Τίναξαν στον αέρα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς
Του Μιχάλη Τσιφάκη - Προέδρου της Ένωσης Καταναλωτών Ελλάδας
Το ζήτημα τώρα δεν είναι πως θα επιστρέψουν στην προηγούμενη κατάσταση, αφού κανείς δεν πρέπει να θέλει να γυρίσει στην εποχή όπου οι τράπεζες μοίραζαν με την σέσουλα πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια ακόμη και σε ανθρώπους που δεν τα είχαν ζητήσει... Από την άλλη οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις σε συνδυασμό με την αέναη ακρίβεια, μεγιστοποιούν ακόμα περισσότερο την αγοραστική αδυναμία των πολιτών αλλά και στο ''πάτωμα'' την ίδια την αγορά.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ Φ.Π.Α., ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΗ ΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ !
ΩΣ ΕΔΩ...:
• Στην Ελλάδα αυξήθηκαν οι συντελεστές ΦΠΑ και διαμορφώθηκαν στο επίπεδο του 13% και 23%, αρκετά υψηλότερα από την Ισπανία (οι αντίστοιχοι είναι 8% και 18%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (5% και 20%).
• Οι ενδοομιλικές συναλλαγές πολυεθνικών (transfer pricing), οι οποίες φουσκώνουν τις τιμές αλλά και το κόστος, προκειμένου να αποφεύγουν τη φορολογία στην Ελλάδα.
• Η διατήρηση υψηλών περιθωρίων κέρδους σε τμήμα της εγχώριας αγοράς παρά την ύφεση.
• ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΘΕΣ... να εκλογικευτούν οι τιμές στο μέσο όρο των τριών χαμηλότερων χωρών της Ε.Ε.
• Όταν ο έλληνας καταναλωτής πληρώνει 100 ευρώ στο σούπερ μάρκετ, τα ίδια προϊόντα πληρώνει ο γερμανός καταναλωτής με 65 ευρώ, δεδομένου ότι οι μισθοί στις περισσότερες χώρες είναι σχεδόν πάνω από το διπλάσιο από αυτό των ελλήνων εργαζομένων....
Δυστυχώς τα δανεικά ήταν το πλασματικό και ψευδεπίγραφο συστατικό για την δήθεν άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, ενώ ταυτόχρονα κατο ίδιο το κράτος συντηρούνταν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή με δανεικά χρήματα.
Με απλά λόγια τόσο οι πολίτες όσο και το κράτος ΄΄ζούσαν΄΄ μια διαχρονική δανειοληπτική κατάσταση υποθηκεύοντας το λεγόμενο αύριο της ίδιας της χώρας και των ίδιων των πολιτών της.
Το αποτέλεσμα μάλιστα αυτής της δεινής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης δεν άργησε να έρθει...
Τον Μάιο του 2010, μας ενέταξαν στη λεγόμενη τρόικα με σημαιοφόρο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ( Δ.Ν.Τ. ) και τις λοιπές ''ευρωπαϊκές δυνάμεις'', έτσι ώστε να επέλθει και η ταφόπλακα στα ελληνικά νοικοκυριά. Είναι μάλιστα γνωστό ότι σε όποια χώρα ''κλήθηκε εκουσίως'' το Δ.Ν.Τ. ανέτρεψε το βιοτικό επίπεδο των πολιτών με πρωτόγνωρες θυσίες, σαρώνοντας κάθε ελπίδα για το υποτιθέμενο αβέβαιο μέλλον τους.
Ο 'Ελληνες πολίτες κλήθηκαν με το έτσι θέλω και για μια ακόμη φορά να πληρώσουν τον λογαριασμό, ο οποίος απορρέει από τα αντιλαϊκά και πρωτόγνωρα για όλους μας Μνημόνια τα οποία προκάλεσαν βάρβαρες περικοπές, γονατίζοντας κυριολεκτικά τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους σε περίοδο μάλιστα ισχνών αγελάδων, ενώ ταυτόχρονα γονάτισε η αγορά από την επιδεινούμενη ύφεση με ότι αυτό συνεπάγεται για τους οικονομικούς δείκτες της οικονομίας.
Από τη μια η καταιγίδα των περικοπών στο εισόδημα και από την άλλη οι απανωτές αυξήσεις των άμεσων και έμμεσων φόρων, Φ.Π.Α. Ε.Φ.Κ. που θεωρούνται οι πλέον άδικοι φόροι, είχαν ως αποτέλεσμα να μειώνουν την ήδη συρρικνωμένη αγοραστική δύναμη των πολιτών.
Αυτός ο εκρηκτικός συνδυασμός των πρωτόγνωρων περικοπών, της φορολογικής ακρίβειας και της φοροκαταιγίδας, διάλυσε τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, όπου οι μη αντέχοντες οικονομικά πολίτες μείωσαν εξίσου βάσει των περικοπών τις δαπάνες τους, αλλάζοντας μάλιστα τις αγοραστικές τους συνήθειες, με αποτέλεσμα η αγορά να δέχεται απανωτά ισχυρά πλήγματα υποκατανάλωσης.
Η Μνημονιακή πολιτική της σκληρής λιτότητας δημιούργησε και εξακολουθεί να δημιουργεί όλες αυτές τις συνθήκες όπου οι πολίτες αδυνατούν πλέον όχι μόνο να αγοράσουν τα στοιχειώδη, αλλά και να πληρώσουν λογαριασμούς - οφειλές στη ΔΕΗ, ΟΤΕ, φόρο εισοδήματος, χαράτσια και άλλες ανελαστικές δαπάνες... με απλά λόγια να κάνουν τις λιγοστές αγορές τους μόνο με το σταγονόμετρο.
Είναι γνωστό ότι η οικονομία είναι ψυχολογία και ως εκ τούτου η επιδείνωσή της επιδρά αρνητικά σε όλους τους δείκτες της, συμπαρασύροντας προς τα κάτω και την ψυχολογία του ίδιου του πολίτη.
Οι άνευ προηγουμένου παρενέργειες και αρρυθμίες που προκαλούν τα απανωτά Μνημόνια , λόγω των ετσιθελικά επιβαλλόμενων αντιλαϊκών μέτρων δημιουργούν όλες αυτές τις προϋποθέσεις για μια καλπάζουσα χειροτέρευση της ζωής μας, με ότι αυτό συνεπάγεται για το οικονομικό και κοινωνικό ιστό της χώρας.
Οι δείκτες που δυστυχώς ευημερούν σήμερα είναι της ακρίβειας, της σκληρής φορολογίας, των χαρατσιών, της ολοένα αυξανόμενης ανεργίας και εν κατακλείδι της μεγάλης απόγνωσης.
Το αυτονόητο ερώτημα που απορρέει απ' όλη αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που άλλοι δημιούργησαν κι άλλοι καλούνται να πληρώσουν είναι, εάν τελικά αξίζει στον έλληνα πολίτη ( μετά από τόσες θυσίες ) να καταλήξει στη φτώχεια και στην απόλυτη εξαθλίωση...
Διαβάστε επίσης: Η Ελλάδα πρωταθλήτρια στην ακρίβεια