Γιατί αυτοκτονούν οι ηλικιωμένοι
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την αυτοκτονία του συνταξιούχου φαρμακοποιού στην πλατεία Συντάγματος, Δημήτρη Χριστούλα, που είχε σοκάρει το πανελλήνιο, η διαπίστωση είναι πικρή. Όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι πλέον επιλέγουν τον ίδιο δρόμο. Και λίγοι πια σοκάρονται.
Πριν από μερικές μέρες ένας γέροντας έπεσε στις γραμμές του ηλεκτρικού με κατεύθυνση τον Πειραιά. Στεκόταν στην αποβάθρα του Αγίου Νικολάου. Δε γλίστρησε κατά λάθος. Όταν αντιλήφθηκε πως πλησίαζε το τρένο, εκείνος απλά είπε αντίο με καρφωμένο το βλέμμα στις ράγες.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, εκεί πριν κλείσει ο Μάης, ένας άλλος ηλικιωμένος στο Βόλο έβαλε τέλος στη ζωή του τυλίγοντας γύρω από το λαιμό του ένα χοντρό σκοινί. Το στήριξε στην πυλωτή μιας πολυκατοικίας , ύστερα το τύλιξε στο λαιμό του και τέλος.
Ήταν ο κύριος Κ.Π. Ήταν «ο κύριος Κώστας με το χαμόγελο», όπως τον θυμούνται όσοι τον γνώριζαν και τον αγάπησαν. Ένα «υποστοιχείο» του... προϋπολογισμού για όλους τους υπόλοιπους. Γι' αυτούς που κυβερνούν.
«Καλό Ταξίδι, κ. Κώστα Όλοι στη γειτονιά θα σε θυμόμαστε πάντα με το χαμόγελο να μας χαιρετάς, γυρνώντας με το ποδήλατο από τη βόλτα σου...», έγραψε ένας από τους ανθρώπους της γειτονιάς του σχολιάζοντας την είδηση της αυτοκτονίας του στο τοπικό μέσο taxydromos.gr.
Τον ίδιο μήνα ένας 64χρονος έκανε βουτιά θανάτου από το Βενιζέλειο Νοσοκομείο. Είχε ξανανοσηλευτεί εκεί μετά από μία αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Εν τέλει προχώρησε σε αυτό που ήθελε να κάνει.
Να βάλει τέλος στη ζωή του.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την αυτοκτονία του Χριστούλα στο Σύνταγμα και πλέον ούτε αυτό μας σοκάρει. Την περίοδο αναισθητοποίησης μιας κοινωνίας, όχι δεν την σοκάρει η οποιαδήποτε είδηση που αναφέρει: «Αυτοκτόνησε ηλικιωμένος».
Τον περασμένο Νοέμβριο ένας 78χρονος έδεσε ένα σχοινί στη μέση του, στερέωσε από τη μία άκρη μία βαριά πέτρα και βούτηξε στην περιοχή Νηές Σούρπης στη Μαγνησία.
Το καλοκαίρι ένας ακόμη γέροντας αυτοκτόνησε με μία καραμπίνα στο σπίτι του στο χωριό Πετεινός στην Ξάνθη.
Σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο του Αγρινίου ένας 70χρονος αυτοκτόνησε. Κι αυτός το Μάιο.
Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, η οικονομική κρίση οδηγεί στην αυτοκτονία όλο και περισσότερους άνδρες στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πως το εξηγούν αυτό οι επιστήμονες της Σχολής Υγιεινής της Οξφόρδης; Η απώλεια δουλειάς και τα οικονομικά προβλήματα, έχουν σοβαρές συνέπειες στους άνδρες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των ειδικών, κάθε διετία το ποσοστό αυτοκτονιών στην Ευρώπη αυξάνεται κατά 6,5%!
Η έρευνα της Οξφόρδης είναι μία από τις επιστημονικές έρευνες που συνδέουν τις αυτοκτονίες με την οικονομική κρίση και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία.
Γιατί αυτοκτονούν οι ηλικιωμένοι;
Η οικονομική κρίση, οι βάναυσες περικοπές στις συντάξεις, η αύξηση στις τιμές των φαρμάκων και η μοναξιά της τρίτης ηλικίας είναι ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για πολλούς ηλικιωμένους.
