Αυτός είναι ο Έλληνας ήρωας που έσωσε τους τρεις Τούρκους

Όπως εξηγεί μιλώντας στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ» δεν το σκέφτηκε καθόλου να ριχτεί με κίνδυνο και της δικής του ζωής στη μάχη με τις φλόγες.
Μάλιστα επισημαίνει ότι για τον ίδιο, «δεν είναι λογικό αυτό που συμβαίνει σήμερα, που γίνεται της τρελής με κανάλια και δημοσιογράφους, Γερμανούς, Ελληνες και Τούρκους. Και αυτό γιατί για εμένα δεν έχει καμία σημασία ποια εθνικότητα είχαν οι άνθρωποι αυτοί που έσωσα ή αυτοί που δυστυχώς κάηκαν. Θα βοηθούσα όποιον κι αν κινδύνευε».

Παντρεμένος με Γερμανίδα, πατέρας ενός 12χρονου αγοριού και με καταγωγή από το Σιτοχώρι Σερρών, ο ομογενής επιχειρηματίας, χρόνια τώρα ασχολείται με «φαγάδικα και ξενυχτάδικα». Δευτέρα με Παρασκευή λειτουργούσε μέχρι πρότινος το Merlin Backnang ως εστιατόριο. Τα Σάββατα το μετέτρεπε σε κλαμπ για τη νεολαία.

Στις 16 Μαρτίου θα συμπλήρωνε δεκαέξι χρόνια λειτουργίας του, που θα τα γιόρταζε με ένα μεγάλο πάρτι. Μόνο που και ο ίδιος τώρα έπαθε ζημιά. Οικονομική καταστροφή της τάξης των 500.000 ευρώ, όπως την αποτιμά, αφού οι τόνοι νερού που έριξε η Πυροσβεστική στη διάρκεια της κατάσβεσης κατέστρεψαν και τον εξοπλισμό της επιχείρησής του, που πέρυσι ανακαίνισε. «Τα χάσαμε όλα πλέον, τώρα ολόκληρο αυτό το κτίριο θα γκρεμιστεί. Εμείς, πάντως, όπως και να 'χει, θα συνεχίσουμε να βοηθάμε και την τουρκική αυτή οικογένεια, και τις άλλες δύο - την ελληνική και την ινδική - που έχασαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους. Αντί για τις 16 του μήνα, πλέον στις 23, σε χώρο που θα μας παραχωρήσει ο δήμος, θα αναλάβουμε να οργανώσουμε ένα μεγάλο πάρτι για να συγκεντρώσουμε χρήματα για αυτές».

Πώς έζησε την τραγωδία

Πέντε παρά τέταρτο ξημερώματα Κυριακής ήταν, ένα τέταρτο προτού κλείσει το νυχτερινό μαγαζί που διατηρεί δίπλα στη μοιραία πολυκατοικία, όταν ο ίδιος και οι υπάλληλοί του είδαν ξαφνικά καπνό. Θεώρησαν αρχικά ότι έχουν κάποιο ηλεκτρολογικό πρόβλημα στον εξοπλισμό της επιχείρησης. «Ωσπου ο πορτιέρης μας άνοιξε την πίσω πόρτα κινδύνου και είδε ότι στο ακριβώς διπλανό σε εμάς παλιό διώροφο κτίριο ο πρώτος όροφος, από πάνω μας, είχε τυλιχτεί στις φλόγες! Γνώριζα καλά πως εκεί, δυο-τρία χρόνια τώρα, έμεναν η μητέρα αυτή και τα δέκα παιδιά της, μαζί και η γιαγιά και ο θείος τους, συνολικά δώδεκα άτομα. Βγήκαμε αμέσως έξω, εγώ και τέσσερις εργαζόμενοι.

Αλλος τηλεφώνησε στην Πυροσβεστική, άλλος στην Αστυνομία, οι άλλοι δύο πήραν τους πυροσβεστήρες. Εγώ, που ήξερα καλά το διπλανό κτίριο, όρμησα κατευθείαν στην πίσω είσοδό του. Ανέβηκα τις σκάλες, έσπασα μια γυάλινη πόρτα, αλλά ζαλίστηκα από τους καπνούς - ευτυχώς με τράβηξε πυροσβέστης που στο μεταξύ κατέφθασε. Πήγα τότε από δεύτερη πλαϊνή είσοδο να μπω. Ανεβαίνοντας, αντίκρισα τρία άτομα να βγαίνουν από το φλεγόμενο παράθυρο και να μετακινούνται στην ταράτσα. Αυτή, όμως, ήταν περιφραγμένη με ξύλα και σίδερα, οπότε οι τρεις είχαν εγκλωβιστεί εκεί μέσα! Εσπασα τότε τα καρφωμένα ξύλα από τα παράθυρα, μπήκα μέσα και τους τράβηξα - τη γιαγιά (γύρω στα 60), τον θείο (περίπου 45 ετών) και το παιδί, 10-12 χρόνων. Τότε ήρθε πια η Πυροσβεστική να τους κατεβάσει σώους».

Ο Χρήστος Κύρογλου δεν σταμάτησε εκεί. Ετρεξε και στην απέναντι πλευρά της τεράστιας αυτής πολυκατοικίας, όπου ειδοποίησε έγκαιρα δύο οικογένειες, μία ελληνική - από τη Βόρεια Ελλάδα - και μία ινδική που κοιμούνταν. «Δέκα λεπτά ακόμη και θα καίγονταν. Δεν είχαν πάρει είδηση τη φωτιά», τονίζει χαρακτηριστικά.