Αστυνομικοί Μαγνησίας: Δεν είμαστε δολοφόνοι και Χρυσαυγίτες

Διαβάστε την ανακοίνωση που δημοσιεύει το e-volos.gr:

"Είναι πανθομολογούμενο πως η βία του λόγου, με τη μορφή της χυδαιολογίας και η βία της πράξης, με τη μορφή του εγκλήματος, έχουν πάρει στις μέρες μας επιδημιολογικές διαστάσεις. Τις αιτίες που όλοι γνωρίζουν αλλά σιωπούν δεν είμαστε εμείς οι ειδικοί που θα αναφέρουμε και θα αναλύσουμε γι΄αυτό και δεν υιοθετούμε από μέρους μας μια τέτοια διαδικασία.

Άναυδοι, σιωπηροί με τεράστια απογοήτευση και βαθύτατη θλίψη παρακολουθούμε τα άκρως δυσάρεστα γεγονότα των τελευταίων ημερών, που σαφώς και αποτελούν απότοκο μιας αλυσίδας γεγονότων που λαμβάνουν χώρα εδώ και αρκετό καιρό.

Καταρχήν ως ενεργά μέλη αυτής της κοινωνίας οφείλουμε και νιώθουμε έντονη την ανάγκη να εκφράσουμε τη βαθύτατη θλίψη για το χαμό ενός νέου ανθρώπου και τα θερμά συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του. Εστιάζουμε στο δυσάρεστο γεγονός της απώλειας της ανθρώπινης ζωής, συμμεριζόμενοι το θρήνος μιας οικογένειας , χωρίς να μας απασχολεί ποιανού κόμματος ήταν μέλος ο δολοφονημένος, ούτε σε ποια παράταξη πρόσκειται ο δολοφόνος. Παρακολουθώντας τις αναλύσεις στις γνωστές τηλεοπτικές δίκες που στήνονται στα τηλεοπτικά παράθυρα υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να μην αισθάνεται τουλάχιστον απογοήτευση όταν η αξιοπρέπεια του ανθρώπου διασύρεται; Όταν στο άταφο κορμί ενός 34 χρόνου «στήνονται» γκάλοπ για τη μέτρηση της πολιτικής δύναμης των κομμάτων προ και μετά φόνου; Ερχόμαστε στη θέση της οικογένειας του που θα το αντίκριζε και στην ιδέα μόνο ρίγος διαπερνά το κορμί μας.

Με εκτενή ρεπορτάζ σκορπούν το φόβο που σαν ιστός αράχνης απλώνεται συνεχώς, γεννούν και διατηρούν το μίσος, διχάζουν προωθώντας τη βία που κυοφορείται στα σπλάχνα της κοινωνίας μας που η ασπλαχνία είναι συνήθης πρακτική.

Και μέσα σε όλο αυτό το συρφερτό εμφανίζεται το εύκολο θύμα, ο συνήθης δράστης . Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. Γιατί πάγια τακτική : Αντί να χτυπήσουμε το δέντρο, χτυπούμε τα φύλλα. Μετά την ταμπέλα, του Δολοφόνου Αστυνομικού του 2008, που, μετά από νεκρούς, σοβαρούς τραυματίες, ορφανά παιδιά, χήρες γυναίκες που βέβαια με αυτά δεν ασχολείται πάνω από μία ημέρα η υποκριτική και πνευματικά ανοχύρωτη κοινωνία μας, καταφέραμε με αίμα και ιδρώτα να «βγάλουμε» από τη στολή μας, το 2013 εμφανίζεται, έτοιμη η σχεδόν κρεμασμένη πάνω μας η ταμπέλα του Χρυσαυγίτη Αστυνομικού καθιστώντας μας νέο εύκολο στόχο, νέο εύκολο θύμα, ελπίζοντας να μην πληρωθεί και αυτή η ταμπέλα με άλλο αίμα στη στολή μας , όπως και το 2008.