Σύμφωνα με μία ενδιαφέρουσα έρευνα του γιατρού Χρ. Πωγωνίδη με τίτλο: «Η αυτοκτονία και οι ψυχικές διαταραχές στην Τρίτη ηλικία», μεταξύ άλλων προκύπτει και το εξής συμπέρασμα: «Οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με τους φοιτητές. Συχνά είναι κοινωνικά απομονωμένοι. Ο ρόλος που είχαν για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους ως ενήλικες έχει αλλάξει ριζικά».
Και συμπληρώνει στις διαπιστώσεις της έρευνας του ο επιστήμονας Πωγωνίδης πως: «Μπορεί να τους λείπουν τα χρήματα για να κάνουν τα πράγματα που έκαναν παλιά ή που θα ήθελαν να κάνουν. Αλλά αντίθετα από τους φοιτητές, μπορεί να είναι αδύναμοι και σωματικά. Μπορεί να υποφέρουν συνεχώς από πόνους. Συχνά πάσχουν και από κάποια νόσο».
Έψαχνε στα σκουπίδια
Πέμπτη βράδυ λίγο μετά τις δέκα. Σε ένα σουβλατζίδικο στην Χαριλάου Τρικούπη. Ενώ ο νεαρός ιδιοκτήτης ετοίμαζε ένα λαχταριστό σουβλάκι, μια γυναίκα στην απέναντι πλευρά του δρόμου αναζητούσε σε έναν κάδο ποιος ξέρει τι. Κάποια στιγμή πέρασε απέναντι και κοντοστάθηκε. Μία κοιτούσε τον ιδιοκτήτη και μία το κρέας που ψηνόταν στη ψησταριά. Δεν έκανε καν τον κόπο να ζητήσει κάτι να φάει. Προχώρησε.
Το προφίλ των σύγχρονων ηλικιωμένων
Σύμφωνα με την έρευνα Πωγωνίδη, υπάρχουν μερικές σοκαριστικές διαπιστώσεις που συνθέτουν το προφίλ τους:
-Αν η υγεία τους είναι καλή, θα επιδεινωθεί
-Αν είναι αδύναμοι, μάλλον δε θα βελτιωθεί η κατάστασή τους
-Αν πονάνε, ο πόνος μάλλον δε θα φύγει
-Είναι πια πολύ γέροι για να αξίζει να σπαταληθούν χρήματα γι' αυτούς σε ακριβές θεραπείες
-Αποτελούν ζημία για τα ασφαλιστικά ταμεία (και για τον φορολογούμενο)
-Αν είναι άρρωστοι πρέπει να μείνουν κρυμμένοι. Δεν θέλουμε να μας θυμίζουν ότι είμαστε θνητοί...
Με ραγδαίους ρυθμούς αυξάνονται οι αυτοκτονίες
Ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας είναι και το εξής: «Τα περιστατικά αυτοκτονίας σε ηλικιωμένα άτομα αυξάνονται ραγδαία. Από το 1980 η συχνότητα της αυτοκτονίας σε άτομα άνω των 65 ετών αυξάνεται με σταθερό ρυθμό και δυστυχώς οι ειδικοί προβλέπουν ότι εάν δε ληφθούν μέτρα το φαινόμενο αυτό θα συνεχιστεί».
Έχει σημασία αυτό αν υπολογίσουμε ότι οι τάσεις αυτές καταγράφηκαν λίγο πριν από το ξεκίνημα της κρίσης.
Αντί να ενδιαφερθεί κάποιος έχει χώσει στον «καιάδα» της οικονομικής κρίσης όσο περισσότερους ηλικιωμένους μπορούσε. Τα αποτελέσματα τραγικά...
Άλλος με την καραμπίνα του, άλλο με ένα χοντρό σχοινί, άλλος με άκουα φόρτε, άλλος πέφτει στις ράγες του τρένου.
Μια αναισθητοποιημένη κοινωνία που πια δε σοκάρεται...
Διαβάστε επίσης: