Στην Ολομέλεια του ΣτΕ το... ελληνικό γένος στις Στρατιωτικές Σχολές
Απάντηση στο «ακανθώδες» ερώτημα εάν μπορεί να εισάγονται στις Στρατιωτικές Σχολές υποψήφιοι, οι οποίοι έχουν την ελληνική ιθαγένεια, αλλά δεν είναι Έλληνες στο γένος καλείται να δώσει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Πάντως ο εισηγητής της υπόθεσης, σύμβουλος Επικρατείας Μιχ. Πικραμένος, εξέφρασε επιφυλάξεις εάν οι επτά απόστρατοι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων που κατέθεσαν τη σχετική προσφυγή έχουν το έννομο συμφέρον με την επίκληση και μόνο ότι «είναι Έλληνες που έχουν όχι μόνο την ελληνική ιθαγένεια αλλά είναι και Έλληνες στο γένος».
Με την αίτηση τους οι επτά (ένας ταξίαρχος, ένας συνταγματάρχης, ένας σμήναρχος, ένας ανθυπολοχαγός, ένας πλωτάρχης, ένας στρατιωτικός, οι οποίοι όλοι τελούν εν αποστρατεία και ένας ακόμη πολίτης) ζητούν να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές και παράνομες οι σχετικές αποφάσεις του υπουργού Εθνικής Αμύνης, κ.λπ. με τις οποίες το 2011 επέτρεψαν να συμμετέχουν στις εισαγωγικές εξετάσεις των Στρατιωτικών Σχολών υποψήφιοι οι οποίοι είχαν μεν την ελληνική ιθαγένεια χωρίς όμως να είναι Έλληνες το γένος.
Οι στρατιωτικοί επικαλούνται ότι παραβιάζονται τα άρθρα 4 και 110 του Συντάγματος, καθώς σύμφωνα με αυτά αποκλείεται η φοίτηση στις Στρατιωτικές Σχολές σε όσους έχουν την ελληνική ιθαγένεια χωρίς να είναι Έλληνες το γένος.
Ακόμη υπογραμμίζουν ότι παραβιάζεται και ο οργανισμός της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, σύμφωνα με την οποία δικαίωμα συμμετοχής στους επίμαχους διαγωνισμούς έχουν οι Έλληνες το γένος, ενώ σύμφωνα με τον εν λόγω οργανισμό - όπως επικαλούνται οι επτά – για τη συμμετοχή στις εξετάσεις ο υποψήφιος θα πρέπει «να μη φέρηται ανήκων εις θρησκευτικάς αιρέσεις, ή εις κόμματα ή οργανώσεις περί ων το άρθρο 1 του Α.Ν. 509/1947 ή μετέχων εις ενεργείας στρεφομένας κατά της Εθνικής Αμύνης της χώρας ή της εννόμου τάξεως του κοινωνικού καθεστώτος ή του πολιτεύματος ή ενεργών προπαγάνδα τείνουσαν προς τους αυτούς σκοπούς ή διεγείρων εις απείθειαν κατά των κειμένων νόμων ή προσβάλλων την ιδέαν της πατρίδος και τα εθνικά σύμβολα».
Κατά τους ισχυρισμούς των επτά, «την ελληνική ιθαγένεια αιτούνται πολίτες χωρών, με τις οποίες η πατρίδα μας μέχρι το πρόσφατο παρελθόν ευρίσκετο σε εμπόλεμη κατάσταση και κάποιες εξ αυτών (Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία) εξακολουθούν να διατηρούν και να διατυπώνουν εδαφικές διεκδικήσεις εναντίον μας». Συνεπώς, συνεχίζουν οι στρατιωτικοί, «θα ήτο παράλογη η απόκτηση της ιδιότητας του σπουδαστού Στρατιωτικής Σχολής και εν συνεχεία αξιωματικού υπηρετούντος εις τον Ελληνικό Στρατό, Ναυτικό και Αεροπορία, ατόμων, τα οποία έτυχαν μεν της κτήσεως ελληνικής υπηκοότητας, έλκουν όμως την καταγωγήν από έθνη μέχρι και σήμερον εχθρικά διακείμενα έναντι της Ελλάδος, ένεκα δε τούτου δεν είναι βέβαιον, ότι ο αποκτήσας την ελληνική υπηκοότητα, έχει αποκτήσει και την αναγκαία ελληνική εθνική συνείδηση δια την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, την υπεράσπιση της ελληνικής πατρίδος, αφού είχαν αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα σε ηλικία καθ ην είχαν διαμορφωμένη εθνική συνείδηση από τη χώρα από την οποία προέρχονται».
Επίσης, αναφέρουν πως «με δεδομένο ότι οι αποκτώντες την ελληνική υπηκοότητα, δεν έχουν αποκτήσει ταυτόχρονα και ελληνική εθνική συνείδηση, δεν είναι βέβαιον ότι σε περίπτωση ανάγκης υπερασπίσεως του Ελληνικού κράτους, σε περίπτωση εμπλοκής της Ελλάδας σε ένοπλη σύγκρουση με ξένη χώρα, αυτοί οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί δεν θα προσχωρήσουν εις τον στρατό της χώρας εξ ης κατάγονται».
