Κοινόχρηστα: «Μύθοι και πραγματικότητα»
Μεγάλος βραχνάς, για τους περισσότερους ενοίκους πολυκατοικιών είναι οι κοινόχρηστες δαπάνες που πληρώνουν κάθε μήνα στους διαχειριστές για την συντήρηση και βελτίωση των οικοδομημάτων.
Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, που η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας δεν είναι και η καλύτερη και η τσέπη του Έλληνα είναι συνεχώς άδεια, ακόμα και η πληρωμή ενός μικρού ποσού, που αντιστοιχεί στα κοινόχρηστα, φαντάζει δυσβάσταχτο.
Συνέπεια της κακής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει οι ένοικοι των πολυκατοικιών (και όχι μόνο), είναι, πολλοί από αυτούς να ανατρέχουν στην ισχύουσα νομοθεσία για να επιλύσουν τις διαφορές τους σε προβλήματα που έχουν προκύψει σχετικά με τις κοινόχρηστες δαπάνες. Διαβάστε την παρακάτω λίστα για να μην βρεθείτε εκτεθειμένοι σε επιτήδειους που θέλουν να σας εξαπατήσουν.
Ότι πρέπει να γνωρίζετε σχετικά με τα κοινόχρηστα
Τα κοινόχρηστα έξοδα κατανέμονται βάσει των τετραγωνικών μέτρων των διαμερισμάτων.
Συγκεκριμένα, ο νόμος 3741/1929 (Άρθρο 5 παρ. β) αναφέρει:
Έκαστος των συνιδιοκτητών υποχρεούται να συνεισφέρει εις τα κοινά βάρη επί τη βάσει της αξίας του ορόφου ή διαμερίσματος ου είναι κύριος.
Τι σημαίνει αυτό; Σύμφωνα με το koinoxrista24, ότι τα κοινόχρηστα πρέπει να πληρώνονται βάσει της αξίας του διαμερίσματος η οποία εξαρτάται από τα τετραγωνικά μέτρα, οπότε για ευκολία έχει επικρατήσει ότι τα κοινόχρηστα έξοδα πρέπει να μοιράζονται ανάλογα με τα τετραγωνικά μέτρα του κάθε διαμερίσματος.
Λεπτομέρειες: Σχεδόν στο σύνολο τους, τα άρθρα που βρίσκονται στο νόμο 3741/1929 ισχύουν εφόσον δεν υπάρχει καταστατικό ή ομόφωνη συμφωνία των ιδιοκτητών που να αναφέρει κάτι διαφορετικό.
Αν δηλαδή υπάρχει καταστατικό στην πολυκατοικία ή έχει γίνει συνέλευση και οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν ομόφωνα (και όχι κατά πλειοψηφία) να κατανέμουν τα κοινόχρηστα εξίσου σε όλα τα διαμερίσματα και όχι βάσει των τετραγωνικών τότε μπορούν να παραβλέψουν τη νομοθεσία και να κάνουν αυτό που έχουν ομόφωνα συμφωνήσει.
Τα κενά διαμερίσματα πρέπει να πληρώνουν κανονικά 100% στα κοινόχρηστα έξοδα (δεν αφορά τα έξοδα της θέρμανσης στις πολυκατοικίες με ωρομετρητές ή θερμιδομετρητές)
Στις επεξηγήσεις του 3741/1929 αναφέρεται:
«Η προς συνεισφοράν υποχρέωσις εκάστου συνιδιοκτήτου προκύπτει εκ της συνιδιοκτησίας του κοινού και εκ του ότι το κοινόν πράγμα εκ του προορισμού του χρησιμεύει δια την εξυπηρέτησιν των συνιδιοκτητών, ανεξαρτήτως του αν, εκ λόγων αφορώντων τον συνιδιοκτήτην, γίνεται πράγματι χρησιμοποίησις ή όχι του κοινού. Το αν πράγματι ο συνιδιοκτήτης ποιείται χρήσιν του εξυπηρετούντος αυτόν κοινού πράγματος είναι αδιάφορον»
Δηλαδή, αν ο ένοικος ενός διαμερίσματος χρησιμοποιεί το διαμέρισμα ή τα κοινά της πολυκατοικίας (ανελκυστήρας, κοινόχρηστο ρεύμα, κλπ) δεν τον απαλλάσσει από τα κοινόχρηστα στα οποία πρέπει να συμμετέχει κανονικά σαν να κατοικούσε στο διαμέρισμα.
Ποιες θεωρούνται κοινόχρηστες δαπάνες και ποιοι πρέπει να συμμετέχουν;
Στο Άρθρο 5 παράγραφος γ' του 3741/1929 βρίσκουμε:
Κοινά βάρη θεωρούνται η συντήρησις και επισκευή των εν άρθρ. 2 παρ. 1 του παρόντος μερών του ακινήτου, εφ' ων καθορίζεται αναγκαστική μεταξύ των κατ' ιδίαν συνιδιοκτητών συνιδιοκτησία και οι παντός είδους φόροι οι βαρύνοντες την κοινήν οικοδομήν.
Με άλλα λόγια όλοι οι ιδιοκτήτες είναι υποχρεωμένοι να συμμετέχουν στις δαπάνες επισκευής και συντήρησης της πολυκατοικίας με τον τρόπο που περιγράφονται στην 1η και 2η παράγραφο αυτού του άρθρου.
Γιατί υπάρχει και πώς υπολογίζεται το πάγιο θέρμανσης? (Για πολυκατοικίες με ωρομετρητές ή θερμιδομετρητές)
Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα του 1985, κάθε διαμέρισμα είναι υποχρεωμένο να συμμετέχει στην αγορά των καυσίμων είτε είχε κατανάλωση είτε όχι. Το ποσό με το οποίο θα συμμετέχει είναι συνάρτηση των συντελεστών ei και fi οι οποίοι υπάρχουν για κάθε διαμέρισμα στην μελέτη θέρμανσης του εργολάβου. Για την ακρίβεια το ποσό του παγίου προκύπτει από την πράξη:
ei * fi * ποσό καυσίμων. Δηλαδή για ένα διαμέρισμα με ei= 0.15 και fi=0.3 σε μία αγορά καυσίμων ίση με 1000 ευρώ θα πρέπει να πληρώσει πάγιο 0.15 * 0.3 * 1000= 45ευρω.
Σύμφωνα πάντα με το Προεδρικό Διάταγμα του 1985, ο τρόπος με τον οποίο συγκεντρώνεται το τελικό ποσό της θέρμανσης είναι ο εξής:
Σε μία αγορά 1000 ευρώ καυσίμων, το 30% περίπου του ποσού (300 ευρώ) θα μοιραστεί σε όλα τα διαμερίσματα με τον τρόπο που περιγράφηκε παραπάνω (ανεξάρτητα δηλαδή αν υπάρχει κατανάλωση καυσίμων). Τα υπόλοιπα 700 ευρω θα μοιραστούν ανάλογα με την κατανάλωση καυσίμων του κάθε διαμερίσματος με τον τρόπο που ορίζει και πάλι το Προεδρικό Διάταγμα.
Γιατί υπάρχει το πάγιο θέρμανσης;
Αρχικά, όταν ένα διαμέρισμα είναι κενό και δεν θερμαίνεται αυτόματα επηρεάζει και τα γειτονικά του διαμερίσματα. Για την ακρίβεια τα διαμερίσματα αυτά έχουν απώλειες θέρμανσης με αποτέλεσμα να πρέπει να καταναλώνουν περισσότερα καύσιμα.
Επίσης, κατά τη μελέτη θέρμανσης της οικοδομής ο μηχανικός έχει τοποθετήσει έναν καυστήρα ο οποίος να καλύπτει τις ανάγκες συγκεκριμένου αριθμού διαμερισμάτων. Έτσι, όταν λιγότερα διαμερίσματα χρησιμοποιούν τον καυστήρα αυτό σημαίνει ότι αυτός για να λειτουργήσει καταναλώνει περισσότερα καύσιμα από ότι θα κατανάλωνε αν όλα τα διαμερίσματα ήταν γεμάτα.
Διαβάστε επίσης:
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: Άνεργοι έχασαν το σπίτι τους για χρέος στα κοινόχρηστα!
Διαχειριστής κλείδωσε τους ενοίκους επειδή χρωστούσαν κοινόχρηστα!
Εδειρε τον διαχειριστή γιατί πήγε να εισπράξει τα... κοινόχρηστα!
