Συγκλονιστική εξομολόγηση: Έγινα αιτία να χάσει η κόρη μου τη ζωή της
ο οποίος οδηγούσε το αμάξι που μετά από τροχαίο στοίχισε την ζωή της όμορφης 23χρονης κόρης του.
Ήταν μια χαμογελαστή κοπέλα γεμάτη όνειρα και φιλοδοξίες. Όμως το νήμα της ζωής της κόπηκε τόσο απρόσμενα στην εθνική οδό Αθηνών Κορίνθου την Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012.
Η περιγραφή του τροχαίου από τον ίδιο της τον πατέρα «κόβει» την ανάσα....
Ο κύριος Κουτσονικολής οδηγούσε το αυτοκίνητό του επιστρέφοντας από την ιδιαίτερη πατρίδα του, ένα χωριό της Λακωνίας. Μέσα στο αυτοκίνητο εκτός από την κόρη του, ήταν ο γιος του Δημήτρης εξίσου πρωταθλητής της ποδηλασίας με πολλές διακρίσεις και ο κολλητός του φίλος που βρήκε τραγικό θάνατο.
Ο πατέρας θα επέστρεφε από την ιδιαίτερη πατρίδα γιατί δεν είχε δουλειά και τα παιδιά θα έμεναν με την μητέρα τους.
Όμως η Αγγελική λίγο πριν φύγει ο μπαμπάς της άρχισε να ζητά με επιμονή να πάει και εκείνη μαζί του.
«Η μαμά της προσπαθούσε να την πείσει να μην φύγει όπως και εγώ. Ήταν από τις απειροελάχιστες φορές που συζητούσα με την Αγγελική και μου εξέφραζε τέτοια άρνηση.
Έτσι ο Δημήτρης ο γιος μου, η κόρη μου και ο καλύτερος μου φίλος και κουμπάρος μου Γιώργος μπήκαν στο αμάξι μου.»
Πώς έγινε το τροχαίο
«Έχουμε φτάσει στην Κόρινθο, περνάμε τα διόδια και προχωράμε με τελικό προορισμό τον Πειραιά. Ήταν 11 το βράδυ. Δεν ήμουν ξεκούραστος και είχα πολλές σκοτούρες.
Ήμασταν στην μεσαία λωρίδα και κάποια στιγμή έπρεπε να κάνω προσπέραση και αφού βγήκα στην αριστερή λωρίδα άρχισα να προσπερνάω. Πρέπει να ήταν μπροστά μου πάνω από 2-3 αυτοκίνητα. Από την μια στιγμή στην άλλη συνειδητοποιώ ότι έχω πλησιάσει πάρα πολύ κοντά στο διάζωμα. Η πίσω ρόδα έξυσε το διάζωμα με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να αρχίσει να κάνει ταλάντωση στο οδόστρωμα. Είδα πως άρχισα να πλησιάζω το μπροστινό αυτοκίνητο με κίνδυνο εμβολισμού του. Για αυτό ξαναπήρα λίγο δεξιά το τιμόνι, το απέφυγα, άρχισα όμως να μπαίνω στην μεσαία λωρίδα όπου είχε πολλά αυτοκίνητα.
Έτσι ξαναέκανα το τιμόνι αριστερά και προσπάθησα να το επαναφέρω σε ευθεία. Αφού το κατάφερα, η μούρη του αυτοκινήτου βούτηξε μπροστά, σηκώθηκε η ουρά του και το αυτοκίνητο απογειώθηκε.
Το πρώτο που αισθάνθηκα ήταν τον γιο μου τον Δημήτρη που ήταν πίσω μου. Η πρώτη κίνηση που έκανα ήταν να ακουμπήσω το γιο μου που κρεμόταν από πάνω μου... Εκεί το χέρι μου γέμισε αίματα και άρχισα να του φωνάζω να δω αν έχει επικοινωνία με το περιβάλλον.
Τότε ο Δημήτρης μου φώναξε "Μπαμπά καπνός!!!". Τότε γυρνάω πίσω και του λέω "φύγε". Όπως και έκανε. Όταν βγήκε από το αυτοκίνητο μου φώναξε "Μπαμπά η Αγγελική"!»
Ο κύριος Κουτσονικολής αποκαλύπτει επίσης πόσο του έχει σταθεί η οικογένειά του και πώς όλοι μαζί είναι μια ενωμένη γροθιά που ξεπερνούν τις δυσκολίες.