κατασυκοφάντησης του Δημόσιου Υπαλλήλου, είναι οι ελάχιστες εξαιρέσεις.

Η στοχοποίηση του Έλληνα Δημόσιου Υπαλλήλου και η αποδυνάμωση των εργασιακών του σχέσεων έχει συγκεκριμένο στόχο. Καταρχήν να στείλει ένα σαφέστατο μήνυμα σε όλους τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Ένα μήνυμα τρόμου ότι η εργασιακή σταθερότητα είναι παρελθόν, ότι ο κάθε εργαζόμενος είναι αναλώσιμος, ότι δεν έχει δικαιώματα και άρα θα πρέπει να υποταχθεί στην εργοδοσία του. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εργασιακές σχέσεις του ιδιωτικού τομέα με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την ανάπτυξη των ατομικών συμβάσεων εργασίας έγινε αναίμακτα για την εργοδοσία, σε μια περίοδο που ο ρόλος του δημοσίου υπαλλήλου είχε απαξιωθεί. Ο φόβος της απόλυσης αποτελεί τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας.

Η απαξίωση του όμως διευκολύνει και την υλοποίηση της πολιτικής τους για την εκχώρηση βασικών αρμοδιοτήτων στους ιδιώτες, που προφανώς σαν μοναδικό σκοπό έχουν το κέρδος. Θέλουν να αναθέσουν την συλλογή των απορριμμάτων στους ιδιώτες, όταν όλοι ξέρουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι ποιός εργαζόμενος τα συλλέγει αλλά ο χώρος που θα διατεθούν. Και τέτοιοι χώροι δεν υπάρχουν. Για αυτό όμως δεν ευθύνεται ο σκουπιδιάρης αλλά το πολιτικό προσωπικό της χώρας που δεν έχει προχωρήσει στον προσδιορισμό αυτών των χώρων.

Ο Έλληνας Δημόσιος Υπάλληλος είναι κομμάτι της κοινωνίας. Είναι ο φίλος, ο συγγενής, ο γείτονας. Έχει τις ευθύνες του, όπως αντίστοιχα έχουν και άλλες επαγγελματικές ομάδες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελέσει το μνημείο αθώωσης του πολιτικού συστήματος. Οι πολιτικές ευθύνες είναι ξεκάθαρες και δυστυχώς η προσπάθεια του πολιτικού προσωπικού της χώρας να τις μεταβιβάσει αποτελεί δείγμα απύθμενου θράσους.

Όποιος θεωρεί ότι με τον διωγμό του Δημόσιου Υπαλλήλου θα ενισχυθεί στο κατά ελάχιστο η δική του θέση, δυστυχώς έχει πέσει θύμα της κατευθυνόμενης πληροφόρησης. Το αντίθετο θα συμβεί.

Και θα πρέπει να θυμηθούμε τον Μπέρτολντ Μπρεχτ για να αντιληφθούμε τι θα γίνει εάν δεν αναπτύξουμε κοινωνική αλληλεγγύη:
«Στην αρχή, ήρθανε για τους κομμουνιστές. Δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Μετά ήρθαν για τους Εβραίους. Πάλι δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Μετά ήρθαν για τους εργάτες, τα μέλη των συνδικάτων. Πάλι δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν σοσιαλιστής. Στο τέλος όμως, όταν ήρθαν να πιάσουν εμένα, δεν είχε απομείνει κανένας για να μιλήσει….»

Ανδρέας Ασημακόπουλος
Γενικός Γραμματέας
Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας