Κηδεύτηκε η Αντιγόνη Βαλάκου

Με την «αναχώρησή της» το ελληνικό θέατρο δεν χάνει μία από τις μεγαλύτερες πρωταγωνίστριές του, αλλά και μια προσωπικότητα που ζούσε κι ανέπνεε για το σανίδι.

Σεμνή και ουσιαστική, πραγματική καλλιτέχνης, με τεράστιο ρεπερτόριο, που καλύπτει 60 και πλέον χρόνια πορείας στο ελληνικό θέατρο, η Αντιγόνη Βαλάκου τίμησε την τέχνη της όσο λίγοι. Με λουλούδια στα χέρια οι στενοί συνεργάτες της αλλά και απλός κόσμος παρευρέθηκαν στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου σήμερα το μεσημέρι για να αποχαιρετίσουν την «αιώνια ενζενί».

Στον επικήδειο που εκφώνησε ο διευθυντής της σχολής του Εθνικού Θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος είπε: «Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε μια πλούσια πνευματική πορεία στο ελληνικό θέατρο. Μια προσωπικότητα με υψηλό επαγγελματισμό, σωστή προετοιμασία και πάνω από όλα σεμνότητα βίου και υψηλό πολιτιστικό και προσωπικό ήθος. Η Αντιγόνη Βαλάκου κάλυψε όλο το ευρύ φάσμα του παγκόσμιου θεάτρου, τιμώντας το ελληνικό έργο, το κλασσικό ρεπερτόριο και τον μοντερνισμό. Αυτό σήμαινε μια τεχνική θηριώδη, μια πνευματικότητα σημαντική και ταυτοχρόνως ένα κύρος που την οδήγησε απλόχερα να γίνει δασκάλα ηθοποιός. Ήταν πνευματική κολυμπήθρα πολύ σημαντικών σημερινών πρωταγωνιστών. Με την τέχνη της έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη και οι επόμενες γενιές θα υποχρεωθούν να κάνουν μεγάλο πνευματικό και καλλιτεχνικό αγώνα για να τον υπερβούν».

«Αποχαιρετάμε μια μεγάλη ηθοποιό και μία σπάνια φίλη. Αν κατάφερνες να κερδίσεις τη φιλία της και την εκτίμησή της, ήταν απεριόριστα δοσμένη σε εσένα. Αντιγόνη μου, καλό ταξίδι...», είπε συγκινημένος στον επικήδειό του ο Σπύρος Ευαγγελάτος.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού θεάτρου Σωτήρης Χατζάκης μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την αξέχαστη πρωταγωνίστρια, δήλωσε: «Απόψε αποχαιρετήσαμε μία μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου. Ένα σταθερό σημείο αναφοράς για το ελληνικό θέατρο, ειδικά για όλους εμάς τους νεότερους που δεν θα υπήρχαμε χωρίς αυτήν. Τίμησε και λάμπρυνε με την παρουσία της το ελληνικό θέατρο και ιδιαιτέρως το Εθνικό σε πάρα πολλές παραγωγές. Επί δύο δεκαετίες δίδαξε στη Δραματική Σχολή της πρώτης κρατικής σκηνής και άφησε πίσω της σπουδαίο έργο. Το κενό που αφήνει είναι οδυνηρό και δυσαναπλήρωτο».

Η σπουδαία θεατρίνα υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος το σανίδι σε μια καλλιτεχνική πορεία, που μετρά μόνο επιτυχίες και τιμητικές διακρίσεις. Ηθοποιός με ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία, σπάνια ευαισθησία και ανανεωτικό υποκριτικό ύφος, έπαιξε σημαντικούς ρόλους του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, ξεδιπλώνοντας την υποκριτική της δεινότητα από την αρχαία ελληνική τραγωδία έως το σύγχρονο ελληνικό και ξένο δράμα.

Ανάμεσα στις σπουδαιότερες ερμηνείες της ήταν αυτή της Οφηλίας στον 'Αμλετ το 1955, της Άννας Φρανκ που έγραψε ιστορία και της χάρισε το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», της Ηλέκτρας σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου που ανέβηκε το 1972 και έκλεψε τις εντυπώσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με πιο πρόσφατες την Ρόουζ στο ομώνυμο έργο του Μάρτιν Σέρμαν (2000) και την θρυλική Μαντάμ Φλο που υποδύθηκε στο Αγγέλων Βήμα (2011) υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιώργου Καραμίχου κι αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της.

Παρόντες στην κηδεία της Αντιγόνης Βαλάκου ήταν αρκετοί καλλιτέχνες, ανάμεσά τους η Άννα Συνοδινού, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Δημήτρης Λιγνάδης, ο Μιχάλης Ρέππας, η Βίκυ Βολιώτη, η Γωγώ Μπρέμπου, ο Γιώργος Χρανιώτης, ο Όμηρος Πουλάκης η Άννα Φόνσου, ο Κώστας Πρέκας, η Τζένη Μπότση, ο Αλέξανδρος Σταύρου κ.α.