Και απαντούμε στις οικογένειες μας, στα παιδιά μας, που κάποτε όταν το διαχρονικό σύνθημα «Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» δονούσε και τα θρανία μικρότερων τάξεων, κλαίγοντας ρωτούσαν –είσαι δολοφόνος μπαμπά; Και τώρα πάλι έρχονται παιδικές ψυχές αντιμέτωπες με το δίλλημα είσαι Χρυσαυγίτης Μπαμπά; Και σε όλους τους υγιείς πολίτες που δεν έχουν υποστεί διάβρωση από τη σαπίλα της σύγχρονης εποχής ΟΤΙ ΔΕΝ είμαστε ούτε δολοφόνοι, ούτε χρυσαυγίτες, δεν είμαστε νοσταλγοί οιασδήποτε μορφής φασισμού και δεν υιοθετούμε σε καμία περίπτωση ακραίες απόψεις και τακτικές ΑΛΛΑ είμαστε επαγγελματίες, πνευματικά και κοινωνικά μορφωμένοι άνθρωποι, που θα προτάξουν τα στήθη τους για ακόμη μία φορά, να προστατέψουν το υπερπολύτιμο αγαθό της ζωής και της προστασία της περιουσίας του Έλληνα πολίτη ώστε στις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες να αποτραπούν καταστροφές και λεηλασίες του πρόσφατου παρελθόντος, είτε αυτές προέρχονται από κοκκινόμαυρα είτε από ασπρόμαυρα άκρα.

Αντίστοιχα μόνο απορία προκάλεσε στα μέσα η επίθεση, το λιντσάρισμα και η καταστροφή της ιδιωτικής μοτοσικλέτας του συναδέλφου ειδικού φρουρού, τον οποίο ο μαινόμενος όχλος αναγνώρισε επιτέθηκε άνανδρα και αναίτια, θεωρώντας ότι ο συγκεκριμένος αστυνομικός φταίει για τα <<δεινά της κοινωνίας>>.

Καμία καταδίκη του γεγονότος , καμία συγκίνηση, παρά μόνο έρευνες για τυχόν ευθύνη διότι ο συγκεκριμένος ειδικός φρουρός τόλμησε να γλιτώσει το λιντσάρισμα και το σοβαρό τραυματισμό ή το θάνατο, χρησιμοποιώντας το υπηρεσιακό του όπλο κάνοντας χρήση προειδοποιητικών βολών στον αέρα. Ίσως έπρεπε να ζητήσει και δημόσια συγγνώμη από τους «υγιείς διαδηλωτές» που δεν τους επέτρεψε να τον σκοτώσουν.

Κλείνοντας δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στα περσινά αντίστοιχα περιστατικά βίας στα τοπικά μας γήπεδα όπου μέσω του τοπικού τύπου και του ραδιοφώνου, τους οποίους ευχαριστούμε, ως Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Μαγνησίας, κάναμε άνοιγμα στην κοινωνία και έκκληση στους τοπικούς φορείς για την αντιμετώπιση κρουσμάτων βίας που προέρχονται τόσο από οπαδικές όσο και από ακραίες κομματικές συμπεριφορές, ώστε να μην θρηνήσουμε έστω και σε τοπικό επίπεδο κάποιο θύμα. Προφανώς δεν εισακουστήκαμε ή δεν συγκίνησε άλλους φορείς ο λόγος μας. Ελπίζουμε να πραγματωθεί τώρα γιατί ως ενεργά μέλη της κοινωνίας νοιαζόμαστε γι΄αυτή, προλαμβάνοντας καταστάσεις και όχι υποκριτικά εμφανιζόμενοι ως μετά Χριστό προφήτες ενώ έχει επέλθει ήδη το κακό, στρουθοκαμηλίζοντας και ψάχνοντας απεγνωσμένα για εξιλαστήρια θύματα".