13 χρόνια από την τραγωδία του «Σάμινα»

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

Ήταν 22.15 το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 όταν το επιβατηγό-οχηματαγωγό πλοίο «Εξπρές Σάμινα» προσέκρουσε στο σύμπλεγμα βραχονησίδων Πόρτες, δύο ναυτικά μίλια ανοιχτά της Πάρου.

Αμέσως όπως ήταν λογικό μετά την πρόσκρουση επικράτησε τρόμος και πανικός στο πλοίο. Το ρεύμα στο πλοίο κόβεται και επικρατεί συσκότιση. Επιβάτες και πλήρωμα πηδούν στο νερό για να σωθούν ενώ κάποιοι πιο ψύχραιμοι ψάχνουν τις σωστικές λέμβους.

Το ρήγμα που υπέστη το πλοίο από τη σύγκρουση ήταν τόσο μεγάλο που μέσα σε 25 λεπτά το Εξπρές Σάμινα βρέθηκε στο βυθό του Αιγαίου παρασέρνοντας στο θάνατο 81 από του συνολικά 510 επιβάτες.

Για το συμβάν ενημερώνεται ο θάλαμος επιχειρήσεων υπουργείου Ναυτιλίας ενώ οι επιβάτες τηλεφωνούν στα μέσα ενημέρωσης μιλώντας για βύθιση του πλοίου.

Πρώτοι στο σημείο του ναυαγίου φτάνουν οι ψαράδες της Πάρου οι οποίοι έσωσαν πολλούς από τους ναυαγούς. Αρκετοί κάτοικοι του νησιού στο άκουσμα της είδησης πήγαν στις παραλίες ώστε να βοηθήσουν τους επιβάτες του εξπρές Σάμινα είτε προσφέροντας ρούχα και κουβέρτες είτε συμμετέχοντας στις προσπάθειες των διασωστών. Στο πλοίο επέβαιναν και στρατιώτες που επέστρεφαν από την άδειά τους και έλαβαν ενεργά μέρος στη διάσωση των ναυαγών.

Το Λιμεναρχείο Πάρου έδωσε εντολή να μεταβούν όλα τα παραπλέοντα σκάφη και σε βρετανικά πολεμικά στο σημείο του ναυαγίου.

Στο υπουργείο Ναυτιλίας στην Αθήνα επικρατεί παγωμάρα. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν συνεχώς από συγγενείς που ζητούσαν να μάθουν αν οι δικοί τους άνθρωποι είναι καλά στην υγεία τους.

Η ΔΙΚΗ

Δεκάδες οικογένειες βυθίστηκαν στο πένθος φωνάζοντας για δικαιοσύνη και ζητώντας να μάθουν ποιος ευθύνεται που χάθηκαν τόσο άδικα οι δικοί τους άνθρωποι.

Πολλοί επιβάτες κατηγόρησαν το πλήρωμα για αδιαφορία, αρκετοί μίλησαν για τις προδιαγραφές του Σάμινα που δε θα έπρεπε πια να εκτελεί δρομολόγια αλλά και για τις ευθύνες του πλοίαρχου και υποπλοίαρχου.

Οι εμφανείς αίτιες για την βύθιση του Σάμινα σύμφωνα και με τα πορίσματα είναι οι παρακάτω:

Τα ανοικτά στεγανά. Πρόκειται για τις υδατοστεγείς μπουκαπόρτες οι οποίες ήταν ανοικτές, αφού κανείς δεν φρόντισε να τις κλείσει. Η ευθύνη για το ασφάλισμα των μπουκαπορτών βαρύνει τον Α' μηχανικό.

Τα 17 ανασφάλιστα φορτηγά που μετακινήθηκαν με αποτέλεσμα να πάρει κλίση το πλοίο και να επιταχυνθεί η βύθιση του.

Τα παλιά και κακοσυντηρημένα σωστικά μέσα.

Μια από τις σωσίβιες λέμβους δεν λειτούργησε και οι ναυαγοί που είχαν επιβιβαστεί σε αυτή παρασυρθήκαν από τα κύματα, ενώ τα σωσίβια ήταν τριών δεκαετιών.

Η λάθος ενημέρωση του κέντρου συντονισμού διάσωσης.

Οι λανθασμένες ενέργειες και οι παραλείψεις του πλοιάρχου Β.Γιαννάκη και του υποπλοιάρχου Αν.Ψυχογιού.

Το ότι πλοίο ταξίδευε τον τελευταίο μήνα πριν από το ναυάγιο χωρίς τα αναγκαία πιστοποιητικά και δεν υπήρχαν λίστα επιβατών ούτε σχέδιο εγκατάλειψης του.

Ο πλοίαρχος Βασίλης Γιαννάκης καταδικάστηκε σε κάθειρξη 12 ετών για τα εγκλήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, της σωματικής βλάβης από αμέλεια και της διατάραξης της ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας με ενδεχόμενο δόλο. Μαζί με τον Γιαννάκη καταδικάστηκαν ο υποπλοίαρχος Αν. Ψυχογιός σε κάθειρξη 12 ετών και 10 μηνών, ο Α΄ μηχανικός Γ. Σκιαδαρέσης σε κάθειρξη 7 ετών, ο ύπαρχος Γ. Τριαντάφυλλος σε φυλάκιση 5 ετών και οι υπεύθυνοι της πλοιοκτήτριας εταιρείας (Μinoan Flying Dolphins) Κ. Κληρονόμος και Ν. Βικάτος σε φυλάκιση 2 ετών έκαστος.

Ο αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Μinoan Flying Dolphins, Παντελής Σφηνιάς, μη αντέχοντας το βάρος της τραγωδίας και της πίεσης που του ασκήθηκε έδωσε τέλος στη ζωή του πέφτοντας από τον έκτο όροφο του κτιρίου της εταιρείας.