Αποζημίωση 8.000 ευρώ από τον Άρειο Πάγο για ένα δάγκωμα σκύλου

Ειδικότερα, τον Αύγουστο του 2006, ζωόφιλος πήγε διακοπές σε παραθαλάσσια περιοχή της Κρήτης. Το πρώτο πρωί των διακοπών, η γυναίκα κατέβηκε από το ξενοδοχείο μαζί με το σκυλάκι της. Ακριβώς απέναντι από την είσοδο του ξενοδοχείου και σε κοντινή απόσταση ήταν ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, που είχε μαζί και αυτός το σκύλο του.

Η ζωόφιλος όταν αντίκρισε τον σκύλο του ξενοδόχου έσκυψε προς το μέρος του για να το χαϊδέψει, πλησιάζοντας και το πρόσωπό της προς το ζώο. Όμως, ο σκύλος του ξενοδόχου διαπιστώνοντας ότι τον πλησιάζει άγνωστο πρόσωπο, αντέδρασε. Σε αυτό συνέτεινε και η ταυτόχρονη αντίδραση του σκύλου της γυναίκας, ο οποίος, διαπιστώνοντας την εκδήλωση αγάπης της αφεντικίνας του προς ένα ξένο σκύλο, γάβγισε εναντίον του.

Τη στιγμή εκείνη, ο σκύλος του ξενοδόχου ο οποίος ήταν ανάμεσα σε έναν άγνωστο άνθρωπο και έναν άγνωστο σκύλο, δάγκωσε την πελάτισσα του ξενοδοχείου στο άνω χείλος και της απέκοψε κομμάτι ιστού.

Η γυναίκα οδηγήθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου Κρήτης, όπου ο χειρουργός γνωμάτευσε ότι μεταφέρθηκε εκεί «φέρουσα τραύμα άνω χείλους με απώλεια ιστού αποκοπέντος μετά από δείγμα κυνός. Έγινε επανακόλληση και συρραφή».

Η υπόθεση απασχόλησε και τη Δικαιοσύνη, καθώς η παθούσα διεκδίκησε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από το συμβάν, αλλά και για τις δαπάνες στις υποβλήθηκε.
Το Εφετείο Κρήτης έκρινε ότι υπάρχει συνυπαιτιότητα κατά 50% τόσο του ιδιοκτήτη του σκύλου, που δάγκωσε τη γυναίκα, όσο και της ίδιας και επιδίκασε υπέρ της το ποσό των 8.000 ευρώ.

Το Εφετείο δέχθηκε ότι ο ξενοδόχος ευθύνεται εξ αμελείας, καθώς αν και γνώριζε ότι ο σκύλος του ήταν επιθετικός, αφού και στο παρελθόν είχε δαγκώσει και άλλην στη μύτη, δεν του είχε βάλει φίμωτρο, αλλά ούτε ήταν δεμένος με λουρί.

Για την παθούσα, το Εφετείο δέχθηκε ότι πράγματι έγινε επανακόλληση και συρραφή του ιστού που κόπηκε από το δάγκωμα του σκύλου, καθώς αυτό προκύπτει από βεβαίωση κρατικού νοσοκομείου. Το γεγονός προκάλεσε ψυχολογικό σοκ στη ζωόφιλη και για τον λόγο αυτό πρέπει να τις επιδικαστεί χρηματική ικανοποίηση (8.000 ευρώ). Αντίθετα δεν δέχθηκε τους ισχυρισμούς της ότι από το δάγκωμα που δέχθηκε «ενεκρώθη σοβαρό μέλος του σώματός της» και «δεν έχει πλέον κανονική ερωτική ζωή και έχει περιπέσει σε κατάθλιψη». Από την όλη αυτή κατάσταση, σύμφωνα πάντα με την παθούσα, «τόση είναι η οδύνη της, ώστε έπαθε και έρπη ζωστήρος, ενώ «δεν μπορεί ούτε νερό, ούτε καφέ να πιει, αφού φεύγει από το στόμα της χωρίς να το αισθάνεται». Όλα δε αυτά τα προβλήματα θα έχει σε όλη της τη ζωή.

Εξάλλου, το Εφετείο δεν δέχθηκε ιατρικές βεβαιώσεις για τρεις επεμβάσεις που έγιναν στο άνω χείλος του στόματος της φιλοζώου, καθώς παράλληλα είχαν γίνει και επεμβάσεις στη μύτη. Και δεν δέχθηκαν τα κονδύλια για τις επεμβάσεις αυτές (νοσήλια), καθώς από τις βεβαιώσεις δεν προέκυπτε ποια ποσά αφορούσαν την επέμβαση στο χείλος και ποια στη μύτη.

Ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση αναίρεση της γυναίκας και επικύρωσαν την εφετειακή απόφαση, που τις είχε επιδικάσει το ποσό των 8.000 ευρώ για ηθική βλάβη.