Συγκλονιστικό: Η Ελληνίδα που νίκησε το νανισμό και έγινε μητέρα
Το παιδί που απέκτησε η 35χρονη Ζωή, η οποία πάσχει από νανισμό αποτελεί επιστημονική κατάκτηση για τους γιατρούς στην Ελλάδα αλλά και μια νίκη για την ίδια τη μητέρα.
Κόντρα στα όρια που θέτει η ιατρική, επέβαλε στον εαυτό της 15 επώδυνα χειρουργεία για να ψηλώσει και τελικά γεύτηκε τη χαρά της μητρότητας. «Μόνη μου γύριζα τις βίδες- οι οποίες διέτρεχαν τα οστά της – κάθε έξι ώρες, έτσι ώστε να ψηλώνω ένα χιλιοστό την ημέρα.
Ενιωθα πως δεν πονούσα όταν δεν αναζητούσα τη βοήθεια των άλλων», λέει σε καθημερινή εφημεριδα η Ζωή, με την κάθε της λέξη να περιγράφει το πείσμα που την χαρακτηρίζει.
Η νεαρή γυναίκα γεννήθηκε με αχονδροπλασία – η πιο κοινή μορφή, κληρονομούμενου νανισμού. Ειδικότερα, η συχνότητα εμφάνισης της νόσου είναι 1 προς 25.000, ενώ υπολογίζεται ότι στον δυτικό κόσμο τουλάχιστον 150.000 άνθρωποι πάσχουν από νανισμό.
Προβλήματα
Το στοίχημα της μητέρας ήταν να προσφέρει στη κόρη της μια φυσιολογική ζωή. Σημειώνεται ότι το ύψος των γυναικών με αχονδροπλασία δεν ξεπερνά στην ενήλικη ζωή τους το 1,23, ενώ έκτος από το κοντό ανάστημα οι συγκεκριμένοι ασθενείς αντιμετωπίζουν μια σειρά προβλημάτων: κοντά δάχτυλα, δυσανάλογο κεφάλι, σπονδυλική στένωση κ.ά. Τελικά, τη λύση βρήκε στο Νοσοκομείο ΚΑΤ όπου ένας ορθοπεδικός εξειδικευόταν στις επιμηκύνσεις. Η Ζωή υποβλήθηκε στο πρώτο χειρουργείο όταν ήταν 12 ετών. Από τότε και μέχρι να κλείσει τα 15 ακολούθησαν άλλες 14 επεμβάσεις.
Πιο συγκεκριμένα, υποβλήθηκε σε εξωτερική οστεοσύνθεση σε εξωτερική οστεοσύνθεση Ιλιζάροφ. Η μέθοδος πήρε το όνομά της από τον ρώσο ορθοπεδικό ο οποίος απέδειξε τη δεκαετία του '60 ότι μετά την οστεοτομία και με την απομάκρυνση τμημάτων του οστού αναπλάσσονται καινούργιο οστό, αγγεία, νεύρα και μαλακά όρια. Έτσι δημιούργησε την εξωτερική οστεοσύνθεση των οστών η οποία αποτελείται από βελόνες, δακτυλίους και ράβρους.
Φυσιολογική ζωή
«Ήθελα να σταματήσει ο κόσμος να με επεξεργάζεται ως κάτι αξιοπερίεργο και να με κοροϊδεύει. Πιο πολύ από όλα, όμως, επιθυμούσα μια καθημερινότητα φυσιολογική, να μπορώ να αυτοεξυπηρετούμαι, να εργαστώ, να κάνω οικογένεια», εξηγεί η Ζωή.
Οι πόνοι της, οι μήνες ακινησίας και η παιδική της αποφασιστικότητα την δικαίωσαν. Όταν έκανε το πρώτο της χειρουργείο, το ύψος της δεν ξεπερνούσε τα 110 εκατοστά. Σήμερα, το μέτρο δίπλα της δείχνει 1,52 και η ίδια καμαρώνει, αφού δεν διαφέρει και πολύ από μία μέση Ελληνίδα.
