4 Φεβρουαρίου 1943: Η θυσία του Υποσμηναγού Κώστα Περρίκου

Καισαριανή, 4 Φεβρουαρίου 1943, ξημερώματα. Ο Υποσμηναγός Κώστας Περρίκος εκτελείται από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.

Αρχηγός της Πανελληνίου Ενώσεως Αγωνιζομένων Νέων (ΠΕΑΝ), πάμφτωχος, πατέρας τριών παιδιών, είχε οργανώσει τον Σεπτέμβριο του 1942 την ανατίναξη του κτηρίου της φιλοναζιστικής οργανώσεως ΕΣΠΟ, στην οδό Πατησίων, μιας οργανώσεως που είχε σαν σκοπό τη στρατολόγηση Ελλήνων για το Ανατολικό Μέτωπο.

Η ενέργεια εκείνη που χαρακτηρίστηκε ως η σπουδαιότερη μέχρι τότε αντιστασιακή πράξη στην κατακτημένη Ευρώπη, έθεσε οριστικό φραγμό στο άνομο σχέδιο εντάξεως Ελλήνων στις δυνάμεις του Άξονος.

Η κρυστάλλινη εθνική δράση του Περρίκου επισφραγίστηκε με το μέγιστο ηθικό και πνευματικό περιεχόμενο του θανάτου του.

Από το βιβλίο του Χρίστου Ζαλοκώστα «Το χρονικό της σκλαβιάς», εκδόσεις «Εστία», αντιγράφουμε « Ο Περρίκος κινεί τον θαυμασμό και των ίδιων των δικαστών όταν απολογείται. «Είμαι Έλληνας Αξιωματικός. Υπερηφανεύομαι για το χτύπημα που σας έδωσα. Το έκαμα με την ιδέα πως έπρεπε να το κάμω χάρη της πατρίδας μου. Για το μεγαλείο της δίνω και τη ζωή μου.»

Μετά την καταδίκη του σε θάνατο οδηγείται στο Θυσιαστήριο της Καισαριανής. Ο Χρίστος Ζαλοκώστας γράφει « Από τον τοίχο που τον στύλωσαν, αφού αρνήθηκε να του δέσουν τα μάτια και θέλοντας να δείξει τη διαφορά ψυχικής ποιότητας ανάμεσα Έλληνα και ναζιστή, είπε στους εκτελεστές του « Δεν αισθάνομαι τίποτα εναντίον σας, γιατί ξέρω πως σας έχουν αγγαρέψει για αυτό το καθήκον. Κι εγώ το καθήκον μου έκαμα. Είμαι Αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας, Υποσμηναγός. Σας συγχωρώ».

O Περρίκος φωνάζει με όλη τη δύναμή του «Ζήτω η Ελλάς και οι πυροβολισμοί σφραγίζουν τη θυσία του».

Από το ανεκτίμητο ιστορικό μας παρελθόν, ο Κώστας Περρίκος δείχνει το δρόμο του αγώνα για εθνική αξιοπρέπεια.

Ας εγκολπωθούμε το καθάριο μήνυμά του για να ‘χουμε πίστη, φρόνημα κι απαντοχή στη δύσκολη πορεία του εθνικού ανήφορου. Αθάνατος!...

ΣΦΕΒΑ